Οι Testament στο Documento: «Όταν ξεκινούσαμε μας έλεγαν ότι το thrash είχε ημερομηνία λήξης»

Την Κυριακή 28 Ιουλίου, μαζί με τους Behemoth και τους Pestilence, θα ρίξουν την αυλαία στο φετινό Release Athens. Οι Testament επιστρέφουν στην Ελλάδα, οκτώ χρόνια μετά την τελευταία επίσκεψή τους στη χώρα μας και το Documento συνδέθηκε με την Δυτική Ακτή των ΗΠΑ για μια κουβέντα με τον κιθαρίστα και ιδρυτή Eric Peterson, ο οποίος ξετυλίγει 35 χρόνια καριέρας και αναμνήσεων ενός συγκροτήματος που κρατάει ψηλα τη σημαία του Bay Area thrash.

Ποια είναι τα τελευταία νέα από το στρατόπεδο των Testament;

Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε πάνω στο νέο μας άλμπουμ, το οποίο ευελπιστούμε να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. Τα περισσότερα τραγούδια είναι έτοιμα και μέσα στον Απρίλιο θα ξεκινήσουμε τις ηχογραφήσεις. Τα πάντα εξαρτώνται από το αν η δισκογραφική θα προλάβει να τυπώσει τα βινύλια, τα οποία τον τελευταίο καιρό γενικά καθυστερούν. Αν δεν προλάβουμε το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στις αρχές του νέου χρόνου αλλά σε κάθε περίπτωση τα πρώτα δείγματα γραφής θα τα ακούσετε νωρίτερα.

Υπάρχει δηλαδή περίπτωση στην καλοκαιρινή περιοδεία που θα σας φέρει και στην Ελλάδα να ακούσουμε κάτι μέσα από το νέο άλμπουμ;

Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα έχουμε καινούρια κομμάτια στο setlist. Αυτό θα γίνει όταν επιστρέψουμε στην Ευρώπη τον χειμώνα. Στα καλοκαιρινά φεστιβάλ προσπαθούμε να εντάξουμε κομμάτια που δεν παίζουμε συχνά. Φυσικά και υπάρχει η περίφημη «comfort zone», αλλά επειδή δεν θέλουμε να καταλήγουμε να παίζουμε τα ίδια και τα ίδια φροντίζουμε κάθε φορά να επαναφέρουμε τουλάχιστον 4-5 τραγούδια που βλέπουν σπάνια το φως της ημέρας.

Δεν είναι λίγα τα συγκροτήματα πάντως που αν και έχουν πλούσια δισκογραφία και σπουδαίο υλικό μένουν προσκολλημένα στην «comfort zone» τους…

Ναι είναι αλήθεια. Από την άλλη δεν μπορείς να αγνοείς και τον κόσμο, ειδικά σήμερα που μπορεί να σχολιάζει στα social media αυτά που βλέπει και ακούει. Πολλές φορές ερχόμασταν αντιμέτωποι με σχόλια του τύπου «ίδιο σετ πέρυσι και φέτος» και άλλα παρόμοια. Αυτό άλλαξε όταν αποφασίσαμε να κάνουμε μια επετειακή περιοδεία και στην οποία παίζουμε ολόκληρα τα δύο πρώτα άλμπουμ και είδαμε ότι υπάρχει ξεχασμένο υλικό που βρίσκει τρομερή ανταπόκριση από τον κόσμο μετά από πάρα πολλά χρόνια. Το Trial by Fire για παράδειγμα είναι ένα τραγούδι που είχαμε πολύ καιρό να παίξουμε και πιθανότατα θα είναι μέσα στην καλοκαιρινή λίστα.

Αυτή είναι και μια πολύ καλή αφορμή για τη νέα γενιά των οπαδών σας να έρθουν σε επαφή με το παλαιότερο υλικό σας.

Και για εμάς να θυμηθούμε πόσο πιο γρήγορα παίζαμε κάποτε (γέλια). Είναι μάλιστα τόσο διασκεδαστικό που φτάσαμε να λέμε ότι πρέπει να ξαναγράψουμε μερικά τραγούδια σαν εκείνα. Από την άλλη προσπαθείς να εξελίσσεσαι και κυρίως να μην επαναλαμβάνεσαι. Παραμένουμε heavy απλά η προσέγγισή μας είναι διαφορετική από εκείνη που ήταν πριν από 35 χρόνια. Σε κάθε περίπτωση, ο καινούριος δίσκος θα είναι ό,τι πιο βαρύ έχουμε κυκλοφορήσει εδώ και καιρό και δεν σου κρύβω ότι είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος με αυτό.

Τι θυμάσαι περισσότερο από τα πρώτα χρόνια της μπάντας, τότε που ξεκινούσατε μαζί με μπάντες όπως οι Metallica, οι Slayer κ.ά.;

