Ο εκνευρισμός του Αλέξη Τσίπρα για το ατόπημα Μητσοτάκη

Στην αποκάλυψη ότι όχι μόνο ήταν γνώστης της πρόθεσης του Κυριάκου Μητσοτάκη να υπουργοποιήσει τον Ευάγγελο Αποστολάκη αλλά και ότι περίμενε ο ίδιος, επί μία εβδομάδα, να του τηλεφωνήσει ο πρωθυπουργός προκειμένου να τον ενημερώσει για την πρόθεσή του, προχώρησε την Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου από το βήμα της Βουλής ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Το καινούργιο στοιχείο που κόμισε στην υπόθεση ο κ. Τσίπρας, (αφού από το ρεπορτάζ γνωρίζαμε ότι είχε ενημερωθεί σχετικώς από τον κ. Αποστολάκη τη Δευτέρα 23 Αυγούστου), είναι ότι ο ίδιος ανέμενε, την εβδομάδα από 23 έως 29 Αυγούστου, από τον κ. Μητσοτάκη να του τηλεφωνήσει ώστε αφενός να τον ενημερώσει αφετέρου να διερευνήσει τις όποιες δυνατότητες συναίνεσης στο μείζον θέμα της Πολιτικής Προστασίας και της αντιμετώπισης των καταστροφικών πυρκαγιών και πλημμυρών. Τηλεφώνημα που δεν έγινε ποτέ.

«Τι πίστευε ο κ. Μητσοτάκης ότι δεν θα με ενημέρωνε ο κ. Αποστολάκης που γνωρίζει ότι είναι στενός μου συνεργάτης; Γνωρίζω και περίμενα μια ολόκληρη εβδομάδα τηλεφώνημα του κ. Μητσοτάκη. Δεν τόλμησε να με πάρει!», είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ για να συνεχίσει: «Ποιος νομίζει ότι είναι ο κ. Μητσοτάκης; Ποιο σύνδρομο μεγαλομανίας και αμετροέπειας τον διακατέχει, που είχε την εντύπωση ότι μπορούσε να συμπεριφερθεί με αυτόν το τρόπο;

Πόση αλαζονεία, δεν ήξερε ότι απευθύνεται σε έναν σημερινό συνεργάτη και σύμβουλό μου; Αυτή είναι η δήθεν κατανόηση για το τι σημαίνει πολιτική συνεννόηση; Επί μία εβδομάδα δεν σήκωσε το τηλέφωνο αν και γνώριζα, παρά έβαλε 5 λεπτά πριν τις ανακοινώσεις να ενημερώσει, επιχειρώντας να παγιδεύσει τον κ. Αποστολάκη. Ο κ. Μητσοτάκης ποτέ δεν πίστεψε στην ανάγκη συνεννόησης».

Απορίες προκαλεί και το γεγονός ότι την ίδια ώρα που ο κ. Μητσοτάκης προσέγγιζε τον πρώην υπουργό επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ την ίδια ώρα έλεγε ότι όλα πήγαν τέλεια και επιτίθονταν στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ τελικά και παρά το φιάσκο Αποστολάκη οι πρώτοι που αντικαταστάθηκαν ήταν οι επικεφαλής των δήθεν μεγάλων επιτυχιών. Της διαχείρισης της πανδημίας, της ασφάλειας, της πολιτικής προστασίας και του τουρισμού.