Τα περιοριστικά μέτρα που προκύπτουν από την κρίση του κορονοϊού έχουν αλλάξει δραστικά την καθημερινή ζωή των παιδιών και των εφήβων, σύμφωνα με μελέτη που βρίσκεται σε εξέλιξη στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ και στο πλαίσιό της εξετάζονται οι ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις της κρίσης στα παιδιά.
Χωρίς επαφή με φίλους, χωρίς κανονική σχολική ζωή, με τον φόβο πιθανής μόλυνσης των παππούδων και διαφόρων καταπιεστικών καταστάσεων στο ίδιο το σπίτι, η κρίση του κορονοϊού επηρέασε βαθιά τη ζωή παιδιών και εφήβων.
Επιβαρυντική ήταν λιγότερο η πραγματική απειλή του ιού, αλλά μάλλον οι δευτερεύουσες συνέπειες, τονίζει η Κάτριν Ζέβεκε, η διευθύντρια της Πανεπιστημιακής Κλινικής για Παιδιά και Εφηβική Ψυχιατρική στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ. Σύμφωνα με την ίδια, ο μακρύτερος αποκλεισμός από τη συνήθη καθημερινή ζωή τους βλάπτει τα παιδιά και τους εφήβους στη γνωστική, συναισθηματική και κοινωνική τους ανάπτυξη και αφήνει ίχνη που είναι ήδη ορατά και θα εμφανιστούν πολύ περισσότερο μετά την άρση των περιορισμών.
Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε εξέλιξη μία μελέτη για να εξεταστούν οι επιπτώσεις στα παιδιά του Τιρόλου και του Νοτίου Τιρόλου στα νηπιαγωγεία, στα δημοτικά και στα γυμνάσια και μέσα από αυτή σκοπεύεται να αναπτυχθεί ένα εργαλείο διαλογής για την έγκαιρη ανίχνευση του άγχους.
Η Κάτριν Ζέβεκε επισημαίνει ότι, το εάν και το πώς τα παιδιά αισθάνονται ψυχολογική επιβάρυνση εξαρτάται από το ψυχικό τους περιβάλλον, καθώς τα παιδιά έχουν περισσότερες ανησυχίες όταν και οι ενήλικες έχουν ανησυχίες, όπως ψυχικές ασθένειες, απώλεια θέσης εργασίας, μερική εργασία ή οικονομικές δυσκολίες. Σημάδια ότι το βάρος έχει γίνει πολύ μεγάλο μπορεί να είναι φόβοι, αϋπνία, καταναγκαστικές πράξεις, αδιαθεσία και κατάθλιψη, όπως επίσης και αυξημένη χρήση ναρκωτικών και ανεξέλεγκτη χρήση του Διαδικτύου.
Η ίδια διευκρινίζει πως, ακόμα και αν τα μέτρα χαλαρώνουν ολοένα και περισσότερο, απέχουμε ακόμη πολύ από την ομαλότητα, οι σχολικές δραστηριότητες είναι ακόμη περιορισμένες και η φροντίδα των καλοκαιρινών διακοπών συχνά δεν έχει ρυθμιστεί ακόμη. Το πώς μπορούν να ξεπεραστούν αυτές οι προκλήσεις εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις γενικές οικογενειακές συνθήκες και, επιπλέον, οι κρίσεις πλήττουν πάντα τους κοινωνικά μειονεκτούντες, σημειώνει.
Από την πλευρά της, η Αυστριακή Εταιρεία Παιδιατρικής και Εφηβικής Ψυχιατρικής, Ψυχοσωματικής και Ψυχοθεραπείας ζητά να ξαναρχίσουν πλήρως την λειτουργία τους τα σχολεία και οι εγκαταστάσεις φροντίδας παιδιών, σύμφωνα με τα μέτρα υγιεινής, προκειμένου να αποφευχθούν περαιτέρω σοβαρές επιπτώσεις στα παιδιά και τις οικογένειές τους.
