«Ο αρχηγός των Αθέων», η γραβάτα και ο… πολιτισμός

Γράφει ο δημοσιογράφος:

“Εάν ανακαλέσει κανείς το βίντεο από την ορκωμοσία των μελών του υπουργικού συμβουλίου ….. τον Ιανουάριο του 2015 θα παρατηρήσει κάτι τύπους με ανοικτά πουκάμισα, χωρίς γραβάτα και κάποια «ταγάρια» να δίδουν υπερηφάνως πολιτικό όρκο με το δεξί χέρι στην καρδιά, αλά Μαδούρο, αρνούμενοι τον θρησκευτικό”. 

“Τα χρόνια πέρασαν, η Αριστερά έγινε σύστημα, κυβέρνησε – απίστευτο – πέντε σχεδόν χρόνια τη χώρα (!) και, αν μπει κανείς στον πειρασμό να δει τα βίντεο με τις μετέπειτα ορκωμοσίες των ανασχηματισμών Τσίπρα, θα διαπιστώσει έκπληκτος τη μεταβολή: Οι μισοί βουλευτές του φορούν πλέον κοστούμια και γραβάτες, ανακαλύπτοντας τον πολιτισμό, ενώ σταδιακά οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν να ορκίζονται και με θρησκευτικό όρκο και στο Προεδρικό Μέγαρο και στη Βουλή. Ουσιαστικά, δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα αθέων σταδιακά άρχισε να μετασχηματίζεται σε κάτι άλλο.”

Δε θα ασχοληθούμε με τις ελληνορθόδοξες εθνικοπατριωτικές ιστορικές αναφορές του δημοσιογράφου γιατί θα του χαλάσουμε το αφήγημα αν μιλήσουμε αναλυτικά για το ρόλο της επίσημης ιεραρχίας της ελλαδικής εκκλησίας και των “ορκισμένων” από αυτήν πολιτικών ταγών της αστικής τάξης, κατά τις κρίσιμες και κορυφαίες στιγμές της νεότερης ιστορίας (αφορισμός της επανάστασης του 1821 από τον “εθνομάρτυρα” πατριάρχη Κων/πόλεως Γρηγόριο τον Ε΄ – όπως παλιότερα είχε αφορίσει τον Ρήγα Φεραίο και τον Κολοκοτρώνη, την κατάπτυστη επιστολή των αγιορειτών στον Χίτλερ, την αγαστή σχέση της εκκλησίας με τη χούντα των συνταγματαρχών, τη θεσμικά αντιαριστερή – αντικομμουνιστική ιδεολογική δράση του ανώτερου, και όχι μόνο, κλήρου διαχρονικά, κλπ., κλπ.)   

Θα σταθούμε κυρίως σε κάποιες σημειολογικές αναφορές του αρθρογράφου: “Κάτι τύπους με ανοικτά πουκάμισα, χωρίς γραβάτα και κάποια “ταγάρια” να δίδουν υπερηφάνως πολιτικό όρκο” αλά “Μαδούρο”….. ενώ αργότερα “οι βουλευτές του (Σύριζα) φορούν πλέον κοστούμια και γραβάτες, ανακαλύπτοντας τον πολιτισμό.”

Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς; Τις στυλιστικές προτιμήσεις του αρθρογράφου, τη σχέση του με τον γραβατωμένο πολιτισμό; Η την αναχρονιστική αντίληψη που έχει έναντι της θεσμισμένης διαδικασίας της επίσημης πολιτείας του πολιτικού όρκου; Ή μήπως τον ενοχλεί το γεγονός ότι στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου αμφισβητήθηκε η κυβερνητική κυριαρχία της δεξιάς – όχι η θεσμική – από “κάτι τύπους ταγάρια” άλλοτε με ζιβάγκο, άλλοτε αγραβάτωτους και …αστεφάνωτους; Κατανοούμε ότι ο δημοσιογράφος απευθύνεται με συνέπεια στο γραβατωμένο χριστεπώνυμο εθνικοπατριωτικό του ακροατήριο το οποίο αρέσκεται – όπως ο ίδιος – να ανακαλύπτει ανύπαρκτα video με φαντάσματα τύπου “Μαδούρο” και τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα αθέων. Απευθύνεται στο αναγνωστικό κοινό της “γραβάτας” και του καθωσπρεπισμού μιας άλλης εποχής. Στο κοινό που μάλλον δεν έχει και μεγάλο πρόβλημα με τη χρεοκοπία της χώρας από τους γραβατωμένους ομοϊδεάτες τους, που δεν αντέδρασε στους γραβατωμένους δικτάτορες, που, στην πραγματικότητα, ενοχλείται όχι λόγω έλλειψης γραβάτας αλλά γιατί κάποια “ταγάρια” πάτησαν τα “ιερά χώματα” του Μαξίμου – άκουσον/άκουσον για “σχεδόν πέντε χρόνια”!!! Αυτό ξορκίζουν ο αρθρογράφος και οι συν αυτώ. Την ιδέα ότι μπορεί να ξανασυμβεί. Ίσως ένα ευχέλαιο ή ένας εξορκισμός αποτρέψουν τα απευκταίο…. που ενδέχεται να προκύψει με την ψήφο των “απολίτιστων” που απεχθάνονται το λαιμοδέτη…  

Όσο για το “εθνόσημο με το σταυρό” και τον παραδοσιακό θρησκευτικό όρκο πίστης που “θυμίζει ποιοί είμαστε”, ας ανατρέξει ο δημοσιογράφος στην ιστορία. Εκεί θα βρει ποιοί ορκισμένοι με γραβάτες ξεπούλησαν την πατρίδα και το Λαό της και ποιοί “ξεβράκωτοι” υπερασπίστηκαν με το αίμα τους τα ιερά και τα όσια της ανεξαρτησίας της πατρίδας, της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της προκοπής του τόπου.

Στην κατακλείδα ο δημοσιογράφος αναφέρει: “Η πίστη δεν μεταδίδεται. Καλλιεργείται …. αλλά την έχει σκεπάσει ο φόβος”. Θα σημειώσουμε ότι πίστη και φόβος πάνε μαζί. Στο φιλοσοφικό ερώτημα, που δε θέτει ο δημοσιογράφος, “Πίστη ή Επιστήμη” είμαστε με την Επιστήμη και την Αλήθεια. Αυτή καλλιεργείται χωρίς φόβο, χωρίς ψέματα και ιδεοληψίες. Και όπως λέει γνωστός φιλόσοφος: “Ο μεγαλύτερος εχθρός της αλήθειας δεν είναι το ψέμα αλλά η πίστη”. 

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr