"Μαθήματα" Προβόπουλου για την ελληνική οικονομία – "Ξεχνάει" όμως τότε που "έκρυβε" την έκθεση του ΔΝΤ που έδειχνε το χρέος σ

Ο πρώην διοικητής της ΤτΕ έχει μνήμη χρυσόψαρου, ξεχνώντας τον ρόλο του στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, όταν «παρακαλούσε» να μη μαθευτεί έκθεση του ΔΝΤ για εκτόξευση του χρέους στο 800% του ΑΕΠ.

Ο κ. Προβόπουλος, απολύτως ψυχρά και με κανένα ίχνος μετάνοιας των πεπραγμένων του, είχε τονίσει στο παρελθόν πως ο πρώην επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα, Μπομπ Τράα, είχε προβλέψει σε έκθεσή του ότι μακροπρόθεσμα το χρέος της ελληνικής οικονομίας θα έφτανε το 800% του ΑΕΠ, καθώς το αναλογιστικό χρέος των ταμείων ανερχόταν στο 400% του ΑΕΠ.

Ο πρώην διοικητής της ΤτΕ βέβαια, “ξεχνάει” και την εμπλοκή του στο σκάνδαλο της Proton Bank και τις σε βάρος του κατηγορίες για άμεση συνέργεια σε απιστία σε βαθμό κακουργήματος και σε νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες. Μάλιστα, η εμπλοκή του πρώην διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, στην υπόθεση της Proton Bank και τις περιπέτειες με τη Δικαιοσύνη γράφτηκαν και σε δημοσίευμα των New York Times.

Σήμερα, ο κ. Προβόπουλος έκανε λόγο για απουσία «business plan», δηλαδή εθνικού σχεδίου, λέγοντας πως η χώρα εισέρχεται στον όγδοο χρόνο μια κρίσης που θα μπορούσε να έχει διαρκέσει περίπου τρία χρόνια, με 10-15 (σ.σ. έναντι σχεδόν 30%) μείωση του ΑΕΠ και γρήγορη ανάπτυξη που με τη σειρά της θα άμβλυνε αυτές τις απώλειες.

«Ως Τράπεζα της Ελλάδος είχαμε προειδοποιήσει γι’ αυτό που ερχόταν και είχαμε προτείνει ένα δημοσιονομικό πρόγραμμα για τη μείωση των “δίδυμων ελλειμμάτων”», τόνισε.

Πρόσθεσε ότι μόνο το 1/3 της προσαρμογής θα έπρεπε να έχει έρθει από τον τομέα των φορολογικών εσόδων, κι αυτό όχι μέσω αυξήσεων των φορολογικών συντελεστών αλλά μετά από παρεμβάσεις για επέκταση της φορολογικής βάσης και μείωση της φοροδιαφυγής. Επεσήμανε επίσης ότι οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, εάν εφαρμόζονταν επαρκώς, θα μετρίαζαν τις επιπτώσεις της ύφεσης.

Τέλος, εκτίμησε ότι, σε κάθε περίπτωση, μια χρεοκοπία -την οποία θα προκαλούσε η απουσία της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης- θα είχε ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Επιπλέον, στάθηκε στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του κράτους και εξωστρέφειας της οικονομίας, ενώ επεσήμανε ότι ποτέ δεν έγινε μια συζήτηση στη Βουλή για το τι προκάλεσε την κρίση, ώστε να επιτευχθεί μια στοιχειώδης συναίνεση.