Καρτ ποστάλ ή γελοιογραφία χωρίς λόγια;

Τα καρτ ποστάλ (Ταχυδρομικά δελτάρια) είτε με ζωγραφική απεικόνιση είτε με φωτογραφική αποτύπωση αποτελούσαν κάποτε τον καλύτερο διαφημιστικό κράχτη μιας χώρας, μιας περιοχής, ενός αρχαιολογικού χώρου, κάποιου μνημείου, ενός ξενοδοχείου ή ενός διάσημου προσώπου.
Το ρετούς δεν ήταν απλώς ένα βελτιωτικό μέσο που ωραιοποιούσε την πραγματικότητα, αλλά μία καλοστημένη παγίδα που εύκολα μετέτρεπε σε virtual reality την ασκήμια.
Αν μάλιστα έμπαινες στον κόπο (και στα έξοδα) να επισκεφτείς τον τόπο μάλλον θα διαπίστωνες ότι το μνημείο ήταν σκουπιδότοπος, η σουίτα ήταν αχυρώνας, η εξωτική παραλία ήταν υγρότοπος κατάληξης αποβλήτων και η πισίνα ήταν γεμάτη με συσσωρευμένα φύλλα και πτώματα εντόμων.

Τα sites, τα blogs και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διακινώντας ιδέες, γεγονότα, φωτογραφίες, videos και live μεταδόσεις εξοβέλισαν δια παντός την ρομαντική και fake διάσταση αυτού του τύπου της επικοινωνίας. 
Δια παντός; Μάλλον όχι, γιατί ο Κυριάκος έχει βαλθεί από την εποχή που ανέλαβε αρχηγός της ΝουΔου να ασκεί πολιτική με καρτ ποστάλ, με μη ομιλούσες εικόνες κίνησης (βωβός κινηματογράφος) ή με γελοιογραφίες χωρίς λόγια.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;
Το καρτ ποστάλ που απεικόνιζε τον Κυριάκο όρθιο  στη μέση ενός χωραφιού να απευθύνεται στους αγρότες που σαν υπάκουοι μαθητές -καθισμένοι σε μπάλες από άχυρο- κρεμόντουσαν από τα χείλη του;
Ποτέ δεν μάθαμε τι τους έλεγε, αν τους έλεγε. Μετεκλογικά βεβαίως μάθαμε αυτά που το καρτ ποστάλ δεν έλεγε, επειδή όπως είπαμε οι φωτογραφίες δεν είναι πολιτικά προγράμματα, είναι διαφημιστικά δόκανα.
Μάθαμε ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών διπλασιάζονται και η κατώτερη από 114€ το μήνα αυξάνεται στα 220€, που σημαίνει ότι ένα ζευγάρι αγροτών θα καταβάλει 5.280€ ετησίως  αντί των 2.736€.

Είδαμε τα καρτ ποστάλ με το γυμνασμένο κορμί του Κυριάκου στην παραλία να επιδίδεται σε θαλάσσια σπορ, στο βουνό με στολή σκιέρ, στο Μέτσοβο με την παραδοσιακή γκλίτσα, στην εκκλησία με casual ντύσιμο να ανάβει ένα κερί, στην αγορά της Θεσσαλονίκης να χαιρετάει τις κούκλες της βιτρίνας, στο Μαξίμου να διαβάζει τον ξένο τύπο κρατώντας ένα φλιτζάνι καφέ, στο γραφείο σκυμμένος να διορθώνει τα χειρόγραφα του, στον δρόμο να τον αγκαλιάζει νεαρή μητέρα αναφωνώντας (εδώ η φωτογραφία επιγράφεται) “καλέ, τι γκόμενος είσαι εσύ;” 
Ενώ τα καρτ ποστάλ δεν λένε απολύτως τίποτα –από την άποψη της πολιτικής ουσίας- ωστόσο σηματοδοτούν –από την άποψη της επικοινωνίας- πόσο είναι ισχυρός, πολυπράγμων, αποτελεσματικός, θελκτικός, αλλά και προσιτός. 

Και ναι είναι μαγευτικά τα καρτ ποστάλ με φόντο το ηλιοβασίλεμα στην καλντέρα της Σαντορίνης, αλλά η καταβαράθρωση του τουρισμού χωρίς μέτρα στήριξης των εργαζομένων, χωρίς ενίσχυση της ρευστότητας των τουριστικών επιχειρήσεων, χωρίς αναβολή αποπληρωμής των δανείων και οφειλών στο δημόσιο, χωρίς προγράμματα στήριξης του κοινωνικού τουρισμού και της νεολαίας, δεν σώζεται με καρτ ποστάλ.

Όπως η μεγαλύτερη σύγχρονη επένδυση δεν ξεκινάει επειδή ένα καρτ ποστάλ δείχνει τον Κυριάκο με στολή εργοδηγού και τρεις μπουλντόζες να γκρεμίζουν ένα κτίριο. Γιατί θα γκρεμιστούν μόλις πέντε από τα 900 κτίρια, γιατί εκκρεμοδικούν τέσσερις αιτήσεις ακυρώσεως, γιατί δεν έχουν καταβληθεί τα 300 εκατομμύρια της προκαταβολής, γιατί δεν έχει βγει η άδεια του καζίνο, γιατί πληρώνει ακόμα το δημόσιο, γιατί ο επενδυτής δεν ήταν παρών στα «εγκαίνια» της επένδυσης του.

Γιατί έλεγε ο Βάλτερ Μπένγαμιν:
“Ο φωτογραφικός φακός αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες οπτικές με τον ίδιο τρόπο που η ψυχανάλυση αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες αιτίες.”

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr