Μούσα, παρθένα, μάγισσα, νοικοκυρά ή Θεά, η Γυναίκα και η αναπαράστασή της αποτελεί ένα από τα πιο κλασσικά και αγαπημένα θέματα στη ζωγραφική μέσα στους αιώνες. Από την εποχή της Αναγέννησης των Τιτσιάνο, Ραφαήλ και Μποτιτσέλι μέχρι το 1946 που ο Πικάσο ζωγραφίζει κυβιστικά την ερωμένη του, ένα βιντεάκι του Philip Scott Johnson παρουσιάζει πορτρέτα γυναικών που δημιουργήθηκαν μέσα στα τελευταία 500 χρόνια.
Οι γυναίκες αυτές, βγαλμένες από την αισθητική της εποχής τους και το όραμα του καλλιτέχνη, κοιτάζουν έξω από τον καμβά με ένα βλέμμα ενίοτε ντροπαλό, πλάγιο, άλλες φορές άμεσο, προκλητικό ή νοσταλγικό. Άλλοτε συμβατικά όμορφες και άλλοτε σπάζοντας τους κανόνες της κλασσικής ομορφιάς, παρουσιάζονται με ατημέλητα μαλλιά κατά τον Ντα Βίντσι, αποδομημένες από τον Μάλεβιτς, με επιμηκυμένους λαιμούς κατά τον Μοντιλιάνι ή με απροσδιόριστα λιωμένα χαρακτηριστικά κατά τον Νταλί.
Πηγή: tospirto.net
