Πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι η Κνωσσός, κατά τη διάρκεια της πρώιμης Εποχής του Σιδήρου (μεταξύ 1100 και 600 π.Χ.), είχε ανεπτυγμένες εμπορικές σχέσεις και ήταν σχεδόν τρεις φορές μεγαλύτερη από τις εκτιμήσεις παλαιότερων ανασκαφών. Με άλλα λόγια, το περίφημο κέντρο της Εποχής του Χαλκού και της ακμής του Μινωικού Πολιτισμού (3500-1100 π.Χ.), όχι μόνο επανέκαμψε μετά την κατάρρευση του κοινωνικοπολιτικού συστήματος γύρω στα 1200 π.Χ., αλλά αναπτύχθηκε γρήγορα και άκμασε ως ένα κοσμοπολιτικό κέντρο στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο.
Τα παραπάνω γνωστοποιεί το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι στην ιστοσελίδα του (http://www.uc.edu/news/NR.aspx?id=22648), πληροφορώντας, επίσης, ότι ο Αντώνης Κοτσώνας, επίκουρος καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας στο ίδιο πανεπιστήμιο, θα μιλήσει για τις έρευνες πεδίου που διενεργούνται στο πλαίσιο του Προγράμματος Αστικού Τοπίου της Κνωσσού (Knossos Urban Landscape Project) κατά την 117ή ετήσια συνάντηση του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου της Αμερικής και του Ινστιτούτου Κλασικών Σπουδών, που πραγματοποιείται στο Σαν Φρανσίσκο αυτές τις ημέρες (7-10 Ιανουαρίου 2016).
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι ερευνητές μελετούν τα κατάλοιπα της Κνωσσού για περισσότερο από 100 χρόνια, αλλά οι πιο πρόσφατες έρευνες έχουν επικεντρωθεί στην αστική ανάπτυξη της πόλης μετά την είσοδό της στην Εποχή του Σιδήρου (γύρω στον 11ο αι. π.Χ.), η οποία ακολούθησε την κατάρρευση των αιγαιακών ανακτόρων της Εποχής του Χαλκού. Μέσω του ερευνητικού προγράμματος Knossos Urban Landscape Project, την τελευταία δεκαετία έχει περισυλλεγεί μεγάλος αριθμός κεραμικής και αντικειμένων που χρονολογούνται στην Εποχή του Σιδήρου, ενώ τα αρχαία κατάλοιπα καλύπτουν μία εκτεταμένη περιοχή που μέχρι πρόσφατα ήταν ανεξερεύνητη.
