«Κάθισα μαζί με την οικογένειά μου και την οικογένεια Κατιφέ, με την οποία διατηρούμε φιλικές σχέσεις σε καθίσματα που είχε στην πρύμνη του σκάφους. Τρία λεπτά περίπου της ώρας μετά τον απόπλου και ενώ το σκάφος μας πήγαινε με πάρα πολύ μικρή ταχύτητα άκουσα τον κυβερνήτη να φωνάζει: «που πάει αυτός;» και άρχισε να σφυρίζει με την κόρνα του σκάφους. Ταυτόχρονα άκουσα τον σύζυγό μου να φωνάζει: «που πάει αυτός ο μ…ς;
Η μάρτυρας αναφέρει επίσης την ύπαρξη στο ταχύπλοο μιας γυναίκας:
«Μετά από έναν εκκωφαντικό θόρυβο αντιλήφθηκα τον εαυτό μου να βρίσκεται στην θάλασσα παλεύοντας να κρατηθώ στην επιφάνεια. Βγαίνοντας στην επιφάνεια, σχεδόν ταυτόχρονα με το γιο μου και αφού πιαστήκαμε από επιπλέοντα συντρίμμια του σκάφους μας, το οποίο είχε βυθιστεί, στην συνέχεια γύρισα το βλέμμα μου τριγύρω να δω τι είχε γίνει και διαπίστωσα την ύπαρξη ενός ταχύπλοου σκάφους το οποίο βρισκόταν ακίνητο σε απόσταση περίπου 30 μέτρων. Πάνω, επέβαινε ένας άνδρας ηλικίας περίπου 70 ετών και μια κοπέλα καθόταν δίπλα του ηλικίας περίπου 30 ετών. Αυτοί τουλάχιστον ήταν ορατοί από το σημείο που ήμουν. Φωνάζαμε στον άνδρα να μας πετάξει σωσίβια τόσο εγώ όσο και ο γιος μου αλλά αυτός δεν ανταποκρινόταν».
