Έχουν ξεχειλίσει οι υπόνομοι της αδικίας και μας πνίγει η μπόχα τους. Τόσο που σε λίγο καιρό κάποιοι έντιμοι δικαστές κι εισαγγελείς θα λένε ότι είναι πιανίστες σε μπουρδέλο παρά ότι ασκούν το λειτούργημά τους.
Η διαπίστωση αυτή δεν πηγάζει μόνο από τον τρόπο που τελευταίως εξαγνίζονται δια της δικαστικής οδού τρανταχτά οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα. Αλλά από υποθέσεις όπου εκδικάζονται υποθέσεις βιαστών και προαγωγών. Από εκεί φαίνεται περίτρανα πόσο η χώρα έχει απομακρυνθεί από την αρχή της τίμιας δίκης.
Ο σκοταδισμός είναι εδώ ενωμένος δυνατός
Στη δίκη της Ηλιούπολης, όπου εκδικάζεται πρωτόδικα η υπόθεση μιας φρικτά κακοποιημένης γυναίκας, δεν βρεθήκαμε αντιμέτωποι απλώς με έναν σκληρό δογματισμό της νομικής επιστήμης. Αλλά και με έναν εισαγγελέα που εισηγήθηκε ανερυθρίαστα την αθωότητα των δραστών με σκεπτικό που αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται. Καμία σχέση με τη συγκεκριμένη δικογραφία. Δεν υπάρχει αλληλουχία ανάμεσα στο σκεπτικό της απαλλαγής των δύο κατηγορουμένων για βιασμό και trafficking και τα ισχυρά ντοκουμέντα της φρίκης που προσκόμισε η υπεράσπιση της κακοποιημένης γυναίκας.
Οι κραυγαλέες μαρτυρίες της κοπέλας, παρά τα στοιχεία και τις μαρτυρίες τρίτων, προσέκρουσαν πάνω στην αυθαιρεσία του εισαγγελέα που ερμήνευσε το δράμα της ως επιλογή της! Ε λοιπόν αυτό δεν είναι υποκειμενικό δίκαιο, ούτε καν μία παράλογη νομική οπτική. Είναι μονάχα η εξουσία ενός ανθρώπου που με τις προσωπικές του σκοταδιστικές αντιλήψεις πατά πάνω στους άλλους.
Πρέπει να είσαι εμποτισμένος μέσα στην πιο συντηρητική φορμόλη για να λες εν έτει 2022 ότι «επέλεξε» αυτό τον δρόμο η 18χρονη κοπέλα που κατάφερε να ξεφύγει από την κόλασή της χάρη στην αλληλεγγύη των ξένων. Πρέπει να είσαι αθεόφοβος για να μην ιδρώνει το αυτί σου από τις καταγεγραμμένες συνομιλίες των κατηγορουμένων αλλά «να ακούσει» την εύφημο μνεία τη ΕΛΑΣ για τον αστυνομικό κατηγορούμενο, ασχέτως αν ήταν σε διαθεσιμότητα για άλλα παραπτώματα όταν συνελήφθη για την υπόθεσης της Ηλιούπολης.
Ως παρατηρητές είμαστε αντιμέτωποι με μία παραμόρφωση της πραγματικότητας και με την οδύνη του ενός θύματος που υφίσταται έναν ακόμα βιασμό στη σύντομη ζωή της. Μία από τον πατέρα της, μία από τον προαγωγό αστυνομικό και έναν ακόμα ψυχολογικό, από την ελληνική δικαιοσύνη. Η όλη διαδικασία είχε τη λογική της «ξεπέτας». Καμία καμία ιδιαίτερη σπουδή μελέτης των άφθονων αποδεικτικών στοιχείων που κόμιζε η δικογραφία. Και το άρωμα προδιάθεσης απαλλαγής του πρώην αστυνομικού ήταν αισθητό στην ατμόσφαιρα.
Εμείς προσευχόμαστε υπέρ αυτών των γυναικών και όλων όσων έχουν γίνει θύματα ξανά, μέσα στις δικαστικές αίθουσες. Και δεν προσευχόμαστε σε κάποιον θρησκευτικό θεό. Αλλά στην εξουσία της κανονικότητας, της ισότητας και της δικαιοσύνης. Να μην θριαμβεύσει η υποκρισία και η αδικία. Θα δώσουμε ξανά αυτή τη μάχη. Διότι η αλληλεγγύη δεν τελεί υπό το καθεστώς το φόβου.
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
