«Οι πουλημένοι»

Δεν μάθαμε κάτι που δεν ξέραμε. Το κράτος της δεξιάς, με ξένο παρά, εξαγοράζει ανθρώπους, ΜΜΕ, ανώτερους λειτουργούς, στρατιωτικό εξοπλισμό -κι ό,τι άλλο της είναι απαραίτητο- για να διαιωνίζει το πολιτικό της γένος. Ξοδεύει ζεστό χρήμα αγοράζοντας τα «κούτσουρα» που θα κρατήσουν άσβεστα  τα πολιτικά της τζάκια. 

Δεν είχε νόημα λοιπόν ούτε η καθαίρεση του δημάρχου Σπάρτης από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας ούτε η παραίτηση του μαρτυριάρη υπουργού Λιβανού. Αυτή ήταν πάντα η πολιτική της δεξιάς παράταξης. Πάρε εσύ αυτά για σήμερα, να πάρω εγώ τα πολλά, για πάντα. Μια πρακτική απελπιστικά συνηθισμένη.

Εκείνο που έχει νόημα είναι να σταθούμε λίγο στους ψηφοφόρους που έχουν αποκτήσει τα απεχθή χαρακτηριστικά της εποχής.

Μια ζωή πληρώνουμε αμαρτίες αλλονών 

Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει μια διαδεδομένη ιδεολογία στην κοινωνία, που χαντακώνει όσους αντιστέκονται. Καμία ηθική δεσμευτικότητα, καμία αλληλεγγύη, παρά μόνο ατομικισμός. Ο εκφυλισμός αυτός δεν αφορά μόνο κάποιες πολιτικές παρατάξεις. Αφορά και τους «πουλημένους ψηφοφόρους».

Αυτούς που καταδέχονται να ξεχάσουν τον καμένο συντοπίτη τους για τριάντα αργύρια, που εξαργυρώνουν τη στάχτη του συγγενή τους με μπόλικο ρευστό. Ώστε να μπορεί μετά κάθε Δούκας και Λιβανός να γελούν κυνικά εις βάρος τους. 

Αλλά και αυτούς που χρωστούν τέσσερα-πέντε χιλιάρικα σε γραμμάτια ή σε δημόσιες υπηρεσίες και πουλάν την ψήφο τους να ξεχρεώσουν, αδιαφορώντας αν μια προσωρινή προσωπική λύση οδηγεί την κοινωνία σε χειρότερους βραχνάδες. Διότι πέρα από τις σακούλες με τις δεσμίδες, μοιράζονται και χιλιάδες μικροποσά ως αντιστάθμισμα μιας ψήφου. Έτσι για να μαθαίνουμε πως ξαφνικά τα Ανώγεια έβγαλαν στα καλά καθούμενα δεξιό δήμαρχο. Ή πως βγαίνει αυτοδύναμη η Νέα Δημοκρατία. Από ψηφοφόρους που βιάζονται να ικανοποιήσουν στενά προσωπικές τους ανάγκες, αδιαφορώντας για το σύνολο και υποθηκεύοντας το πολιτικό τους δικαίωμα. 

Το χρήμα και η παραπληροφόρηση είναι οι δεσμοφύλακες των συνειδήσεων. Οικειοθελώς λοιπόν στον βούρκο, αγνοώντας επιδεικτικά τη βιωμένη εμπειρία ότι τα σφάλματα επιστρέφονται, μέσα από τους λογαριασμούς της ΔΕΗ, τις αυξήσεις βασικών αγαθών, τις περικοπές, την ιδιωτικοποίηση οποιοδήποτε δημόσιου αγαθού. Ή μέσα από μία επόμενη πυρκαγιά, πλημμύρα ή χιονιά που θα ξαφνιάσει δυσάρεστα το ανύπαρκτο επιτελικό μας κράτος. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr