Εκτός της ανθρωπιστικής πλευράς, από τη μεριά των προσφύγων, αποτελεί μία άστοχη απόφαση καθώς είναι πολύ πιθανό να “ωθήσει” τους νεαρούς σε ηλικία πρόσφυγες στη ζητιανιά ή ακόμα και στην κλοπή.
Και αυτό όχι γιατί είναι μία από τις επιλογές τους. Αλλά όταν ένας εκτοπισμένος ξένος σε μία χώρα, που δεν γνωρίζει την τοπική γλώσσα και ούτε την αγγλική (ή τη γνωρίζει ελάχιστα), άρα δεν έχει κάποιο κοινωνικό δίκτυο να τον υποστηρίξει, πώς άραγε θα προσπαθήσει να επιβιώσει;
Ακόμα χειρότερη φαντάζει η απόφαση Μηταράκη αν σκεφτούμε οτι η οικονομία μας θα μπει σε ύφεση εξαιτίας της πτώσης του τουρισμού από τον κορονοϊό. Τα χρήματα των επιδομάτων έρχονται από το προϋπολογισμό της ΕΕ, εισρέουν στη χώρα και τονώνουν τη ζήτηση. Δεν μπορούμε να τα απεμπολούμε έτσι ελαφρά αυτή την εποχή.
