Μιλάς στον δρόμο; Κάρφωμα για πρόστιμο…

Μεταξύ άλλων στο σημερινό newsletter, μπορείτε να διαβάσετε μια επώνυμη επώνυμη συγκλονιστική μαρτυρία που έγινε στο facebook και η οποία δείχνει τί μπορεί να πάθει κανείς. 

Γράφει ο Γιώργος – Σιώρας Δεληγιάννης:  «Εχθές λίγο πριν τις 12.00 το βράδυ 20 μέτρα έξω από το σπίτι μου συνάντησα τυχαία τον Γιάννη του οποίου το σπίτι είναι 30 μέτρα στην αντίθετη κατεύθυνση από το δικό μου. Εγώ στεκόμουν δίπλα από τον κάδο σκουπιδιών και ο Γιάννης δίπλα στο αμάξι του. Τον Γιάννη τον ξέρω από το δημοτικό και σταματήσαμε να πούμε ένα γεια στα όρθια μπροστά από το σουπερμάρκετ της γειτονιάς. Καθώς λέγαμε εν συντομία τα νέα μας, περνάει δίπλα μας ένα αμάξι με αφύσικα μικρή ταχύτητα και τον οδηγό του να μας κοιτάει με επιμονή γέρνοντας όλο το σώμα του προς το μέρος μας για να μας δει καλύτερα. Δεν χάνουμε την ευκαιρία να σχολιάσουμε το περιστατικό συγκρίνοντας το με τον τρόπο που σε κοιτάει ο κόσμος στο χωριό όταν έχεις να πας καιρό και το πόσο περίεργη αρχίζει να γίνεται πλέον η συμπεριφορά του κόσμου μετά από ένα μήνα καραντίνας. 

Πέντε λεπτά μετά εμφανίζεται ένα περιπολικό και δυο ή τρεις μηχανές, σταματάνε μπροστά μας και ακολουθεί έλεγχος. Λόγω του ότι το μυαλό μου έχει συντονιστεί στη νέα κοινωνική πραγματικότητα, δεν φέρνω καμία αντίσταση και υπακούω εξηγώντας παράλληλα πως έχω πάει να πετάξω τα σκουπίδια στον κάδο και πως το σπίτι μου είναι 20 μέτρα πιο κάτω. Αφού κάνουν την εξακρίβωση και χωρίς να μας πουν τον λόγο, μας βάζουν μέσα στο περιπολικό με μία κίνηση σχεδόν χορογραφημένη. Επιτέλους αρχίζω να ξυπνάω και ρωτάω τον οδηγό να μου εξηγήσει τον λόγο της σύλληψης μου. Μου λέει πως είχε χτυπήσει συναγερμός στο κατάστημα που έτυχε να στεκόμαστε μπροστά. […] 

Στο τμήμα αφού βεβαιώθηκαν πως δεν είμαστε ληστές ακολούθησε μια σειρά ανούσιων ερωτήσεων από μέρους μου για να ακολουθήσει μια σειρά από ακόμα πιο ανούσιες απαντήσεις.

– Δηλαδή θα μου κόψετε κλήση γιατί ήμουν έξω από το σπίτι μου;

– Οι οδηγίες είναι ξεκάθαρες.

– Συγνώμη αλλά πήγα μέχρι την γωνία να πετάξω τα σκουπίδια…

– …και εγώ για να πάρω ένα αντισηπτικό από το αμάξι μου.

– Έπρεπε να στείλετε μήνυμα, παίρνει μόλις δέκα δεύτερα.

– Και ποια οδηγία έπρεπε να βάλω;

– Μην παίξουμε αυτό το παιχνιδάκι, όταν σας σταματήσαμε δεν είπατε τίποτα για σκουπίδια.

– Ξέρετε είναι 150 ευρώ, δεν είναι καθόλου παιχνιδάκι.

– Οι οδηγίες που έχουμε είναι ξεκάθαρες δεν τις βγάζω εγώ, έρχονται από επάνω.

Εν τέλει πήραμε τις κλήσεις μας και ο Γιάννης ρώτησε ελαφρώς ειρωνικάεάν πρέπει να στείλουμε μήνυμα για να πάμε στο σπίτι μας.

Κάνω αυτό το μοίρασμα όχι γιατί τσαντίστηκα με τα 150 ευρώ που έφαγα πρόστιμο. Κάνω αυτό το μοίρασμα κυρίως γιατί νιώθω πως μας νανουρίζει γλυκά μια αφήγηση που μιλά για μια εξουσία που μας προστατεύει από έναν αόρατο εχθρό […] 

Ο φόβος που παράγεται σήμερα αποτυπώνεται στα σώματά μας και αλλάζει την κίνησή μας. Ο χορός μας στον δημόσιο χώρο δεν θα είναι ποτέ ο ίδιος. Ας είναι τουλάχιστον ένας λιγότερο μοναχικός χορός».

Νewsletter του Documento για τον κορονοϊό

Η μόνη επαφή που δεν πρέπει να αποφύγετε είναι αυτή με την αλήθεια: Εγγραφείτε στο καθημερινό newsletter της ομάδας του Documento για να γνωρίζετε όλα όσα χρειάζεται σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις για την πανδημία στην Ελλάδα και τον κόσμο. ΓΙΝΕ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΗΣ ΔΩΡΕΑΝ