Την ίδια ημέρα που η Ιταλία ψηφίζει για το νέο Κοινοβούλιο, με στόχο τον σχηματισμό της 65ης κυβέρνησής της, στα 70 χρόνια Δημοκρατικού βίου, η Γερμανία γνωρίζει την έκβαση του κομματικού δημοψηφίσματος των σοσιαλιστών του SPD σχετικά με τον νέο μεγάλο συνασπισμό με το CDU. Στις 4 Μαρτίου 2018 διακυβεύεται το μέλλον της Ευρώπης, και το γεγονός αυτό δεν μπορεί παρά να αφορά και την Ελλάδα. Φυσικά, εάν, μετά τις εκλογές, στη Ρώμη επικρατήσει το σενάριο της αστάθειας, ή, ακόμη χειρότερα αν επικρατήσει ο κεντροδεξιός συνασπισμός, η Αθήνα θα χάσει έναν σημαντικό σύμμαχο στην Ευρώπη.
Η ψήφος των Ιταλών προοιωνίζεται ως κρίσιμη για τον Ευρωπαϊκό νότο. Στην Ιταλία όλες οι εικασίες για την επόμενη μέρα είναι πιθανές: όλες ήτοι καμία, διότι ουδείς γνωρίζει το αποτέλεσμα, δεδομένου ότι υπάρχουν πάρα πολλές μεταβλητές στο τραπέζι. Ο νέος ιταλικός εκλογικός νόμος πιθανότατα δεν θα δώσει μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία για τον σχηματισμό κυβέρνησης, απαιτείται ένα ελάχιστο όριο 40%, υπερβολικά υψηλό, με πάρα πολλά κόμματα ή συνασπισμούς στην κούρσα της διεκδίκησης. Αυτό σημαίνει ότι πιθανόν να υπάρχει μια οικουμενική κυβέρνηση (σ.σ πράγμα δύσκολο αλλά όχι αδύνατο), με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Σέρτζιο Ματαρέλα να καλείτε να διαχειριστεί τη δύσκολη μετάβαση στην μετεκλογική φάση.
Αυτο σημαίνει ότι η Ιταλία, δεν θα έχει μια σταθερή θέση στο τραπέζι της ευρωπαϊκής μεταρρύθμισης που ήδη έχουν «στρώσει» η Γαλλία και η Γερμανία. Αλλά ακόμη και αν ο μεγάλος συνασπισμός στη Γερμανία αποτύχει, λόγω της πιθανής απόρριψής του από τα μέλη του SPD, τότε είναι βέβαιο ότι θα ανοίξει μια περίοδος βαθιάς αστάθειας στην Ευρώπη.Τις συνέπειες, φυσικά, θα κληθεί να πληρώσει ολόκληρη η γηραιά ήπειρος, κυρίως όμως, οι χώρες του Νότου, όπως η Ιταλία και η Ελλάδα, που αποτελούν τον εξωτερικό και πλέον αδύναμο κρίκο της, και οι οποίες βιώνουν την μεγαλύτερη τραγωδία της εποχής μας: τους νεκρούς στη Μεσόγειο, και τις μεταναστευτικές ροές από την Αφρική.
Με πληροφορίες από huffingtonpost.gr
