Του Νίκου Παναγιωτόπουλου
Η ελληνική κοινωνία γνωρίζει περισσότερα απ’ όσα νομίζουν και οι δυο αντιμαχόμενες πλευρές για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών, των συμφερόντων αλλά και τον ρόλο των δημοσιογράφων, όχι αυτών που καθημερινά με πολύ κόπο και λίγα χρήματα βγάζουν το ρεπορτάζ αλλά των 5-10 «παραθυράτων».
Οι πολίτες αναρωτιούνται σε αυτόν τον πόλεμο που έχει ξεσπάσει αν έχουν οι ίδιοι να επωφεληθούν σε κάτι και απορούν με την ένταση που δεν την είδαν, όμως, όταν κάποιοι αποφάσισαν να μας φορέσουν τα μνημόνια και να ξεκινήσουν μια διαδικασία περικοπών στο άπειρο σε μισθούς, συντάξεις, θέσεις εργασίας, κοινωνικό κράτος, παιδεία και υγεία.
Για να επιστρέψω, όχι στην ουσία, των τηλεοπτικών αδειών αλλά σε αυτό που παρακολουθώ κάθε βράδυ μαζί με εκατοντάδες χιλιάδες τηλεθεατές στα δελτία ειδήσεων με τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ, τις αναλύσεις και σχόλια, θυμήθηκα έναν μύθο του Αισώπου:
Ένας γάιδαρος φόρεσε τομάρι λιονταριού και τριγυρνούσε φοβίζοντας τα ζώα. Μόλις είδε μια αλεπού, προσπάθησε να την τρομάξει κι αυτήν. Εκείνη όμως τον είχε ακούσει προηγουμένως να γκαρίζει, και του είπε: «Να ξέρεις πως κι εγώ θα σε φοβόμουν, αν δε σε είχα ακούσει να γκαρίζεις».
Ποιος κάνει τον γάιδαρο, το τομάρι και ποιος είναι η αλεπού το γνωρίζουν καλύτερα οι πολίτες όσο κι αν κάποιοι συνεχίζουν να υποτιμούν τη νοημοσύνης τους.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
