Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον ρατσισμό σαν καθάρσιο που αναγκάζεται να καταπιεί

«Σήμερα στη Βουλή, στη συζήτηση του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, φάνηκε για άλλη μια φορά  η απροθυμία της κυβέρνησης να υιοθετήσει μια σύγχρονη και αποτελεσματική αντιρατσιστική νομοθεσία. Χαρακτηριστική είναι η εμμονή της κυβέρνησης να μη δεχτεί τη συμπερίληψη της ρατσιστικής πράξης (και όχι μόνο της υποκίνησης σε αυτή), να μην προχωρήσει στην αποτελεσματική προστασία των θυμάτων, να μην απαλείψει το άρθρο 2 που ποινικοποιεί την ελευθερία της έκφρασης (παρά την έντονη αντίθεση της επιστημονικής κοινότητας), να μη διευρύνει το σύμφωνο συμβίωσης (παρά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, παρά την άποψη ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, ακόμα και βουλευτών της ΝΔ). Σαν να είναι ο αντιρατσισμός ένα είδος καθάρσιο που η κυβέρνηση αναγκάζεται να το καταπιεί, λόγω των διεθνών υποχρεώσεων της χώρας, φροντίζει όμως να το αραιώσει όσο μπορεί, για να μην πειράξει το ευαίσθητο στομάχι και τα δεξιά άκρα  της».

Τα παραπάνω αναφέρει σε δήλωσή της αναφορικά με τη συζήτηση του λεγόμενου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου, η οποία ουσιαστικά στηλιτεύει το γεγονός ότι η κυβέρνηση υποκύπτει σε εκβιασμούς, κυρίως σε ό,τι αφορά το σύμφωνο συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά και ποινικοποιεί με πρωτοφανή τρόπο την ελευθερία της έκφρασης και επιπλέον αρνείται να συμπεριλάβει σε αυτό τη ρατσιστική πράξη παρά μόνο την υποκίνηση σε αυτήν.

«Έτσι, και οι περισσότεροι βουλευτές της ΝΔ προτίμησαν να επικεντρωθούν στο ζήτημα των γενοκτονιών και όχι στη Χρυσή Αυγή, τη διείσδυση του νεοναζισμού στο κράτος,  τον θεσμικό ρατσισμό, τον ορισμό του ρατσιστικού εγκλήματος, την αντιρατσιστική εκπαίδευση», συμπληρώνει η κ. Κατριβάνου.

Οι ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ, στις αγορεύσεις τους τόνισαν τις πέντε μεγάλες «τρύπες» του νομοσχεδίου, τα σημεία που πάσχει σε τέτοιο βαθμό που δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι είναι άξιο του ονόματός του. Τα σημεία αυτά είναι:

α) δεν διώκονται (με διατάξεις του) το ρατσιστικό έγκλημα αλλά μόνο την υποκίνηση σε αυτό,

β) δεν προστατεύει αποτελεσματικά τα θύματα της ρατσιστικής βίας (πράγμα εντελώς στοιχειώδες όταν μιλάμε για μετανάστες, που είναι μεγάλη πλειονότητα των θυμάτων),

γ) ανοίγει τον δρόμο της ποινικοποίησης της έκφρασης, με το άρθρο 2 που ποινικοποιεί την άρνηση του Ολοκαυτώματος, των εγκλημάτων πολέμου και των γενοκτονιών που έχει ψηφίσει η ελληνική Βουλή

δ) δεν λέει λέξη για την αντιρατσιστική εκπαίδευση των μαθητών, των αστυνομικών, των δικαστών,

ε) δεν περιλαμβάνει τη διεύρυνση του συμφώνουν συμβίωσης με ίσα δικαιώματα και για τα ομόφυλα ζευγάρια.