Οι μετανοημένοι χορτοφάγοι που έγιναν… κρεοπώλες

Πριν γίνει κρεoπώλισσα, η Κέιτ Κάβανο ήταν αυστηρή χορτοφάγος. Σταμάτησε να τρώει κρέας για περισσότερο από μία δεκαετία, όπως λέει, λόγω της βαθιάς της αγάπης για τα ζώα για του σεβασμού της προς το περιβάλλον.

Έγινε κρεoπώλισσα για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Η 30χρονη Κάβανο ανήκει στη μικρή αλλά σημαντική και επιτυχημένη ομάδα πρώην χορτοφάγων κρεoπωλών που έκαναν στροφή ελπίζοντας να φέρουν την επανάσταση στο σύστημα διατροφής στις ΗΠΑ. Αναφέρονται στους εαυτούς τους ως «ηθικοί κρεoπώλες», έχουν ανοίξει καταστήματα που πουλάνε κρέας που έχει μεγαλώσει με σωστό τρόπο, ενώ οι βασικοί τους στόχοι είναι η περιβαντολλογική διατήρηση και η χρήση ολόκληρου του ζώου.

Το κίνημα των ηθικών κρεoπωλών ξεκίνησε πριν από 15 χρόνια περίπου, στον απόηχο ενός συγκλονιστικού ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Michael Pollan στους New York Times το 2002, σχετικά με την εκμετάλλευση των βοοειδών που εκτρέφονται σε εργοστάσια.

Από την πλευρά της, η Τζάνις Σίντλερ, η οποία επίσης έχει μεταστραφεί από τη χορτοφαγία στην πώληση κρέατος, εξηγεί ότι η αντίληψή της άλλαξε όταν ενημερώθηκε για την εντατική καλλιέργεια σόγιας και την καταστροφή που προκαλεί στο περιβάλλον.

«Ένιωθα ότι μου έλεγαν ψέματα ως καταναλωτή, κάθε φορά που έμπαινα σε κάποιο κατάστημα και έβλεπα μια ψεύτικη φάρμα στη συσκευασία ενός μεταλλαγμένου burger σόγιας», εξηγεί. 

«Όταν ανοίξαμε οι περισσότεροι είχαν σοκαριστεί από τις τιμές», εξηγεί από την πλευρά του ο 49χρονος κρεοπώλης Τζόσουα Άπλστοουν. «Όμως το κόστος παραγωγής μας είναι πολύ υψηλότερο από αυτό που πληρώνει μια τεράστια εταιρεία. Πληρώνουμε ώστε να έχουμε έλεγχο για την ποιότητα των λόγων, το τι τρώνε, το πώς τους συμπεριφέρονται, τον τρόπο μεταφοράς τους και σφαγής τους. Μόλις το κατάλαβαν αυτό οι πελάτες η επιχείρηση απογειώθηκε», συμπληρώνει.

Τονίζει μάλιστα ότι οι πελάτες του καταναλώνουν πολύ λιγότερο κρέας από τον μέσο όρο των Αμερικανών.

Στο εκτενές αφιέρωμα των New York Times καταθέτει μια εκ των ιδρυτών του Belcampo Meat Company, η 44χρονη Άνια Φέρνλαντ η οποία έγινε χορτοφάγος στα φοιτητικά της χρόνια όταν έμαθε ότι για να παραχθεί μισό κιλό βόειο κρέας χρειάζεται έξι κιλά στάρι. «Το μυστικό είναι ότι οι αγελάδες δε χρειάζεται να τρλωνε στάρι. Έχουν πέντε στομάχια που έχουν εξελιχθεί ώστε να τρώνε γρασίδι», εξηγεί.

«Όταν ξανάρχισα να τρώω κρέας η υγεία μου βελτιώθηκε. Η διανοητική μου κατάσταση εκτοξεύτηκε, έχασα βάρος, έφυγε η ακμή μου, τα μαλλιά μου έγιναν καλύτερα. Όλα τα κρέατα που έτρωγα ήταν από υγιή ζώα που έτρωγαν χορτάρι στις φάρμες όπου εργαζόταν.

Όμως η… μεταστροφή τους από τη χορτοφαγία στην πώληση κρέατος δεν έγινε χωρίς αντιδράσεις. Από τότε που έγινα κρεοπώλης έχω γίνει δέκτης πολύ άσχημων σχολίων στο ιντερντετ», δηλώνει ο Λόρεν Γκαραβέντα, συνιδιοκτήτης του Ruby Brink και πρώην χορτοφάγος ακτιβιστής. «Υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα εδώ, το πρόβλημα της υπερσυγκέντρωσης ζώων σε ταΐστρες και τη χρήση των ζώων ως αντικείμενα. Αυτό είναι στο οποίο θα έπρεπε να επιτεθούμε, όχι ο ένας στον άλλο», τονίζει.

«Απαρνούμαι αυτό το σύστημα με τον μόνο τρόπο που θεωρούσα ότι είχα, αρνούμενη να φάω κρέας», συμπληρώνει από την πλευρά της η Φέρλναλντ. Τώρα το Belcampo είναι ο τρόπος που το απαρνούμαι. Μπορώ να το κάνω αλλάζοντας το σύστημα. Και θεωρώ και τις δύο φάσεις της ζωής μου απολύτως συνεπείς μεταξύ τους».

Πηγή: The New York Times