Γράφει ο Φέλιξ
Ο Σόιμπλε, αυτός ο άγιος της δημοσιονομικής σταθερότητας και της τρόικας εσωτερικού, είναι ένα από τα πιο συντηρητικά σύμβολα της Γερμανίας. Τύπος του παρασκηνίου, υπήρξε ο σκοτεινός πολιτικός της γερμανικής χριστιανοδημοκρατίας και πασών των καγκελαρίων. Παρότι έχει σηκώσει αρκετές φορές το δάχτυλο απέναντι στην Ελλάδα μιλώντας αορίστως για διαφθορά, είχε συμμετοχή στο γνωστό “σκάνδαλο Κολ”, μια υπόθεση που συγκλόνισε τη Γερμανία και αφορούσε τον χρηματισμό του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος από επιχειρηματίες. Όταν το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε ο Σόιμπλε αρνήθηκε πως ο χρηματισμός αφορούσε το κόμμα. Η δήλωσή του αυτή οδήγησε σε αυτοκτονία τον οικονομικό διευθυντή του κόμματος. Μετά την αυτοκτονία ο Σόιμπλε ζήτησε δημοσίως συγνώμη για την υπόθεση και παραδέχθηκε πως εισέπραττε το χρήμα για χάρη του κόμματος.
Το 2003 ο Σόιμπλε τάχθηκε υπέρ του βομβαρδισμού του Ιράκ αλλά και της λειτουργίας του Γκουαντάναμο. Με συνέντευξή του στο Spiegel το 2007 ως Υπουργός Εσωτερικών, πρότεινε την αύξηση της εξουσίας της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης με στόχο την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας και ζήτησε συγκεκριμένα: προληπτική σύλληψη υπόπτων για θέματα τρομοκρατίας, χρησιμοποίηση του γερμανικού στρατού για επιχειρήσεις τήρησης της τάξης στο εσωτερικό της Γερμανίας, συστηματική παρακολούθηση του internet και υποκλοπές e-mail από κυβερνητικές υπηρεσίες, και επιλεκτικές δολοφονίες τρομοκρατών από τις αρχές ασφαλείας.
Αυτός ο πολιτικός, σήμερα ορίζει το μέλλον της Ευρώπης σε μεγάλο βαθμό και επιχειρεί να μετατρέψει τα πράγματα που συμβολίζει, δηλαδή τη συντήρηση και την αντιδημοκρατική στάση, σε τρόπο λειτουργίας της Ευρώπης.
Εξακολουθεί βεβαίως να αποτελεί σύμβολο και ευρωπαϊκό παράδειγμα για αρκετούς στην Ελλάδα.Προφανώς γιατί τους διακατέχει η ίδια δημοκρατική αντίληψη με τον Σόιμπλε.
