«Έχω ακούσει σχόλια για την καταγωγή μου όταν ήμουν μικρή. Όταν είμαστε μικροί στεναχωριόμαστε χωρίς να καταλαβαίνουμε και να δίνουμε βαρύτητα στα πράγματα. Ίσα ίσα που αυτή η ιδιαιτερότητα για την οποία μπορεί να ντρεπόμουν, τώρα είναι η δύναμή μου. Τότε όμως στεναχωριόμουν και ένιωθα και ανασφάλεια γιατί όταν δεν μοιάζουμε με τους γύρω μας σε κάτι, νιώθουμε ότι δεν θα είμαστε αποδεκτοί, δεν θα μας αγαπάνε», είπε αρχικά η Μαρίνα Σάττι και πρόσθεσε:
«Θυμάμαι κάποια στιγμή που φορούσα και σιδεράκια ή που φορούσα γυαλιά και ντρεπόμουν γι’ αυτό που μπορεί να μου έλεγαν κάτι και να με πείραζε. Το λέω και για όλα αυτά τα παιδιά που μπορεί να ακούνε κάποια πράγματα και να στεναχωριούνται ή να τους ρίχνει, νομίζω έχει να κάνει και πώς νιώθουν οι ίδιοι με αυτό, να νιώθουν δυνατοί».
«Να αγαπάμε εμάς, όπως και να είμαστε, απ’ όπου κι αν είμαστε, όπου κι αν ζούμε, έχουμε γεννηθεί για να είμαστε ίσοι και όχι ίδιοι. Αυτό είναι η μαγεία της ζωής μας», σχολίασε από την πλευρά της η Δανάη Μπάρκα.
