Ο ΣΥΡΙΖΑ κόλλησε κορονοϊό;

Αναμένεται οικονομική καθίζηση. Θα πλήξει κυρίως τα γνωστά, συνηθισμένα υποζύγια- θύματα. Είναι πολιτικά απρεπές, αντί να κοιτάζεις αποκλειστικά προς τα εκεί, εσύ να κοιτάζεις στον καθρέφτη τον εαυτό σου.

Αλήθεια ποιος από όλον αυτό τον κόσμο που βλέπει κατάφατσα  την ανεργία, την εκ περιτροπής εργασία, τους υποκατώτατους, πετσοκομμένους μισθούς να επανέρχονται, ενδιαφέρεται, κατανοεί και δικαιολογεί την αναταραχή που παρατηρείται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ; Οι διαφορετικές απόψεις πάντα είναι αναγκαίες.

Η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε η συζήτηση. Η σύνθεση των απόψεων. Όμως αυτό δεν πρέπει να τον φρενάρει. Η αριστεροσύνη, η Πασοκοποίηση, ο αυριανισμός ο νεοαυριανισμός, είναι πολιτικοί όροι που έχουν την δική τους ουσία. Όχι όμως να σταματούν την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τα εμπρός και συνεχώς να επανέρχονται ως μια εσωτερική ψυχανάλυση. 

Ο αυριανισμός  υπήρξε ένα ακραία λαϊκίστικο, ιδιότυπο ρατσιστικό, ομοφοβικό, φαινόμενο. Έσπειρε το δηλητήριο του. Ουσιαστικά υπήρξε η πρώιμη εμφάνιση και προπομπός της ακροδεξιάς που συναντάμε σήμερα και ταλαιπωρεί την κοινωνία μας. Τα χαρακτηριστικά του αυριανισμού έχουν ενσωματωθεί στο σημερινό αφήγημα της ΝΔ. Δεν έχουν καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον γύρω από αυτόν τύπο, έντυπο και ηλεκτρονικό. Ούτε με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που τον στηρίζουν. Όποιος ισχυρίζεται ότι σήμερα υπάρχουν φαινόμενα νεοαυριανισμού κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, απλώς δεν θυμάται τι ακριβώς αντιπροσώπευε και πως εκδηλώθηκε  ο αυριανισμός.

Η εσωστρέφεια παραλύει τους πολιτικούς οργανισμούς. Τα αμήχανα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων το αποδεικνύουν. Η ΝΔ κινείται γύρω από τα ποσοστά της, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αδυνατεί να συσπειρώσει όλους αυτούς που με δύναμη ψυχής τον στήριξαν στις τελευταίες εκλογές, αν και ήξεραν ότι το παιχνίδι της διακυβέρνησης ήταν χαμένο.  

Ο ΣΥΡΙΖΑ αρνιέται σήμερα να κοιτάξει κατάματα την εύνοια της ιστορίας. Πως από μικρό κόμμα, εντός-εκτός βουλής, κατάφερε κάτω από τις συγκεκριμένες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες να γίνει κυβέρνηση. 

Σήμερα κυβερνά μια κυβέρνηση μίγμα μοντέρνου lifestyle, νεοσυντηρητικής οπισθοδρόμησης, κυνικής νομής και διανομής της εξουσίας. Η προσπάθεια αμφισβήτησης μεταπολιτευτικών  κεκτημένων είναι συνεχής. Εκεί εντάσσεται η αγριότητα των πραιτοριανών του «γενίτσαρου» κυρίου Χρυσοχοΐδη. Εκεί εντάσσεται και η προσπάθεια θρησκειοποίησης και μαγνητοσκόπησης  της παιδείας από την Θεούσα κυρία Κεραμέως. Ξύλο, μετάνοια και big brother. Διανθισμένα με τα τραγούδια του Διονύση Σαββόπουλου  και της Άλκηστης Πρωτοψάλτη. Μια στο καρφί και μια στο πέταλο και στο βάθος σκότος.

Απέναντι σ’ αυτή την χωρίς ηθικές αναστολές δεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι μετωπικός. Ξεκάθαρα απέναντι. Να επεξεργαστεί και να προτείνει ρεαλιστικές εναλλακτικές πολιτικές. Τι και πως θα υλοποιηθεί. Οι πολίτες είναι πλέον δύσπιστοι με όλους. Δεν πείθονται με λόγια του αέρα. Να ξαναδώσει ελπίδα και προοπτική στην μουδιασμένη κοινωνία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ της καθημερινής διαχείρισης της τρέχουσας πολιτικής, να συναντήσει τον ΣΥΡΙΖΑ των κινημάτων. Τους νέους. Να απλωθεί σε κάθε γωνιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά. Πράγματα που λέγονται εύκολα και δύσκολα υλοποιούνται. Οφείλει να είναι παρών. Σταματώντας την ομφαλοσκόπηση. Να κοιτάζει μόνο εμπρός. Προς το μέλλον. Είναι τυχερός που έχει στο τιμόνι του έναν άνθρωπο που «μιλά» με τον κόσμο. Επικοινωνεί με τον κόσμο κι ο κόσμος τον καταλαβαίνει και τον γουστάρει. Χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. Πάντα να το θυμόμαστε. Να το εκτιμούμε και να πορευόμαστε ανάλογα.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr