Ο Παπαντωνίου καταθέτει για τις μίζες του Άκη ενώ εισαγγελείς τον "δείχνουν" για τα εξοπλιστικά

Την ώρα που ο υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου ολοκλήρωσε την κατάθεσή του στη δίκη του Άκη Τσοχατζόπουλου για τις “χρυσές μίζες” στα εξοπλιστικά, λέγοντας πως δεν γνωρίζει τίποτα, όπως έχει αποκαλύψει το HOT DOC στο τεύχος 72 υπάρχει δικογραφία που έφτασε στη Βουλή στην οποία εισαγγελείς ζητούν τον έλεγχό του για τα εξοπλιστικά.

Η δικογραφία διαβιβάστηκε στις 11 Φεβρουαρίου, στη Βουλή με το ερώτημα της διερεύνησης των ποινικών ευθυνών των υπουργών Άκη Τσοχατζόπουλου, Ευάγγελου Βενιζέλου, Ευάγγελου Μεϊμαράκη και Γιάννου Παπαντωνίου, κατά την περίοδο που διετέλεσαν υπουργοί Εθνικής Άμυνας. Πρόκειται για έρευνα από τον εισαγγελέα του Αναθεωρητικού Δικαστηρίου (στρατιωτικό εισαγγελέα) Δημήτριο Ζαφειρόπουλο.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί, πως η έρευνα του αναθεωρητή Δημήτρη Ζαφειρόπουλου μπορούσε να υπεισέλθει μόνο σε θέματα που αφορούσαν το στρατιωτικό προσωπικό και να πάρει καταθέσεις μόνο από αυτούς. Δεν είχε τη δυνατότητα να ερευνήσει λογαριασμούς ή να καλέσει για κατάθεση πολίτες, που εμπλέκονται στους εξοπλισμούς. Συνεπώς, όπου κατά την έρευνα δεν εντοπίζει πιθανή ποινική ευθύνη, αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα και αθωότητα των εμπλεκόμενων, αλλά ότι ο ίδιος δεν εντοπίζει ευθύνη. Για πολλά από τα οπλικά συστήματα, όπως για τις προμήθειες των αρμάτων Leopard ή αεροσκαφών F-16, υπάρχει παράλληλη και ουσιαστική έρευνα της πολιτικής Δικαιοσύνης.

Σύμφωνα με την έρευνα ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας, Γιάννος Παπαντωνίου, εμπλέκεται σε πολλές από τις εξοπλιστικές συμβάσεις, για τις οποίες ίσως να έχει ποινικές ευθύνες, κατά τον στρατιωτικό εισαγγελέα. Η προμήθεια ελικοπτέρων ΝΗ-90, η αγορά ελικοπτέρων Απάτσι και τα συστήματα προστασίας των μαχητικών αεροσκαφών, εξετάζονται από τον αναθεωρητή ως ύποπτες.

 

Στις 29 Αυγούστου 2003, ο Γιάννος Παπαντωνίου υπέγραψε για την αγορά 24 ελικοπτέρων ΝΗ-90. Η εταιρία ΝΗ Industries επιλέχθηκε ως η μοναδική κατασκευάστρια. Το ελληνικό Δημόσιο θα πλήρωνε 658 εκατομμύρια για 16 μεταφορικά ΝΗ-90, 4 ειδικών αποστολών και 4 υγειονομικών συλλογών. Η κατασκευάστρια εταιρία θα κατέθετε εγγυητικές επιστολές για το έργο, αλλά η σύμβαση δεν προέβλεπε καν το ύψος αυτής της εγγύησης.

Μετά την υπογραφή, αποφασίστηκε η σύμβαση να χρηματοδοτηθεί μέσω προγράμματος swap, με απόφαση του υπουργού Οικονομικών και Οικονομίας.

Το swap αυτό έληξε στις 15 Φεβρουαρίου του 2009 και επιβάρυνε το ελληνικό Δημόσιο κατά 41.600.019. Το swap δεν ήταν τίποτα άλλο από τη μέθοδο που χρησιμοποίησε η κυβέρνηση Σημίτη για να κρύψει το ελληνικό χρέος, ώστε να εξασφαλίσει την είσοδο στην ΟΝΕ. Τα swap αυτά πρότεινε στην κυβέρνηση Σημίτη και τα διαχειρίστηκε η Goldman Sachs.

Ως σήμερα, η ελληνική πλευρά έχει καταβάλει το 52% του κόστους, αλλά δεν έχει παραλάβει έξι ελικόπτερα. Παρά ταύτα, δεν ενεργοποίησε ρήτρες. Όπως προκύπτει από την έρευνα του αναθεωρητή Δημήτρη Ζαφειρόπουλου, το εξοπλιστικό αυτό πρόγραμμα, παρότι παρουσιάστηκε ως κατεπείγον, δεν ήταν. Το αποδεικνύει άλλωστε το γεγονός πως υπήρξαν αλλεπάλληλες τροποποιήσεις της σύμβασης και έχει ξεπεραστεί ο χρόνος υλοποίησης. Επίσης, ψευδώς εμφανίζεται η εταιρεία ΝΗΙ ως μοναδικός κατασκευαστής των υπό προμήθεια ελικοπτέρων.

