Μετά το πέρας του χειρουργείου κι αφού ο ασθενής έλαβε εξιτήριο, η κόρη του απευθύνθηκε στους «αδιάφθορους» της ΕΛΑΣ, με συνέπεια να στηθεί επιχείρηση που οδήγησε στη σύλληψη του γιατρού, την ώρα που παραλάμβανε φάκελο με προσημειωμένα χαρτονομίσματα.
Η υπόθεση αποκαλύφθηκε τον Οκτώβριο του 2010 και όπως διαπιστώθηκε τότε, ο κατηγορούμενος είχε ολοκληρώσει λίγους μήνες νωρίτερα στο ίδιο νοσοκομείο την ειδικότητά του. Παρότι όμως δεν είχε εξαρτημένη σχέση εργασίας με το «Άγιος Δημήτριος» εμφανιζόταν ως ουρολόγος του νοσοκομείου, φορούσε ιατρική ποδιά και μπαινόβγαινε στα χειρουργεία.
Αρχικά καταδικάστηκε -με την αυτόφωρη διαδικασία- σε 12 μήνες φυλάκιση, ενώ, εξετάζοντας την υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, το Εφετείο μείωσε την ποινή του κατά δύο μήνες και την ανέστειλε, αφού προηγουμένως τον έκρινε ένοχο για απόπειρα απάτης (σσ τον απάλλαξε για αντιποίηση αρχής λόγω παραγραφής με το νόμο για την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων).
Ο ίδιος δεν παρέστη στο δικαστήριο, αλλά εκπροσωπήθηκε δια πληρεξούσιου δικηγόρου που υπέβαλε γραπτή δήλωση με την οποία ομολόγησε την πράξη του.
Για εμπλοκή στην ίδια υπόθεση κατηγορήθηκαν και δύο συνάδελφοί του, που ενώ πρωτόδικα καταδικάστηκαν σε δύο και τρία χρόνια, αντίστοιχα, απαλλάχθηκαν στο Εφετείο. Ο πρώτος ήταν αυτός που πραγματοποίησε το χειρουργείο (ως διευθυντής της Ουρολογικής Κλινικής) κι ο δεύτερος (λέκτορας πανεπιστημίου) είχε συστήσει στην οικογένεια του ασθενούς τον πρωταγωνιστή της υπόθεσης. Απολογούμενοι είπαν ότι ο βασικός κατηγορούμενος τους ενέπλεξε, αρνούμενοι οποιαδήποτε σχέση με το «φακελάκι».
