Κυριάκο, συγγνώμη που υπάρχουμε

Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλονίκης, έτος 2022. Το μεγαλύτερο Κτηματολογικό Γραφείο της Βόρειας Ελλάδας, το δεύτερο σε έκταση και δικαιώματα ιδιοκτητών στην Επικράτεια, μετά το αντίστοιχο των Αθηνών. Βράδυ Σαββάτου και πριν το τέλος της βόλτας του Σαββατόβραδου, κάποιοι δικηγόροι έχουν ήδη γράψει τα ονόματά τους σε μία αυτοσχέδια λίστα προτεραιότητας για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν προνομιακά τη Δευτέρα το πρωί, μεταξύ 8:00 και 8:30, όταν κάποιο άτυχο μέλος της εταιρίας Security που έχει προσλάβει η «Κτηματολόγιο ΑΕ» στη Θεσσαλονίκη θα αρχίσει να φωνάζει με τη σειρά αναγραφής τους στη λίστα τα ονόματα των δικηγόρων, συμβολαιογράφων, δικαστικών επιμελητών και λοιπών αθώων πολιτών για να εισέλθουν στο προθάλαμο του Κτηματολογικού Γραφείου, να λάβουν χαρτάκι προτεραιότητας, ένα ανά συμβολαιογραφική πράξη ή αίτηση που θέλουν να καταχωρήσουν, και να περιμένουν μετά στωικά στο κρύο τη σειρά τους, με τη μύχια ελπίδα ότι θα εξυπηρετηθούν. Χαρτάκια δε μοιράζονται αφειδώς από τους υπαλλήλους του Κτηματολογίου, συνήθως δεν ξεπερνούν σε αριθμό τα 120 με 130 ημερησίως για ωράριο εξυπηρέτησης του κοινού από 9:00 – 13:00 (εξαιρουμένων των ημιαργιών και λοιπών στάσεων).

Αναλογιζόμενοι ότι κάθε πολίτης ή νομικός έχει δικαίωμα να καταχωρήσει ημερησίως έως δύο πράξεις (σαν το δελτίο σίτισης άλλων εποχών), αυτό πρακτικά σημαίνει ότι καθημερινά εξυπηρετούνται 60-70 άτομα, όχι παραπάνω. Την Παρασκευή 21.01.2022, όλως ενδεικτικά,  το νούμερο 64, που είχε δικηγόρος που περίμενε στο κρύο έχοντας γράψει το όνομά του στη σχετική αυτοσχέδια λίστα ήδη από τις 4:30 τα μεσάνυχτα (αργεί ακόμα το ξημέρωμα στην καρδιά του Γενάρη και το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή) δεν κατάφερε να πάρει ούτε ένα χαρτάκι για μια έστω από τις πράξεις που είχε για καταχώρηση και  περίπου την 9η πρωινή, όταν πια η διανομή των χαρτιών προτεραιότητας είχε τελειώσει,  απήλθε από το Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλονίκης άπραγος. 

Οι παθογένειες του καθημερινού σκηνικού που επικρατεί εδώ και μήνες που περιγράφω είναι πολλές, σταχυολογώ λοιπόν τις σημαντικότερες: 

1) Μια λίστα, μα ποια λίστα; Το μόνο σίγουρο με την αυτοσχέδια λίστα όπου αναγράφονται κατά σειρά προτεραιότητας και ανά ώρα προέλευσης (συνήθως, όχι πάντα) οι προτιθέμενοι να καταχωρήσουν πράξεις πελατών τους ή και δικές τους είναι η θέση που τοποθετείται: σε μία κολλημένη με σιλοτέιπ διαφάνεια έξω από την τζαμαρία της εισόδου του Κτηματολογικού Γραφείου, μετά το κλείσιμό του περί τις 15:00, οποιοσδήποτε μπορεί να τοποθετήσει ένα φύλλο χαρτί γράφοντας το ονοματεπώνυμο του πρώτο επ’ αυτής και, αν είναι αρκετά τολμηρός, να το βγάλει μια φωτογραφία και να αποχωρήσει, ελπίζοντας ότι θα έχει την τύχη με το μέρος του. Όλα αυτά, για να έρθει μετά ο επόμενος ή η επόμενη, να σκίσει τη λίστα του πρώτου «πιονέρου» και να τοποθετήσει στη διαφάνεια μιαν άλλη σελίδα χαρτιού, στην οποία πρώτο θα είναι το δικό του/της όνομα, προαιρετικά δε θα αναγράψει και την ώρα προσέλευσης του/της. Όταν φύγει με τη σειρά του και έρθει ο επόμενος, θα σεβαστεί τη λίστα που θα βρει, γράφοντας το όνομα του δεύτερος ή θα επιλέξει να χαράξει και αυτός νέα πορεία, με νέα λίστα και νέα “αποδεικτική” φωτογραφία; Για να ανταμώσουν όλοι οι παραπάνω “στις τρεις χαράματα Ομόνοια“, που λέει και ο Βασίλης (Παπακωνσταντίνου) και να αρχίσουν να μαλώνουν ποιος ήρθε πρώτος, να δείχνει ο ένας τον άλλο τις φωτογραφίες της δικής του λίστας και να συζητούν με επιχειρήματα «λαϊκής αγοράς» και συνάμα αγοραίας φιλοσοφίας από ποια ώρα και μέρα μπορεί κάποιος να ξεκινά να γράφει το όνομά του στη λίστα. Η οποία λίστα, μέχρι να βγει η Security με τα χαρτάκια περί τις 8:30, έχει κατά κανόνα κλωνοποιηθεί σε άλλες 2-3, με τα ίδια ονόματα να ανακυκλώνονται, αλλά με άλλη αρίθμηση και διαφορετική ώρα προέλευσης. Τη στιγμή που βγαίνει κάθε πρωί ο σεκιουριτάς είναι τόσοι πολλοί που συνωστίζονται γύρω του, μαλώνοντας για το ποιος έφτασε πρώτος και ποια λίστα είναι η ορθή, που έστω ένας παρευρισκόμενος να έχει κορονοϊό, θα κολλήσει αρκετούς- αν όχι όλους- γύρω του

