Η «τσακιστή δυάρα» και το «σύμπλεγμα του Ιεχωβά»

Όχι δεν θα ασχοληθώ με τις δύο πρόσφατες συνεντεύξεις -την ίδια ημέρα- των δύο πολιτικών αρχηγών και κύριων διεκδικητών της κυβερνητικής εξουσίας στις επόμενες εκλογές -που θα διενεργηθούν πολύ άμεσα όπως διαφαίνεται- του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα.

Τι νόημα έχει να αναφερθώ και να αναλύσω τα δεδομένα όταν είναι πασιφανή και βοούν από μακριά; 
Ότι ο Μητσοτάκης έσπευσε να δώσει συνέντευξη την ίδια ημέρα, όταν ενημερώθηκε ότι αργά το βράδυ θα έδινε -σε άλλο μεγάλο κανάλι- συνέντευξη ο Τσίπρας. 
Ότι φρόντισε να βγει ενωρίτερον αυτός, ενώ ο Τσίπρας βγήκε τα άγρια μεσάνυχτα. 
Ότι η συνέντευξη του ήταν μαγνητοσκοπημένη, ενώ του Τσίπρα ήταν ζωντανή και εν μέσω ανταποκρίσεων από την εμπόλεμη περιοχή της Ουκρανίας.
Ότι ήταν φιλικό το περιβάλλον (όπως είναι το περιβάλλοντα γι’ αυτόν σε όλα τα πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια), ενώ του Τσίπρα ήταν «εχθρικό» το  περιβάλλον (όπως θα έπρεπε να είναι όλες οι συνεντεύξεις των πολιτικών αρχηγών).
Ότι ήταν απέναντι σε έναν δημοσιογράφο, ενώ του Τσίπρα ήταν απέναντι σε τρεις δημοσιογράφους 
Ότι συμβουλευόταν τις σημειώσεις του, σε βαθμό παρεξηγήσεως ώστε βάσιμα να εικάσει κάποιος πως οι ερωτήσεις που κλήθηκε ν’ απαντήσει ήταν «μιλημένες», ενώ ο Τσίπρας είχε μπροστά του μόνο…. καφέ και νερό.  

Η, σε βάθος, ανάλυση των δύο συνεντεύξεων έγινε από άλλους (έγκριτους αναλυτές και πολιτικούς συντάκτες) με επάρκεια και όχι καταγράφοντας μόνο την σημειολογία των συνθηκών που αυτές πραγματοποιήθηκαν.

Όμως δεν μπορώ να αποφύγω τον πειρασμό και θα αναφερθώ σε δύο μόνο σημεία από την εν λόγω συνέντευξη του πρωθυπουργού που καταδεικνύουν εμφατικά, το μεν πρώτο, πόσο πολύ δεν δίνει «δυάρα τσακιστή» ο ανάλγητος και ψεύτης πρωθυπουργός και, το δε δεύτερο,  πόσο πολύ διακατέχεται από το «σύνδρομο του Ιεχωβά» (αφού ζει σε μια ψευδαίσθηση προσωπικού μεγαλείου και «παντοδυναμίας»).

Έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας Henry de Montherlant: “Αυτό που διαρκεί είναι η αδιαφορία. Τίποτα δεν κρατάει πάνω στο δέντρο περισσότερο από ένα ξερό κλαδί”.

Είπε στην συνέντευξη ο, «λέω ψέματα όπως ανασαίνω», πρωθυπουργός για την ακρίβεια: “Το πρόβλημα δεν δημιουργήθηκε με τον πόλεμο στην Ουκρανία αλλά η προεξόφληση της κρίσης στην Ουκρανία προκάλεσε ουσιαστικά το πρόβλημα των τιμών του φυσικού αερίου”.
Και πότε ακριβώς έγινε η προεξόφληση της κρίσης στην Ουκρανία που προκάλεσε το πρόβλημα; Πέρυσι το καλοκαίρι; Γιατί η ανεξέλεγκτη αύξηση των τιμών του φυσικού αερίου τότε ακριβώς ξεκίνησε.
Και συνέχισε ο, «δεν δίνω δυάρα τσακιστή», πρωθυπουργός για την αντιμετώπιση του προβλήματος: “Κάποια στιγμή θα τελειώσει ο χειμώνας οπότε θα γλυτώσουμε τουλάχιστον από την επιβάρυνση του πετρελαίου θέρμανσης, αλλά το ηλεκτρικό θα εξακολουθεί να είναι ένα πρόβλημα”.

Έλεγε ο Ισπανός ζωγράφος Σαλβαντόρ Νταλί: “Είναι μέρες που νομίζω πως θα πεθάνω από υπερβολική δόση αυταρέσκειας”.

Είπε στην συνέντευξη ο, με «σύνδρομο του Ιεχωβά», πρωθυπουργός για την απόφαση (την οποία πήρε μόνος) αποστολής Καλάσνικοφ και αντιαρματικών πυραύλων στην Ουκρανία: “ Οι αποφάσεις αυτές είναι αποφάσεις σε επίπεδο πρωθυπουργού. Δεν διαβουλεύομαι για να πάρω αυτές τις αποφάσεις, ούτε ζητώ τη σύμφωνη γνώμη της αντιπολίτευσης [….] Δεν πιστεύω στα συμβούλια πολιτικών αρχηγών. Προσωπικά δεν έχω συγκαλέσει κανένα. Δεν θεωρώ ότι προσφέρουν κάτι. Έχω συμμετάσχει σε κάποια. Θεωρώ ότι είναι μια συζήτηση η οποία δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον”. 

“Κάναμε χιλιόμετρα για ανθρώπους
που δεν έκαναν ούτε βήμα για ‘μας…”
Τάσος Λειβαδίτης

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr