Λόγια ουσίας από τη Θ. Τσελεπή και τον Ο. Ιωάννου στην παρουσίαση των ποιημάτων του Π. Σιδηρόπουλου

Την περασμένη Παρασκευή, 1η Φεβρουαρίου, έγινε στο Polis Art Cafe η παρουσίαση του βιβλίου με τα ποιήματα του Παύλου Σιδηρόπουλου. Εκεί βρέθηκαν μουσικοί και σύντροφοι του εκλιπόντος, για την ακρίβεια ο χώρος γέμισε από γκρίζες αλογοουρές και γνωστές φάτσες του προοδευτικού χώρου. Εκεί ήταν φυσικά η Μελίνα Σιδηροπούλου, η αδερφή του Παύλου, η οποία είχε την ιδέα της έκδοσης του βιβλίου. 

Πιστεύω ότι ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις βιβλιοπαρουσιάσεων που τη μεγαλύτερη σημασία είχαν τα λόγια των ομιλητών στο πάνελ, παρά οι απαγγελίες των ηθοποιών ή ακόμη και το μουσικό μέρος, αν υπολογίσουμε πως το τιμώμενο πρόσωπο αφενός προέρχεται από το χώρο της μουσικής, αφετέρου δεν είναι εν ζωή. 

Πρώτος μίλησε ο Νίκος Παπαχριστόπουλος εκ μέρους των εκδόσεων «Opportuna». Αν και αναλώθηκε σε πράγματα αναμενόμενα, ας του μεταφέρω από δω τα συγχαρητήρια μου για το υψηλό επίπεδο της έκδοσης. Ακόμη και με τη γραμματοσειρά που επιλέχθηκε και που παραπέμπει σε παλιά λογοτεχνικά βιβλία ή και με το πορτραίτο του Σιδηρόπουλου δια χειρός Δώρας Βουτσινά στο εξώφυλλο, το βιβλίο «Έχω μια θλίψη για τα μακρινά αριστουργήματα» διεκδικεί μια θέση στην ελληνική – rock να την πω ή και «μεταμπήτνικ» – ποίηση: Πάνω από εκατό ποιήματα του Σιδηρόπουλου, απόπειρες διηγημάτων του και ορισμένα σκαναρισμένα χειρόγραφα του που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας.

Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο ραδιοφωνικός παραγωγός και δημοσιογράφος Οδυσσέας Ιωάννου. Αναφέρθηκε στην 6η Δεκεμβρίου 1990, την ημέρα θανάτου του Σιδηρόπουλου, όταν έκανε ένα αφιέρωμα με τραγούδια του εκλιπόντος στο ραδιοφωνικό σταθμό που εργαζόταν και δέχτηκε ένα τηλεφώνημα: Ήταν από τη Μελίνα Σιδηροπούλου, η οποία τον ενημέρωσε πως την πιο δύσκολη μέρα της ζωής της άκουγαν την εκπομπή μαζί με την οικογένεια της. Ο Ιωάννου ήταν συγκινητικός στη σύντομη ομιλία του – ένας κόμπος ανέβαινε στο λαιμό του συχνά που, ομολογώ, ότι πέρασε και στο δικό μου λαιμό. Την αναπόφευκτη δραματικότητα στα λόγια του έσπασε το χιούμορ του, και καλά έκανε, αφού αναφερόμενος σε έναν προικισμένο μουσικό με όλο το «πακέτο», έκανε την εξής δήλωση – μεγάλη ατάκα: «Ο Σιδηρόπουλος ήταν όμορφος. Πολύ όμορφος, πέραν των ταλέντων του. Σκεφτείτε πως αν ο Τσε Γκεβάρα είχε τη φάτσα του…Ντάνι Ντε Βίτο δύσκολα μάλλον θα γινόταν μπλουζάκι και εφηβική αφίσα». 