Ωραία χρόνια… Βγαίνοντας από τα όρια του Bay Area είχε μεγάλο ενδιαφέρον να φορτώνεις τον εξοπλισμό σου και να πηγαίνεις σε διαφορετικά μέρη, σε διαφορετικούς πολιτισμούς και να βλέπεις πόσο διαφορετικά αντιδρά ο κόσμος από τόπο σε τόπο. Το mosh pit και το crowd surfing δεν είναι παντού το ίδιο, ούτε ο ενθουσιασμός εκφράζεται με τον ίδιο τρόπο. Για παράδειγμα στην Ιαπωνία σε σκλαβώνει η ευγένεια του κοινού, βλέπεις τον ενθουσιασμό στα πρόσωπά τους, από την άλλη στη Λατινική Αμερική ο κόσμος είναι σχεδόν εκτός ελέγχου. Θυμάμαι επίσης όταν ήρθαμε για πρώτη φορά στην Ευρώπη, το κοινό στη Γερμανία απλά να παρακολουθεί και στην Ελλάδα να θυμίζει Λατινική Αμερική. Αυτός είναι και ο λόγος που ανυπομονούμε να επιστρέψουμε αφού δεν ερχόμαστε τόσο συχνά εκεί. Αυτό πάντως που θυμάμαι ακόμα πιο έντονα είναι ότι όταν δίναμε τις πρώτες μας συνεντεύξεις πολλοί μας ρωτούσαν τι θα κάναμε μετά από δύο χρόνια όταν το thrash metal θα πέθαινε. Το θεωρούσαν ένα είδος με ημερομηνία λήξης. Όχι μόνο δεν έγινε κάτι τέτοιο αλλά αντίθετα μεγάλωσε και γιγαντώθηκε ως αναπόσπαστο κομμάτι ενός μουσικού είδους που σήμερα είναι ανάμεσα στο πιο δημοφιλή. Κι εμείς, 35 χρόνια μετά είμαστε ακόμα εδώ.

Μιας και μιλάμε για τα πρώτα χρόνια, αληθεύει ότι χρειάστηκε να αλλάξετε το όνομά σας από Legacy σε Testament επειδή το όνομα «Legacy» το είχε κατοχυρώσει μια μπάντα που έπαιζε διασκευές σε λόμπι ξενοδοχείων;

Απ’ όσο θυμάμαι ήταν μια country μπάντα που ζητούσε 1.000-1.500 δολάρια για να μας πουλήσει το όνομα. Μπορεί το νούμερο αυτό σήμερα να μοιάζει αστείο αλλά για εμάς τότε ήταν ένα πολύ σημαντικό ποσό που ήταν προτιμότερο να επενδύσουμε αλλού. Το σημαντικό είναι πάντως ότι καταλήξαμε με ένα καλύτερο όνομα καθώς το Testament μας ταιριάζει πολύ περισσότερο.

Υπάρχουν στιγμές σε αυτήν την 35ετή πορεία που ήταν κρίσιμες για την καριέρα σας;

Σίγουρα στα πρώτα χρόνια ήταν η περιοδεία μας ως support των Anthrax σε μια περίοδο που εκείνοι ήταν σε πολύ καλό φεγγάρι. Είχαν ήδη κυκλοφορήσει το τρίτο τους άλμπουμ (σ.σ. το «Among the Living») και μας δόθηκε η ευκαιρία να παίξουμε μαζί τους σε μεγαλύτερα κλαμπ σε ΗΠΑ και Ευρώπη και να χτίσουμε ένα καλό όνομα. Δεν θα ξεχάσω όταν το 1988 μας πρότειναν να πάρουμε τη θέση των Megadeth όταν ακύρωσαν τη συμμετοχή τους σε δύο τεράστια φεστιβάλ στην Ευρώπη και βρεθήκαμε να παίζουμε μπροστά σε 100.000 κόσμο. Για ένα συγκρότημα που δύο μέρες πριν είχε παίξει μπροστά σε 250 άτομα σε ένα μικρό κλαμπ της πόλης του αυτό ήταν ένα πραγματικό πολιτιστικό σοκ. Είχαμε ξαναπαίξει σε φεστιβάλ αλλά ποτέ σε κάτι τόσο μεγάλο.

Πόσο σας βοήθησε το γεγονός ότι συμπεριληφθήκατε και στο rotation του MTV;

Ήταν κάτι πολύ σημαντικό γιατί εκείνα τα χρόνια το thrash metal έκανε τα πρώτα του βήματα και εμείς αποτελούσαμε κομμάτι του. Πιστεύω ότι όταν το 1989 κυκλοφορήσαμε το «Practice What You Preach» και το 1990 το «Souls of Black» είχαμε και καινούριο κοινό που μας είχε μάθει μέσα από το MTV. Δεν τρελαινόμασταν να κάνουμε βίντεο κλιπ είναι η αλήθεια, άλλωστε όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουμε κάνει πολλά, ομολογώ όμως ότι έχει την πλάκα του.

Οι στίχοι των Testament είχαν πάντα έναν καταγγελτικό χαρακτήρα. Είτε αυτοί αφορούν την καθημερινότητα είτε αναφέρονται σε πιο σύνθετα ζητήματα όπως οι διακρίσεις και η θρησκεία.

Το heavy metal είναι ένα είδος που εμπνέεται από πολλά διαφορετικά πράγματα. Λογοτεχνία, μυθολογία, ιστορία και φυσικά η καθημερινότητα. Το είδος από τη φύση του είναι τέτοιο που σε κάνει να αναζητάς διαφορετικές πηγές έμπνευσης κάθε φορά. Άλλωστε συμβαίνουν τόσα πολλά πράγματα εκεί έξω που δεν μπορείς να αγνοήσεις. Δεν γίνεται να μην μιλήσεις για το τι έχουμε κάνει ή πού βαδίσουμε ως ανθρώπινο είδος. Βλέπεις πράγματα, τα αξιολογείς και μιλάς για αυτά μέσα από τη μουσική και τους στίχους σου.

INFO
Οι Testament θα εμφανιστούν στο Release Athens στις 28 Ιουλίου 2024.