Ο Γιάννος Παπαντωνίου ήταν αυτός που υπέγραψε σύμβαση και για την προμήθεια 12 ελικοπτέρων Απάτσι (οι διαδικασίες ξεκίνησαν επί Άκη Τσοχατζόπουλου). Το κόστος της προμήθειας ήταν 593.546.882 δολάρια. Μετά από τέσσερις τροποποιήσεις, η σύμβαση κύλησε ομαλά. Και σε αυτή τη σύμβαση, όμως, όπως και στις περισσότερες, το ελληνικό υπουργείο δεν απαίτησε εγγυητικές τραπεζικές επιστολές, όπως απαιτεί ο νόμος, αλλά εγγυητικές της κατασκευάστριας εταιρίας. Παρέδωσε, δηλαδή, τις εγγυήσεις καλής εκτέλεσης του έργου στην ίδια την κατασκευάστρια εταιρία. Και στην περίπτωση αυτού του εξοπλιστικού προγράμματος υπήρξε swap, μια σύμβαση ανταλλαγής τόκων και κεφαλαίων μεταξύ ελληνικού Δημοσίου και Deutsche Bank, για τη διαχείριση χρηματοοικονομικών κινδύνων που απορρέουν από τη σύμβαση. Δηλαδή το ελληνικό Δημόσιο, που δεν εξασφάλιζε τον εαυτό του με εγγυητικές επιστολές, έκανε συμβάσεις για τη διαχείριση κινδύνου. Η απόφαση αυτή κόστισε στο ελληνικό Δημόσιο 70  εκατομμύρια δολάρια.

Έρευνα των ευθυνών του Γιάννου Παπαντωνίου και για την προμήθεια του συστήματος προστασίας ASPIS II, για τα αεροσκάφη F-16 Blk 52+, προτείνει ο στρατιωτικός εισαγγελέας. Το 1999, ο Άκης Τσοχατζόπουλος ζήτησε από εταιρίες να εκφράσουν το ενδιαφέρον τους για την προμήθεια του συστήματος προστασίας των F-16. Ενδιαφέρον επέδειξαν αμερικανικές, γαλλικές και ισραηλινές εταιρίες. Το 2000, το Ανώτατο Αεροπορικό Συμβούλιο έκρινε ως κατάλληλο το πρόγραμμα ASPIS, και υπεγράφη διακρατική συμφωνία με τις ΗΠΑ. Αποφασίστηκε η απευθείας ανάθεση στην κρατική Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ), της ενοποιημένης προμήθειας αυτοπροστασίας για όλους τους τύπους αεροσκαφών F-16, C-130, F-4-5 και τα ελικόπτερα… Παρά τη συμφωνία και την ανάθεση, ο Γιάννος Παπαντωνίου ακύρωσε τον τρόπο προμήθειας και ανέθεσε τον εξοπλισμό των 60 νέων F-16 Blk 52+, με απευθείας ανάθεση, στην εταιρία Raytheon. Με απευθείας ανάθεση παρήγγειλε επίσης 29 συστήματα παρεμβολών IDIAS, και ζήτησε τον εκσυγχρονισμό 32 υφιστάμενων. Το συνολικό κόστος ήταν 242 εκατομμύρια δολάρια.Ως σήμερα έχουν καταβληθεί 111 εκατομμύρια δολάρια στην εταιρία, δηλαδή το 45% του τιμήματος. Το πρόγραμμα θα τελείωνε το 2008. Από το 2005, όμως, άρχισαν τα προβλήματα στην υλοποίηση του προγράμματος, αφού στους εργαστηριακούς ελέγχους και τις προκαταρκτικές δοκιμές το σύστημα ήταν προβληματικό. Τα υλικά έμειναν στις αποθήκες της Αεροπορίας, τα αεροπλάνα πετούν χωρίς σύστημα αυτοπροστασίας, και το 2012 οι διαπραγματεύσεις οδήγησαν σε τροποποίηση.

Όπως σημειώνεται στη δικογραφία του Δημήτρη Ζαφειρόπουλου, κακώς δόθηκε με απευθείας ανάθεση η σύμβαση, αφού υπήρχαν τουλάχιστον τέσσερις προμηθεύτριες εταιρίες που επέδειξαν ενδιαφέρον. Δεν υπήρχε επίσης καμία ανάγκη κατεπείγοντος, όπως αποδεικνύει άλλωστε η χρονοβόρα διαδικασία για την παραλαβή του όπλου. Όπως στις περισσότερες περιπτώσεις εξοπλιστικών προγραμμάτων, το ελληνικό υπουργείο δεν απαίτησε από την εταιρία τραπεζικές εγγυητικές επιστολές, όπως ορίζει ο νόμος, αλλά εταιρικές, οι οποίες δεν διασφαλίζουν την ελληνική πλευρά.

 

Διαβάστε εδώ όλη την υπόθεση στο τεύχος 72 του HOT DOC