Ο κόσμος καίγεται, αλλά εμείς αρκεί να πίνουμε με πλαστικά καλαμάκια

Οι εικόνες από μεγάλες πυρκαγιές δε μας είναι άγνωστες αλλά πλέον όλοι καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι τεράστιες πυρκαγιές είναι όλο και συχνότερες σε όλο τον πλανήτη και τα μέχρι πρόσφατα ακραία καιρικά φαινόμενα τείνουν να συμβαίνουν κάθε μήνα. Καύσωνας με 40 βαθμούς Κελσίου στην Κεντρική Ευρώπη το καλοκαίρι, ενώ στην Ελλάδα ο Δεκέμβρης μας βρήκε με τα κοντομάνικα (και στη συνέχεια με 2,5 μέτρα χιόνι).

Παρακολουθούμε μουδιασμένοι την καταστροφή στην Αυστραλία χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Και είναι τρομακτικό. Είναι τρομακτικό και συνάμα περίεργο να βλέπεις να καίγονται δάση χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από σένα και παρόλα αυτά να νιώθεις σαν να καίγεται το σπίτι σου. Απελπισία.

Η άμεση αντίδραση του κόσμου ήταν να δώσει χρήματα στις διάφορες ομάδες που προσπαθούν να προσφέρουν βοήθεια. Με τα χρήματα αυτά όμως δε θα σβήσουν οι φωτιές. Και δε νομίζω ότι πείθεται κανένας πια ότι με δωρεές και εθελοντισμό μπορεί να σταματήσει η καταστροφή. 

Όμως λίγες είναι οι φωνές που προτείνουν κάτι ουσιαστικό. Ή μάλλον, δεν τους δίνεται το μέσο για να ακουστούν και όχι άδικα, αφού οι φωνές αυτές χτυπούν την ουσία του οικονομικού συστήματος.

Ας πάρουμε παραδείγματα από τις πυρκαγιές της Αυστραλίας. Από την πρώτη βδομάδα των πυρκαγιών άρχισαν να διακινούνται οργανωμένα ψεύτικες ειδήσεις για τα αίτια των πυρκαγιών, ότι δηλαδή πρόκειται για εμπρησμούς, ότι πυρκαγιές συμβαίνουν κάθε χρόνο, ότι είναι φυσικό φαινόμενο. Πράγματι, πυρκαγιές συμβαίνουν κάθε χρόνο και οι περισσότερες από φυσικά αίτια. Το μάθαμε και στο σχολείο. Όμως, όπως μπορεί πλέον να καταλάβει ο καθένας, κάτι προκαλεί όλο και συχνότερες και μεγαλύτερης έντασης πυρκαγιές. Η αιτία είναι η αύξηση της θερμοκρασίας που έχει προκληθεί από τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Η θερμοκρασία αυξάνεται, ο αέρας γίνεται πιο ξηρός και δημιουργούνται όλα τα ακραία φαινόμενα που βιώνουμε. Αρκεί να θυμηθούμε και το τι έγινε στο Μάτι, όπου τριάντα λεπτά ήταν αρκετά για να φέρουν ανυπολόγιστη καταστροφή. Η Αυστραλία το 2019 είχε την πιο ξηρή άνοιξη που έχει καταγραφεί ποτέ στην ιστορία της και έναν ανεξήγητο καύσωνα τον Δεκέμβρη. Και η καλοκαιρινή περίοδος (που φέρνει πυρκαγιές) μόλις ξεκίνησε.

Ποιος ευθύνεται για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα; Ο άνθρωπος είναι η γενικόλογη απάντηση που ακούμε παντού. Όμως όχι δεν είναι ο άνθρωπος γενικά και αόριστα. Είναι είκοσι εταιρείες. Είκοσι εταιρείες έχουν συμβάλλει κατά 35% στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα παγκοσμίως. Μιλάμε για 480 δισεκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα από το 1965. Είκοσι εταιρείες ευθύνονται σε τεράστιο βαθμό για την υπερθέρμανση του πλανήτη, για την κλιματική κρίση, για τις εικόνες καμένων εκτάσεων, για το ότι πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τα καιρικά φαινόμενα που σκοτώνουν.

Είναι χυδαίο ότι ρίχνουν το βάρος στους απλούς ανθρώπους. Φταίει ο απλός εργαζόμενος με τα πλαστικά του καλαμάκια και που αφήνει το νερό της βρύσης να τρέχει ενώ πλένει τα δόντια του. 

Δεν είναι τυχαίο ότι προωθείται τόσο πολύ αυτό το αφήγημα. Η ατομική ευθύνη για τη συλλογική καταστροφή, η ατομική λύση για ένα συλλογικό πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο που οι πολιτικές δυνάμεις ”της ελεύθερης αγοράς με κάθε κόστος” προμοτάρουν ψεύτικες ειδήσεις για τα αίτια των πυρκαγιών είτε αρνούνται την κλιματική κρίση εξ΄ ολοκλήρου. Αυτή τη στιγμή η πολιτική Δεξιά φοβάται τις φωτιές γιατί πρέπει να μιλήσει για τα αίτια τους. Σαν να πυροβολάει τα πόδια της. 

Όσο αποκρύπτονται τα αίτια της καταστροφής και όσο προωθούνται ανούσιες ατομικές λύσεις που τάχα θα σταματήσουν την κλιματική κρίση, τόσο θα μπορούν οι λίγοι να βγάζουν απεριόριστο κέρδος εις βάρος της ζωής των πολλών, τόσο θα επιτρέπουμε στις κυβερνήσεις να κάνουν τα στραβά μάτια στα απεριόριστα κέρδη των πολυεθνικών εις βάρος του πλανήτη. Και έτσι δε θα υπάρχει πολιτική πίεση για ουσιαστική και ριζοσπαστική λύση για το περιβάλλον. Γιατί και το περιβαλλοντικό πρόβλημα είναι πολιτικό και βαθιά ταξικό.

Πριν λίγες μέρες πάνω από πενήντα χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν στο Σίδνεϊ ζητώντας την παραίτηση του πρωθυπουργού τους, Scott Morrison, για τη στάση του στο ζήτημα των πυρκαγιών. Ο ίδιος δήλωσε πρόσφατα ότι δε θα πάρει ουσιαστικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στη χώρα του γιατί δεν υπάρχουν σοβαρές επιστημονικές αποδείξεις για τη συσχέτιση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα με τις πυρκαγιές.

Η μόνη λύση είναι να μετατραπεί η απελπισία και ο φόβος σε δράση για πολιτική αλλαγή. Η ζωή μας ή τα κέρδη τους.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr