Ν. Κορέα – “Squid Game”: H οικονομική κρίση και ο αγώνας των εργατών της SsangYong Motor (Photos)

Το “Squid Game”, η νοτιοκορεάτικη σειρά του Netflix που δείχνει καταχρεωμένους εργαζόμενους να συμμετέχουν σε θανατηφόρα παιχνίδια προκειμένου να γλιτώσουν από τα χρέη τους, έχει παγκόσμια απήχηση από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας της.

Σύμφωνα με το Associated Press, το “Squid Game”, είναι επί της ουσίας, απλώς άλλο ένα (το πιο πρόσφατο) νοτιοκορεατικό προϊόν, που εμπνεύστηκε από το κλίμα οικονομικής και κοινωνικής αφαίμαξης στο οποίο έχει βυθιστεί η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. 

Στην σειρά παρακολουθούμε τη μίζερη ζωή του Σέονγκ Τζι-Χουν, ο οποίος χρωστάει κοντά 500 εκατομμύρια γουόν στο κράτος και σε τοκογλύφους. Ένα βράδυ, αφού έχει υπογράψει στον τοκογλύφο του ότι εντός ενός μήνα θα αποποιηθεί των οργάνων του σώματος του, εφόσον δεν έχει λεφτά να τον ξεπληρώσει, ο Σέονγκ γίνεται στόχος ενός μέλους μιας άγνωστης ομάδας που στρατολογεί κόσμο για παιχνίδια επιβίωσης, με την υπόσχεση πως εάν βγουν νικητές θα απαλλαγούν από τα χρέη τους. Όσοι στρατολογούνται, βρίσκονται σε απόλυτο οικονομικό αδιέξοδο χρωστώντας ως και 1.5 δισ. γουόν. Οι παίκτες είναι άτομα του περιθωρίου, άνεργοι, καταχρεωμένοι εργαζόμενοι που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης και συμμετέχουν σε «γκόρι», θανατηφόρα παιχνίδια, χάνοντας μέρα με τη μέρα την ανθρωπιά τους.

Πολλοί έχουν αναρωτηθεί, εάν ο λόγος που η σειρά σημειώνει τέτοια επιτυχία είναι το γεγονός ότι θίγει το ζήτημα των κοινωνικών ανισοτήτων με έναν ιδιαίτερο τρόπο, πετυχαίνοντας μάλιστα να έχει απήχηση και σε μικρότερο ηλικιακά κοινό.

Σύμφωνα με το Associated Press, η επιτυχημένη σειρά αποτελεί τον καθρέφτη της οικονομικής πραγματικότητας της Νότιας Κορέας, επαναφέροντας εικόνες από το 2009, από τον αγώνα των εργατών της αυτοκινητοβιομηχανίας SsangYong Motor. Η σειρά «απλώς» εκθέτει με σκληρό τρόπο, τους μηχανισμούς που συντηρούν το οικονομικό μοντέλο του καπιταλισμού, το οποίο είτε σε καταπίνει, είτε σε απανθρωπίζει. 

Το Φεβρουάριο του 2009, η αυτοκινητοβιομηχανία Ssangyong motors, στη Νότια Κορέα, ανακοίνωσε ένα σχέδιο αναδιαρθρώσεων που περιλάμβανε την περικοπή των θέσεων εργασίας κατά 36%. Θα απέλυε δηλαδή 2.646 εργαζόμενους. Περίπου 1.670 εργαζόμενοι εγκατέλειψαν την επιχείρηση μέσω «εθελοντικών σχεδίων αποχώρησης», ενώ οι υπόλοιποι 976 ξεκίνησαν απεργιακή κινητοποίηση που αργότερα μετατράπηκε, σε εθνική καμπάνια αλληλεγγύης.

Στη παρακάτω φωτογραφία από το αρχείο του AP (25 Ιουλίου, 2009) βλέπουμε διαδηλωτές να πετάνε πέτρες εναντίον της αστυνομίας, κατά τη διάρκεια πορείας αλληλεγγύης για τον αγώνα των εργατών της εταιρίας Ssangyong Motors, κοντά στο εργοστάσιό της στο Pyeongtaek, στη Νότια Κορέα.

Στις 22 Μάιου 2009, 976 εργάτες της αυτοκινητοβιομηχανίας Ssangyong motors, ξεκίνησαν μια 77ήμερη απεργία που διήρκησε μέχρι και τις 06/08. Ταυτόχρονα έκαναν κατάληψη του εργοστασίου της εταιρίας που βρίσκεται στην πόλη Pyeongtaek. Οι εργάτες της Ssangyong motors – όλοι μέλη του συνδικάτου μεταλεργατών της Κορέας (KMWU) κατά μέσο όρο εργάζονταν 15-20 χρόνια στην εταιρία. Σε εκείνο το διάστημα, οι εργάτες της εταιρίας, ήρθαν αντιμέτωποι με σφοδρή και συντονισμένη επίθεση από την αστυνομία, απεργοσπάστες και παρακρατικούς. Η κυβέρνηση, τους έκοψε την παροχή νερού, τροφής και ρεύματος και υιοθέτησε τόσο βίαιες μεθόδους καταστολής που σόκαραν την παγκόσμια κοινότητα.

Ενδεικτικό του κλίματος που επικράτησε εκείνη την περίοδο, είναι το ότι τουλάχιστον 32 εργαζόμενοι αυτοκτόνησαν. Στις 20/07, η σύζυγος ενός από τους απεργούς αυτοκτόνησε έπειτα από απειλές που δέχτηκε από την εταιρία, σύμφωνα με πληροφορίες. Τον προηγούμενο καιρό ένας απολυμένος εργάτης είχε πάρει ακριβώς τον ίδιο δρόμο και σύντομα μαθεύτηκε πως δύο εργάτες πέθαναν από ανακοπή καρδιάς μόλις τους ανακοινώθηκε η απόλυσή τους. Το εργατικό κίνημα της Νότιας Κορέας, χαρακτήρισε τους θανάτους «κρατικές δολοφονίες» και υποσχέθηκε πως δεν πρόκειται να ξεχαστούν.

Η απεργία και η κατάληψη τελείωσαν τελικά μετά από 77 ημέρες – στις 6 Αυγούστου 2009, με την παράδοση του εργοστασίου από τους απεργούς. Η εταιρία υποσχέθηκε ανάκληση του 48% των απολυμένων εργατών και πρόγραμμα εθελούσιας εξόδου για τους υπόλοιπους. Στη συνέχεια, 96 απεργοί μαζί με τον πρόεδρο του συνδικάτου συλλαμβάνονται και ανακρίνονται. Τελικά εκδίδονται εντάλματα σύλληψης για τους 41 για την παρακώλυση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, παρακώλυση της δικαιοσύνης και χρήση βίας. Η εταιρία καταθέτει μήνυση ενάντιων του KMWU ζητώντας 45 εκατομμύρια δολάρια αποζημίωση.

Τα κεντρικά αιτήματα των απεργών ήταν, «καμία απόλυση», «εργασιακή ασφάλεια», «καμία ανάθεση εργασίας σε εξωτερικούς συνεργάτες (outsourcing)». 

Κατά την διάρκεια της απεργίας αυτής, πραγματοποιήθηκαν οι σφοδρότερες ταξικές συγκρούσεις των τελευταίων ετών.