Λυσσάξαμε με την κακή αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ

Δεν θα επικαλεστώ την αρχή «η ιστορία γράφεται στους δρόμους με ανυπακοή». Μήτε θα φέρω ως ένα κάποιο παράδειγμα τη μεγάλη κινητοποίηση των εργαζομένων ντελιβεράδων της efood που υποχρέωσε την εταιρεία να αλλάξει
άρδην την εις βάρος τους πολιτική. Ούτε την άνιση μοναχική μάχη που δίνουν οι κάτοικοι της περιοχής Εξαρχείων για
την σκόπιμη εξάλειψη μιας περιοχής μέσω της κατασκευής μετρό.

Θα πω μονάχα πως η ακροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι μια μάντρα που οι πολίτες κάνουν ανάθεση έργου στον ΣΥΡΙΖΑ για να την ρίξει. Τι είναι; ο ψυχογιός του μηχανικού; Όπου μηχανικός είναι η ίδια η κοινωνία!

Να αρνηθεί ο υπήκοος τη σύμπραξη

Ζούμε στο πιο ασφυκτικά αντιδημοκρατικό σύστημα από την μεταπολίτευση και μετά, όπου όλα ελέγχονται, υποκλέπτονται και καταστέλλονται από τον Όμιλο Μαξίμου. Και είναι όμιλος διότι εν προκειμένω έχουμε να κάνουμε με μια συλλογή μητρικών και θυγατρικών πολιτικών, παραπλανητικών, ληστρικών κι ενίοτε και παραβατικών ομάδων, που λειτουργούν ως ενιαία οικονομική οντότητα, μέσα από μια κοινή πηγή ελέγχου: το Μαξίμου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, μεγάλος πληθυσμός υπηκόων της χώρας αρνείται να εννοήσει την αξία της δημοκρατίας, αρνείται να την αναγνωρίσουν ως το μόνο έφορο έδαφος όπου αναπτύσσονται σοβαρές κοινωνικοπολιτικές διεκδικήσεις.

Απλά αρέσκεται να χαζολογά τις φάτσες των παιδοβιαστών και να ενημερώνεται για το πως περνά στη φυλακή η υπόδικη, για τον φόνο των παιδιών της, Ρούλα. Κι επιμένει να συμπράττει με την κυβέρνηση. Και αυτή η στάση δεν είναι μια αναίμακτη, διότι υπάρχει αιματοχυσία όταν τραυματίζονται οι συνειδήσεις.

Όταν οι ευκαιρίες για τη ζωή ελαχιστοποιούνται

Δεν είναι ακαταμάχητη η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ μέσα σε αυτό το ασφυκτικό για όλους καθεστώς. Μάλιστα… Αφού λοιπόν ασκεί χλιαρή πολιτική γιατί δεν αναλαμβάνουν δράση οι αληθινά δίκαιοι που πλήττονται άμεσα;
Γιατί τα καλάθια των super market δεν γίνονται λαμπάδιασμα οργής από τους πολίτες αλλά αφήνουν τις κοροϊδίες του Άδωνι να επιπλέουν ως κόπρανα στην καθημερινότητα;

Γιατί οι συνταξιούχοι που έχουν υποστεί το μεγαλύτερο στραπάτσο την τελευταία δεκαετία από τη Δεξιά επιμένουν να την λιβανίζουν με την ψήφο τους; Γιατί συνεχίζουν να ανάβουν κεράκι στις εκπομπές του Αυτιά; Επειδή ο Τσίπρας είναι
ανίκανος να τους πείσει, να τους ξεσηκώσει και να τους μεταλαμπαδεύσει το όποιο πολιτικό του όραμα; Είναι δηλαδή ο κύριος υπεύθυνος για τη σωστή λειτουργία του μηχανισμού και των αντανακλαστικών της κοινωνίας;
Ας εννοήσουμε ότι η ελευθερία είναι μία πρακτική που μας αφορά όλους και πρέπει να ασκηθεί από όλους μέσα από αμοιβαίες σχέσεις και πράξεις. Δεν εξασφαλίζεται μόνο από αυτούς που μπορούν να μας την εγγυηθούν.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr