Λακέρδα, Φτώχεια και Μνημόνιο 3

Το πρώτο ελληνικό διαδικτυακό σήριαλ γίνεται πραγματικότητα!

Μια δυνατή, δραματική σειρά που θα κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Ένα συγκλονιστικό και ταυτόχρονα ανατρεπτικό σενάριο που ξεδιπλώνεται στα δύσκολα Μνημονιακά χρόνια..

 

Λακέρδα, Φτώχεια και Μνημόνιο

2013. Η οικογένεια Κάτσικα κατοικεί στο Παγκράτι. Ο πάτερ φαμίλιας, Χριστόδουλος, ταξιτζής και δεξιών φρονημάτων συνδικαλιστής, σε μία- παραδόξως επιτυχημένη- επαγγελματική του κίνηση, αποφάσισε να βγει στη σύνταξη λίγο πριν η Τρόικα αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. Η σύζυγός του Φεβρωνία, πτυχιούχος της Παντείου αλλά ειδικευμένη στις μπάμιες τις κοκκινιστές και εν γένει στα λαδερά, βρίσκεται στα όρια της παραφροσύνης από τη διαρκώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση της οικογένειας και την επί διετία αδυναμία, του μοναχογιού τους Ερμόλαου, να βρει εργασία.

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΤΡΙΤΟ

Καλπάζουσα Αδωνίτιδα

Η κρεβατοκάμαρα θύμιζε δωμάτιο εντατικής. Ο Χριστόδουλος βογκούσε λες και τον έσφαζες και η Φεβρωνία σιχτίριζε (από τα μέσα της, γιατί από τα έξω της ήταν τύπος και υπογραμμός). Χειρότερο ασθενή από το Χριστόδουλο δύσκολο να βρεις! Ακόμα και με ένα απλό συνάχι- όπως εν προκειμένω- έπεφτε τ’ ανάσκελα και έφερνε τη συντέλεια του κόσμου. Η Φεβρωνία, έκανε φιλότιμες προσπάθειες να συνδράμει τον «ετοιμοθάνατο» αλλά μετά από τριάντα χρόνια κοινού βίου, ήταν σα να την αγγαρεύεις ν’ ακούσει ολόκληρη ομιλία του Κουβέλη!

Φεβρωνία:

Ø      Να σου φέρω κάτι Χριστόδουλε;

Χριστόδουλος (μισανοίγοντας με καταφανή «κόπο» τα μάτια):

Ø      Αχχχχ, τι να μου φέρεις Φεβρωνία;;;;;;; Εμένα το λάδι στο καντήλι μου σώνεται..

Φεβρωνία (ξεφυσώντας):

Ø      Πριν λίγο έβαλες θερμόμετρο. Ένα 37ρι έχεις! Δε σώνονται έτσι τα λάδια! Αν πατήσεις το 39 το ξανασυζητάμε!

Χριστόδουλος :

Ø      Πάντα έτσι σκληρή ήσουν Φεβρωνία.. Δε θυμάμαι εγώ, τότε που κόντεψα ν’ αφήσω τα κοκαλάκια μου μ’ εκείνη τη γαστρίτιδα; H μόνη σου προσφορά ήταν να με περνάς γενεές δεκατέσσερις!

Φεβρωνία (στραβομουτσουνιάζοντας):

Ø      Πρώτον, δεν είχες γαστρίτιδα! Απλά γονάτισες το ταψί με τους γίγαντες και τα επακόλουθα ήταν αναμενόμενα! Δεύτερον, επαναλαμβάνω: Θες να σου φέρω κάτι; Δεν μπορεί να σε νταντεύω όλη μέρα! Έχω και δουλειές να κάνω!

Χριστόδουλος (μέσα στην απελπισία):

Ø      Σιρόπι για το βήχα έχουμε;  

Φεβρωνία (απορημένη):

Ø      Γιατι; Bήχεις;

Χριστόδουλος (ανήσυχος):

Ø      Να έχουμε εφεδρείες για άμα βήξω! Με τέτοιο κρύο που έβγαλε, οι γέροι θα κάνουν ουρές στα φαρμακεία! Θα πάρουν όλα τα πρωτότυπα και μετά θα φορτωθούμε εμείς τα γενόσημα!

