Υπάρχει η ρυπαρότητα. Υπάρχει η χυδαιότητα. Υπάρχει η προστυχιά. Υπάρχει η αλητεία. Υπάρχει η σαπίλα. Υπάρχουν τα σκουλήκια. Υπάρχει ο βούρκος και τα σκατά.
Μπορεί να υπάρχει κάτι που να σέρνεται πιο κάτω ακόμα κι από όλα αυτά; Υπάρχει κάτι πιο κάτω ακόμα κι από τον απόπατο; Ναι. Υπάρχει. Είναι το «Μακελειό» του Χίου.
Πιο κάτω κι από τα σκατά.
Όσοι είχατε την ατυχία να δείτε το Σάββατο 9/3/2019 το απίθανου μισογυνισμού και υποκοσμιακού «πολιτικού» υβρεολογίου πρωτοσέλιδο αυτής της βοθροφυλλάδας (κοπροσέλιδο το οποίο φυσικά και δεν πρόκειται να αναπαράγουμε) αντιλαμβάνεστε σε πιο έσχατο σημείο της κόπρου αναφερόμαστε.
Είναι ακριβώς εκείνο το σημείο όπου ο εμετός που ταΐζει το «ύφος» του κοινωνικού κατιμά και ταΐζεται με το «ήθος» της λέπρας του λουμπεναριού, συναντιέται με τον ναζισμό του υπανθρώπου, με τον αντικομμουνισμό του ταγματαλήτη και με το λίπος του γουρουνιού που παριστάνει τον άνθρωπο, αλλά είναι φασίστας.
Πηγή: The Press Project
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
