Μύδρους κατά του Σόιμπλε, από Βούτση

Θέση πήρε όσο αφορά το κλείσιμο της αξιολόγησης ο Νίκος Βούτσης, μέσω της συνέντευξης τους στον SKAI. Ο πρόεδρος της βουλής αρχικά χαρακτήρισε «εύλογες» τις κόντρες που εκδηλώνονται, για το ελληνικό ζήτημα αλλά έδειξε σαν κύριο υπαίτιο της καθυστέρησης τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Ο κ Βούτσης είπε ο Γερμανός υπουργός οικονομικών έχει εμμονές στρατηγικής επαναλαμβάνοντας τρεις φορές ότι με αφορμή το ελληνικό ζήτημα θέλει να στείλει μηνύματα και προς άλλους, όπως στο ΔΝΤ, τον Μάριο Ντράγκι και ειδικότερα στον νέο πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν για τα όριά τους.

«Κάποιοι προτιμούν να δώσουν στοιχεία ανεντιμότητας και αποσταθεροποίησης σε μια μικρή χώρα για να δώσουν τα μηνύματά τους στον Μακρόν, τον Ντράγκι και το ΔΝΤ» ανέφερε χαρακτηριστικά για τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο κ. Βούτσης, προσθέτοντας ότι το ζήτημα της διαπραγμάτευσης είναι «πολυπαραγοντικό». «Δεν είναι η χώρα μας απέναντι σε όλους όπως του ’15… Υπάρχει αντιπαράθεση ΕΚΤ, ΔΝΤ, Γερμανικού ΥΠΟΙΚ (…) Συμμετέχουμε σε μια σκληρή σύγκρουση που για πρώτη φορά δεν μας αφορά» εξήγησε.

Ο πρόεδρος της Βουλής επέμεινε πάντως ότι οι διεργασίες στην Ευρώπη έχουν τροποποιήσει το συσχετισμό δυνάμεων. «Θα δεχτούμε συμφωνία που θα οδηγήσει τη χώρα στις αγορές» τόνισε, ενώ πρόσθεσε ότι «ο Σόιμπλε είναι υποχρεωμένος να ακούει τι λέει ο Μοσκοβισί ή ο γάλλος υπουργός Οικονομικών και γι’ αυτό αισιοδοξώ».

Αλλά και για το Ταμείο, ο πρόεδρος της Βουλής τόνισε ότι ο σεβασμός γι’ αυτό «δεν μπορεί να στέκεται ούτε επιστημονικά ως προς τις εκτιμήσεις του και τις θεραπείες.

«Είναι θετικός ο οδικός χάρτης για τη χώρα, ανοίγεται πεδίο διαμόρφωσης συμμαχιών με ατζέντα πολύ πιο θετική… Καταθέτω κι εγώ την αισιοδοξία μου με τον πρωθυπουργό» σχολίασε ο Νίκος Βούτσης. Στόχος, είπε, είναι να βγούμε στις αγορές με σχετική απόφαση της 15ης Ιουνίου ή της Συνόδου Κορυφής στις 22 Ιουνίου. «Θα υπάρξει τότε έντιμη και ρεαλιστική συμφωνία» διαβεβαίωσε.

Ο κ. Βούτσης πρόσθεσε ότι «δεν θα σεναριολογήσω για την διαπραγμάτευση, αλλά τα μεσοπρόθεσμα μέτρα πρέπει οπωσδήποτε τώρα να λυθούν» περιγράφοντας ως στρατηγικά ζήτημα το θέμα του χρέους και την ένταξη στο QE.