Η Θέκλα Τσελεπή στη συνέχεια, η ραδιοφωνική παραγωγός, φίλη και συνεργάτιδα του Παύλου Σιδηρόπουλου, όχι μόνο συγκίνησε το κοινό της αίθουσας, αλλά έφερε δάκρυα στα μάτια όλων, κανονικά όμως, εξ ου και καταχειροκροτήθηκε! Δεν ήταν μελοδραματική, κάθε άλλο θα έλεγα, είχε όμως μία ειλικρίνεια στα λόγια της ακόμη κι αν αυτά τα λόγια δεν είχαν σκοπό να χαϊδέψουν τα αυτιά του κοινού. Εν αντιθέσει, λόγου χάριν, με τη γνώμη των προηγούμενων ομιλητών ότι «αναδύεται φως» από τα ποιήματα του Σιδηρόπουλου, η Τσελεπή αναφέρθηκε στον έντονο καταθλιπτικό χαρακτήρα της γραφής ενός ανθρώπου που έπαιζε με το θάνατο καθημερινά. Όπως κι η ίδια άλλωστε. Δεν ήταν τυχαίο που αναφέρθηκε επίσης στην ημέρα θανάτου του Σιδηρόπουλου, όταν βγήκε πρωί στο δρόμο με σκοπό να «γίνει» και έπεσε πάνω σ’ ένα περιπολικό με τους μπάτσους να σέρνουν κάποια κορίτσια. «Πέθανε ο Σιδηρόπουλος» ήταν η ατάκα που πρόλαβε να της πει ένα κορίτσι. Το πιο σημαντικό, λοιπόν, που ακούστηκε στην παρουσίαση και που δεν τόλμησε κανένας άλλος να θίξει, ήταν η τόλμη του Σιδηρόπουλου να βγει και να μιλήσει πρώτος δημοσίως για την εξάρτηση του από την ηρωίνη. Αυτό που ήθελε να πει και να τονίσει η Θέκλα είναι πως δεν έχουν κανένα νόημα οι τιμές για έναν άνθρωπο, έναν καλλιτέχνη, όταν αυτός έχει πεθάνει. Είπε και κάτι άλλο επίσης που ήρθε σε απόλυτη κόντρα με το πνεύμα ολόκληρης της εκδήλωσης: Ο Παύλος είχε επιλέξει τη μουσική σαν δρόμο έκφρασης, οπότε αν ήθελε να εξέδιδε τα ποιήματα του, θα το είχε κάνει ο ίδιος όσο ζούσε! 

Δύο λόγια ακόμη από την Άννα Στάικου, οικογενειακή φίλη των Σιδηρόπουλων, για τον άνθρωπο Παύλο από τα εφηβικά του χρόνια μέχρι το τέλος του, καθώς και από τη Μελίνα Σιδηροπούλου, που προτίμησε να μιλήσει σύντομα για το ιστορικό της έκδοσης παρά για τη στενή αδερφική της σχέση με τον Παύλο. Ούτως ή άλλως τά’χει πει η Μελίνα και τα λέει εδώ και χρόνια στις συνεντεύξεις της, ενώ η εκδήλωση είχε ακόμα πολύ…stuff μέχρι να ολοκληρωθεί. Εν προκειμένω απαγγελίες ποιημάτων του Παύλου Σιδηρόπουλου μέσα από το βιβλίο, από μια ομάδα ηθοποιών, καθώς και τραγούδια του παιγμένα live. Έπρεπε να αποχωρήσω δυστυχώς. Στην έξοδο πρόλαβα ν’ ανταλλάξω δυο λόγια με τη Δέσποινα Τομαζάνη, τον Τόλη Μαστρόκαλο, τον Νίκο Σπυρόπουλο, τη Μαρία Αριστοπούλου, τη Μιράντα Τερζοπούλου, ενώ κάπου πήρε το μάτι μου τον Γιώργο Δάγλα και τον Δημήτρη Παπαχρήστο.