Ο καφές και η δημοκρατία

Ευτυχώς, στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε πρόβλημα Δημοκρατίας. Είχαμε μια πολιτισμένη προεκλογική αντιπαράθεση και ό,τι ψηφίσουν σήμερα οι πολλοί θα δεσμεύει τους πάντες. Επειδή αλλού υπάρχουν προβλήματα Δημοκρατίας, σήμερα η στήλη παραχωρείται στον Τούρκο συγγραφέα Αζίζ Νεσίν. Για πολιτιστικούς λόγους. Καμιά σχέση με εμάς.

«Στα χώματά μας δεν μπορέσαμε ν’ αναπτύξουμε με κανέναν τρόπο το δέντρο του καφέ. Το κλίμα της χώρας μας, το νερό, το χώμα δεν είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη του δέντρου αυτού. Όσο για τη Δημοκρατία… Η αλήθεια είναι πως ό,τι περνούσε από το χέρι μας δεν παραλείψαμε να το κάνουμε για την ανάπτυξή της, για την εδραίωσή της. Αν κοιτάξετε την Ιστορία μας, πριν από εκατό χρόνια πάνω-κάτω ρίχτηκε στη χώρα μας ο σπόρος της Δημοκρατίας. Είναι εκατό χρόνια που όλο λέμε: “Αμάν, η Δημοκρατία μας μπουμπούκιασε!… Η νεαρή Δημοκρατία μας!… Αμάν, η νεαρή Δημοκρατία μας!…”.

Να είναι δοξασμένος αυτός που τη μεγάλωσε, μόλις καταφέραμε τόσα χρόνια να φέρουμε σ’ αυτό το ανάστημα τη Δημοκρατία, έγινε ένα φιντάνι η Δημοκρατία. Αν ξοδεύαμε αυτόν τον κόπο των εκατό χρόνων που αφιερώσαμε στη Δημοκρατία για την ανάπτυξη του καφέ, σήμερα η χώρα μας θα γινόταν δάσος από καφέ που δεν το άγγιξε ο μπαλτάς του ξυλοκόπου.

Στο παρελθόν κρίθηκε απαραίτητο, δεν το είχαμε καταλάβει. Αντί να φυτέψουμε σπόρο καφέ, φυτέψαμε τον σπόρο της Δημοκρατίας. “Δόξα τω Θεώ”, αν και δεν έχουμε καμιά στενοχώρια απ’ τη μεριά της Δημοκρατίας, εμείς ξέρουμε το τι τραβάμε από την έλλειψη του καφέ. Καφές είν’ αυτός!… Δεν μοιάζει σε τίποτα. Έτσι είναι η Δημοκρατία; Και να είναι και να μην είναι, το ίδιο κάνει… Αν δεν υπάρχει καφές, του ανθρώπου το κεφάλι γυρίζει, αν δεν υπάρχει Δημοκρατία, του ανθρώπου το κεφάλι δεν γυρίζει. Ο καφές μοσχοβολάει, η Δημοκρατία ούτε καν έχει μυρουδιά. Τον καφέ τον βάζεις στο φλιτζάνι, τον πίνεις. Η Δημοκρατία ούτε τρώγεται, ούτε πίνεται. Σε τι χρειάζεται αυτή η Δημοκρατία, μπορείτε να μου πείτε;

Στη χώρα μας έρχεται από το εξωτερικό μπόλικη Δημοκρατία, αλλά καφές δεν έρχεται. Τον καφέ τον πουλάνε, τη Δημοκρατία τη δίνουν. Ο καφές είναι με λεφτά, η Δημοκρατία τζάμπα… Για τον καφέ χρειάζεται συνάλλαγμα, για τη Δημοκρατία τίποτα δεν χρειάζεται. Για κοιτάξτε το τι τραβάμε απ’ τον καφέ. Σάμπως δεν έχουμε συνηθίσει στον καλό καφέ; Αμέσως καταλαβαίνουμε τον καλό καφέ απ’ τον άσχημο, τον μπαγιάτικο απ’ τον φρέσκο, τον νοθεμένο απ’ τον σκέτο.

Ω, Ύψιστε! Να γινόταν τόσο δα απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε απ’ αυτόν τον καφέ να καταλαβαίναμε και από Δημοκρατία…»

Πηγή: Αυγή

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr