ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ
Από τους Παναγιώτη Φρούντζο, Κωνσταντίνο Καϊμάκη
GRAND CENTRAL
Γαλλική κοινωνική σε σκηνοθεσία Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι με τους Ταχάρ Ραχίμ, Λεά Σεϊντού, Ολιβιέ Γκουρμέ
Τι τρέχει εδώ; Ο περιπλανώμενος και δίχως στον ήλιο μοίρα 28χρονος Γκαρί, βρίσκει δουλειά σε ένα πυρηνικό εργοστάσιο κάπου στη Νότια Γαλλία. Το ιδιαίτερο εργασιακό περιβάλλον και ο τολμηρός χαρακτήρας του Γκαρί, τον οδηγούν γρήγορα στον κύκλο μιας ομάδας συναδέλφων του. Εκεί θα μάθει τον τρόπο για να ελαχιστοποιεί τους καθημερινούς κινδύνους και την έκθεση του στη ραδιενέργεια, ενώ παράλληλα δημιουργεί κι ένα ειδύλλιο με τη εκρηκτική συνάδελφό του Καρόλ.
Γιατί να το δούμε; Δύσκολα μπορείς να μείνεις συγκεντρωμένος στον προβληματισμό της δημιουργού του φιλμ Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι, από τη στιγμή που εισέρχεται στο κάδρο της η Λεά Σεϊντού.
Η συμπρωταγωνίστρια της Εξαρχόπουλος στο βραβευμένο «Η ζωή με την Αντέλ» κάθε φορά που εμφανίζεται στο φιλμ προκαλεί πυρηνικές εκρήξεις με το ακαταμάχητο σεξ απίλ της! Κι όμως η ταινία που διακρίθηκε στο Φεστιβάλ Κανών στο τμήμα «Ένα κάποιο βλέμμα» έχει άλλο στόχο. Κυρίως αφορά στην αγωνία μιας ολόκληρης γενιάς που ακροβατεί ανάμεσα στο κοινωνικό χρέος και την ατομική (ερωτική) επιθυμία.
Λυρισμός, κάποιες δυνατές δόσεις αυτοσαρκασμού – οι εργάτες μιλούν για τη «δόση» τους αναφερόμενοι στα ποσοστά ραδιενέργειας που μετρούν κάθε μέρα πάνω τους – αλλά και απόλυτα προβλέψιμη πλοκή στο ερωτικό της κομμάτι (η Καρόλ τα φτιάχνει με τον Γκαρί παρότι είναι αρραβωνιασμένη με τον Τονί), η ταινία βλέπεται άνετα και με σχετικό ενδιαφέρον. Δυνατή και νατουραλιστική η ερμηνεία του πρωταγωνιστή Ταχάρ Ραχίμ που είχε δώσει μια ανεπανάληπτη ερμηνεία πριν από λίγα χρόνια στον «Προφήτη» του Ζακ Οντιάρ.
