Φαίνεται πως η χθεσινή αντίδραση του Αλέξη Τσίπρα στην πρόταση των θεσμών ήταν έξω από τα πλάνα της τρόικας εξωτερικού και εσωτερικού.
Η εμφάνιση του Έλληνα πρωθυπουργού στις κάμερες, μετά το πέρας της συνάντησής του με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ σε τίποτα δεν θύμιζε τις αντίστοιχες των προκατόχων του. Θα δυσκολευτεί κανείς να βρει μνημονιακό πρωθυπουργό που βγαίνει δημόσια και λέει ότι προτάσεις που αφορούν περικοπές συντάξεων δεν μπορούν να αποτελέσουν βάση για διαπραγμάτευση.
Αντιθέτως, δεν υπάρχει πρωθυπουργός των μνημονίων που να μην βγήκε να πει πως διαπραγματεύτηκε σκληρά αλλά στο τέλος θα εφαρμοστούν οι προτάσεις των δανειστών γιατί αλλιώς κινδυνεύει η χώρα να βγει από το ευρώ.
Στο ιδανικό σενάριο των δανειστών, η μέρα θα ξημέρωνε σήμερα με τα πλήθη να συρρέουν στις τράπεζες για να σηκώσουν χρήματα, με ανταρσία στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, κλίμα παραίτησης στην κυβέρνηση και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, όπου οι υπεύθυνες πολιτικές δυνάμεις θα αναλάμβαναν το βάρος της επιστροφής στην κανονικότητα.
Απ’ όλα τα παραπάνω, μόνο το τελευταίο συνέβη, με με τον Αντώνη Σαμαρά. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίστηκε το μεσημέρι στις κάμερες και μίλησε σαν κακέκτυπο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ότι «η δήθεν διαπραγμάτευση του κ. Τσίπρα κατέρρευσε». Το πώς κατέρρευσε, βέβαια, μια διαπραγμάτευση, η οποία είναι προγραμματισμένη να συνεχιστεί αύριο είναι κάτι απολύτως συμβατό με τον βίο και την πολιτεία του κ. Σαμαρά και των αντιπροσώπων της λιτότητας.
Δύο ώρες αργότερα διέρρευσε σε γερμανικό Μέσο, η ελληνική πρόταση. Η κεντροδεξιών πολιτικών αποχρώσεων εφημερίδα Taggespiegel, που έχει έδρα το Βερολίνο, δημοσιοποίησε το περιβόητο σχέδιο 47 σελίδων της Αθήνας.
Δεν χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός αναλυτής για να διαπιστώσει το προφανές: οι προτάσεις των θεσμών και αυτές τις ελληνικής κυβέρνησης κάθε άλλο παρά στο μέσο της μεταξύ τους απόστασης βρίσκονται.
Δεν χρειάζεται, επίσης, κανείς να είναι γνώστης των διαπραγματεύσεων για να διαπιστώσει ότι ακόμα και αυτές οι μεγάλες υποχωρήσεις της Αθήνας δεν είναι αποδεκτές από τους θεσμούς και τους εγχώριους αντιπρόσωπούς τους.
Εικάζει κανείς ότι η απόσταση ανάμεσα στα γραφεία της γερμανικής κυβέρνησης και τα γραφεία της βερολινέζικης εφημερίδας δεν πρέπει να είναι απαγορευτική, ώστε το ελληνικό έγγραφο να ταξιδέψει έγκαιρα μέσα στη μέρα και να προκαλέσει τριγμούς στην Αθήνα.
Με μια πρώτη περιήγηση στα ελληνικά media, διαπιστώνεται πως
– ήδη έχουν ξεκινήσει στα κανάλια της διαπλοκής συζητήσεις για πανικό στα ATM, καταστροφή της οικονομίας απομόνωση της χώρας και έξοδο από την Ευρωζώνη,
– έγκριτα σάιτ έχουν κοινοποιήσει μακροσκελείς αναλύσεις του ελληνικού σχεδίου ελάχιστη ώρα μετά τη δημοσιοποίησή του, επιτυγχάνοντας να μεταφράσουν, να φιλτράρουν και να αξιολογήσουν μέσα σε ελάχιστο χρόνο 47 σελίδες,
– γνωστοί-άγνωστοι των παραπολιτικών διακινούν την πληροφορία πως αύριο η κυβέρνηση θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή,
– όλοι έχουν στο τσεπάκι μία αποκλειστική πληροφορία από έγκυρες πηγές βαθιά μέσα στις διαπραγματεύσεις και κύκλους του υπουργείου τάδε που επιβεβαιώνονται από τον παράγοντα δείνα για τις επόμενες κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης.
Ήταν, πράγματι, μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία της Taggespiegel η δημοσιοποίηση της ελληνικής πρότασης και ακόμα μεγαλύτερες οι μικρότερες δημοσιογραφικές επιτυχίες των μνημονιακών Μέσων που πιάνονται από το ελληνικό σχέδιο για να προπαγανδίσουν ξανά τις γνωστές μνημονιακές συνταγές.
Αλλά, δύσκολα αυτές οι δημοσιογραφικές επιτυχίες θα μετατραπούν σε πολιτικές. Ομολογουμένως, ήταν καλή προσπάθεια να καεί το ελληνικό σχέδιο και μαζί του ο Τσίπρας. Περιμένουμε καλύτερα πράγματα τις επόμενες μέρες.
Δεν είναι δυνατόν οι δανειστές να έχουν κόκκινη γραμμή την αλλαγή της κυβέρνησης και αυτή να μην πέφτει με τίποτα.
