Η «Δεβόρα» Νίκη Σερέτη θυμάται τον… «κύριους Ζάχους» – Πώς γεννήθηκε ο θρυλικός ρόλος (video)

Στην επιτυχία που είχε κάνει ο ρόλος της «Δεβόρας» αναφέρθηκε η Νίκη Σερέτη σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Mega και την εκπομπή Πάμε Δανάη.

Η Σερέτη, αναφέρθηκε στο πώς η Δεβόρα απέκτησε τη χαρακτηριστική φωνή της, θυμίζοντας ότι στα πρώτα επεισόδια μιλούσε με μπάσα φωνή, αλλά και στην προφορά που είχε υιοθετήσει για τις ανάγκες του ρόλου, δίνοντας μια… παράλληλη ζωή σε αρκετές λέξεις.

«Στα πρώτα επεισόδια μιλούσα με την μπάσα φωνή μου. Όταν τα είδα λέω δεν είναι αυτός ο ρόλος, αυτή είναι πιο ανάλαφρη, πιο τσαχπίνα, πιο μπριόζα και άρχισα να βάζω δικά μου στοιχεία, τσαχπινιές που έκανα στη μητέρα μου», εξηγεί. «Απο κει και πέρα το χάρηκα πολύ που είχα ανακαλύψει αυτή τη φωνή για τον συγκεκριμένο ρόλο».

«Κύριους Ζάχους, κύριους Δημούτρης, σπακανόπιτα -μεγάλη επιτυχία σε όλους τους φούρνους της γειτονιάς – , ντεντέφωνο, καμαρούνια με κιμά. Αυτό ήταν και το πιο αγαπημένο στοιχείο του ρόλου» αφηγείται στη συνέντευξή της η Νίκη Σερέτη. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ – Νίκη Σερέτη στο koutipandoras.gr: «Ήμουν η πρώτη που ήθελα να σκίσω τις σάρκες μου για να βγάλω το χρώμα μου»

Σε σχέση με τα γυρίσματα η ηθοποιός, που τώρα συμμετέχει στη σειρά του Mega «Το αύριο μας ανήκει», θυμάται το κλίμα που δημιουργούσε πίσω από τις κάμερες ο Γιάννης Μπέζος: «Ο Γιάννης είναι τόσο χαρισματικός που πριν ξεκινήσουμε τις ατάκες των ρόλων γελάγαμε με ανέκδοτα που μας έλεγε. Έδινε πάντα την εύθυμη νότα οπότε ξεκινάγαμε με επαγγελματισμό μεν, αλλά ήταν μια μεγάλη γιορτή. Το πιο δύσκολο στις σκηνές με τον Γιάννη ήταν ότι γέλαγα συνέχεια. Πόναγε το στομάχι μας απ’ τα γέλια και αυτό πέρναγε και στη σειρά», σημειώνει.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει το ότι η Νίκη Σερέτη εξομολογείται ότι τότε δεν πίστευε ότι θα έχει τόσο μεγάλο απόηχο ο συγκεκριμένος ρόλος, παρά το γεγονός ότι ο Γιάννης Μπέζος την είχε προετοιμάσει γι’ αυτό. 

Τέλος σημειώνει ότι πέραν του περιεχομένου της σειράς, το στερεότυπο του «γυναικά» την απωθεί. «Απεχθάνομαι τους γυναικάδες. Αυτό είναι και το στοιχείο που με ενοχλούσε στον ρόλο του Ζάχου. Απεχθάνομαι και όταν μου το λένε έξω οι άντρες ότι και εγώ είμαι ένας “Ζάχος Δόγκανος” ή κρύβω βαθιά έναν “Ζάχο Δόγκανο”»