Φεβρωνία (με βλέμμα δικαίωσης):

Ø      Μπα;;; Εσύ την προηγούμενη εβδομάδα δεν επαινούσες τον τηλεπαραθυράκια τον  Άδωνι, που- κάτσε να δεις πως το πες- αααα να, θυμήθηκα: «φέρνει φθηνό και αξιόπιστο φάρμακο στο λαό»;;;

Χριστόδουλος (στριμωγμένος):

Ø      Ε, δεν τον επαινούσα κιόλας βρε Φεβρωνία! Σε όλα σου υπερβολική!

Φεβρωνία (με κόρες διασταλμένες):

Ø      Καλέ εσύ δεν έλεγες και «τι υπουργάρα ειν’ αυτή;» και «τα έβαλε με το κατεστημένο και τα συμφέροντα» και «να τον κλωνοποιήσουμε» και άλλες τέτοιες σάχλες;; Κι εγώ, δε σου έλεγα ότι ο Ε.Ο.Φ. λειτουργεί οριακά αφού το προσωπικό του μειώθηκε κατά 50% μέσα σ’ ένα χρόνο;; Δεν κοντέψαμε να πιαστούμε μαλλί με μαλλί, γιατί σου εξηγούσα ότι δε θα μπορεί να ελέγξει την καταλληλότητα των γενοσήμων και εσύ είπες ότι «Στρατουλ-ίζω» και ότι βάζω κάτω στη γκρίνια, ακόμα και την Κωνσταντοπούλου;

Χριστόδουλος (με «πεσμένα» τα μούτρα):

Ø      Ε και έπαινος είναι αυτό;; Μια κουβέντα είπα.. Έτσι, για να κάνουμε διάλογο.. Μόνη σου θες να μιλάς;;

Φεβρωνία (με το ύφος της δικαιωμένης):

Ø      Αν είναι να βαφτίσουμε τον μπουμπούκο «Καρνέισον» και την Μακρή «Κατγούμαν», ναι! Προτιμώ να μιλώ μόνη μου!

Χριστόδουλος (κροταλίζοντας αυτή τη φορά και τα δόντια- με σκοπό τον αντιπερισπασμό):

Ø      Χαχαχα! Πού τον θυμήθηκες τον «Καρνέισον» βρε γυναίκα;;

Φεβρωνία (επιμένοντας):

Ø      Άσε τα σάπια Χριστόδουλε! Δε μου λες;; Ξέρεις ότι ο τσιριδοϋπουργός σου, έψαχνε βραδιάτικο φαρμακοβιομήχανο;; Τι δουλειά είχε μαζί του; Χρειάζονταν τρίτο παίκτη για την πρέφα;;; Αυτός δεν έλεγε ότι δέχτηκε πιέσεις από φαρμακοβιομηχάνους;; Πήγε οικειοθελώς για να τον πιέσουν;;

Χριστόδουλος (ψευτοβήχοντας και αλλάζοντας θέμα):

Ø      Άντε βρε Φεβρωνίτσα μου… Σύρε να πάρεις προμήθειες.. Καμμιά ασπιρίνη από την παλιά παρτίδα- από τις καλές.. Κανα σιροπάκι, να μας βρίσκεται σε μια ώρα ανάγκης… Και το κυριότερο- κανα αντιβιοτικό! Μην πάμε και σαν το σκυλί στ’ αμπέλι..

Φεβρωνία (με περιφρόνηση):

Ø      Να πάω Χριστόδουλε! Να πάω! Να παραδεχτείς όμως πρώτα, ότι το Χαϊβάνι τα έχει κάνει όλα μπάχαλο και ότι δε θ’ αφήσει ράντζο για ράντζο «ζωντανό» και γάζα για γάζα ανέπαφη!

Χριστόδουλος (ανακάμπτοντας εν μέρει, αλλά επιστρατεύοντας άλλο ένα βήξιμο- καλού, κακού!):

Ø      Ε όχι και έτσι βρε Φεβρωνία! Τι φταίει ο μπουμπούκος μας που η τρόικα ζητά απολύσεις;; Είναι βρε δεμένα τα χέρια του παιδιού! Δεν μπορεί να προσλάβει κόσμο στον Ε.Ο.Φ.!

Φεβρωνία (εν εξάλλω):

Ø      Εσύ είσαι πραγματικά άρρωστος! Πάσχεις από καλπάζουσα Αδωνίτιδα! Όχι μόνο δε θα πάω στο φαρμακείο αλλά θα σου κρύψω και το φασκόμηλο!

συνεχίζεται..

Χουλιάρα Λουκία