Ποιος νοιάζεται, όμως; Όσοι βρεθούν θετικοί θα μπουν σε καραντίνα και δε θα έρθουν να διεκδικήσουν μαγικό χαρτάκι τις επόμενες ημέρες. Μπορεί να περιμένουν και να κάνουν την τέταρτη αναμνηστική δόση, πριν το ξανατολμήσουν. 

2) Ολόκληρο Κτηματολόγιο δεν μπορεί να διαθέτει ένα μηχάνημα που να βγάζει αυτόματα χαρτάκια; Όσοι αντέξατε να διαβάσετε ως εδώ, πιθανόν να το αναρωτηθήκατε ήδη. Είναι τόσο δύσκολο να βγάζει ένα μηχάνημα ο σεκιουριτάς- ταξιθέτης κάθε ημέρα την ίδια ώρα (όποια και αν είναι αυτή) για να παίρνουν χαρτάκια με αριθμό προτεραιότητας και ώρα προσέλευσης οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι, με δεδομένο ότι έτσι κι αλλιώς περιμένουν στο κρύο, μπορούν τουλάχιστον να περιμένουν ο ένας πίσω από τον άλλο για να παραλάβουν (με την επιτήρηση της σεκιούριτι) έως και δύο χαρτάκια έκαστος; Αυτό δε γίνεται στις ελληνικές τράπεζες τα τελευταία 20-25 χρόνια χωρίς ιδιαίτερα παρατράγουδα;

3) Είναι ενήμερος ο μικροβιολόγος – Υπουργός Δικαιοσύνης; Στη Θεσσαλονίκη το πρόβλημα είναι γνωστό για όλους τους παρεπιδημόντες στα νομικά επαγγέλματα εδώ και μήνες.  Η Θεσσαλονίκη επίσης έχει από 1.1.2022 νέο Πρόεδρο στον Δικηγορικό της Σύλλογο (ΔΣΘ), τον μεγαλύτερο επιστημονικό Σύλλογο της Βόρειας Ελλάδας και εκλεγμένο πανηγυρικά, με ποσοστό κοντά στο 65% στο δεύτερο γύρο των δικηγορικών εκλογών. Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ουδείς στο Υπουργείο Δικαιοσύνης έχει γνώση του προβλήματος, είναι απίθανο το Προεδρείο του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης να κλείσει ραντεβού με κάποιον επιτελή του Υπουργού ή έστω να του στείλει μία επιστολή ή ένα ενημερωτικό email;

4) Λεφτά υπάρχουν; Το Κτηματολογικό Γραφείο Θεσσαλονίκης έχει διευθυντή και υπαλλήλους. Δεν μπορούν να ζητήσουν προσωπικό, έστω εποχιακό, για να αντιμετωπιστούν οι αυξημένες ανάγκες του μετά το σκληρό lockdown στη Δικαιοσύνη για ένα και πλέον έτος; Δεν μπορούν να προσλάβουν ούτε καν δύο ασκούμενους δικηγόρους με τις πενιχρές προβλεπόμενες απολαβές (600€ μεικτά,  480€ καθαρά) για να αποφορτίσουν κάπως την κατάσταση;

5) Έχουμε τελικά νομικό πολιτισμό; Φαινόμενα σαν αυτά που σας περιέγραψα καθιστούν ζωτικό το εξής τελικό ερώτημα: έχει μείνει ίχνος πολιτισμού και αξιοπρέπειας στη Δικαιοσύνη, έστω στην ειδικότερη έκφανσή της καταχώρησης πράξεων στο Κτηματολόγιο; Οι δικηγόροι –  κατά κανόνα – που αγωνίζονται για «μία θέση στον ήλιο» του χαρτιού προτεραιότητας κάθε μέρα, αισθάνονται καλά με τον εαυτό τους, τις σπουδές τους, τον κόπο τους, την αμοιβή που – κατά κανόνα – (δε) θα πάρουν; Και τελικά για να παραφράσουμε  τον “εθνάρχη” Κ. Καραμανλή “Η Ελλάς ανήκει στη Δύση ” ή έχει ήδη δύσει;

Δικό σας συνάδελφοι (δικηγόροι)!

* Ο Σπύρος Ν. Χριστοφορίδης είναι δικηγόρος Θεσσαλονίκης

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr