Ο Γιώργος από την πολιτική του «μέση δαχτυλίδι» φαίνεται να προωθείται στην πολιτική του «παραδίδω το δαχτυλίδι». Αλλά τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ο Παπανδρέου, χωρίς να το θέλει ίσως- επειδή το ίδιο κόμμα του που τώρα μιλά για δημοκρατικές διαδικασίες, έδωσε χρόνια τώρα την πολιτική του οντότητα αντιπαροχή στους Παπανδρέου- θέλει το απλό. Να παραμείνει ο άρχων του ΠΑΣΟΚ έως ότου οι συνθήκες του επιτρέψουν στη χειρότερη των περιπτώσεων, την αξιοπρεπή φυγή προς έναν διεθνή ρόλο. Υπερατλαντικές πτήσεις, φωτογραφίες με ξένους ηγέτες, κομψές κουστούμια, ακόμα πιο κομψά αγγλικά.
Μέσα από αυτή την αντίληψη ο ΓΑΠ, θέλει να είναι ΠΑΣΟΚ. Βαθύ, ρηχό τώρα πια δεν έχει σημασία. ΠΑΣΟΚ να ναι και ό,τι να ‘ναι. Και επηρεασμένος ίσως από τον αδελφό του Νίκο Τρότσκι-Παπανδρέου, ασπάζεται το τροτσκικό πολιτικό δόγμα πως δικαιούται να συμμαχήσει και με τον διάβολο.
Έτσι ο Γιώργος επιλέγει να δώσει το δαχτυλίδι στον Ευάγγελο. Μέσα από μια συμφωνία στην οποία ο καθένας μετέχει ελπίζοντας πως θα την φέρει στον άλλο. Έτσι στην Κ.Ο του ΠΑΣΟΚ, η υποψηφιότητα Βενιζέλου θα υποστηριχτεί από τις πιο απίθανες πλευρές. Έως και τον Παναγιωτακόπουλο ίσως. Ο Βενιζέλος θα κατέβει στις εκλογές ως υποψήφιος πρωθυπουργός, θεωρώντας πως κληρονομεί το δικαίωμα στο ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ βεβαίως θα συντριβεί και ο Παπανδρέου μπορεί να διεκδικήσει λόγω ειδικών συνθηκών, ως ενοποιητικό στοιχείο, την Προεδρία και πάλι. Αυτός είναι ο λόγος που θέλει τις εκλογές για ανάδειξη Προέδρου τον Ιούνιο.
Οι δεύτερες σκέψεις του Γιώργου θα συγκρουστούν βέβαια με την φιλοδοξία του Βενιζέλου, αλλά και οι δύο αγοράζουν χρόνο. Μόνο που αυτή τη φορά υπάρχουν δυνάμεις στο ΠΑΣΟΚ που έχουν σκοπό να πάνε λίγο παραπέρα. Εκτός αν ξαναθυμηθούν πως είναι ΠΑΣΟΚ.
ΕΚΔΟΡΟΣΦΑΓΕΑΣ
