Η αδιαφορία είναι το νεκρό βάρος της Ιστορίας

8(οκτώ) νήπια. 8 προσφυγόπουλα νηπιαγωγείου. 8 παιδάκια απείλησαν τα Βρασνά. Και ξεριζώθηκαν και από τα Βρασνά, για να μεταφερθούν με εντολή του Υπουργείου Μετανάστευσης και του Υπουργείου Παιδείας σε άλλες πόλεις. Να τα ξεριζώσουν ακόμη μια φορά.

Ποιοι γονείς-κτήνη που ακουμπούν τα δικά τους παιδιά, αναγνώρισαν στο κεφαλάκι ενός παιδιού ότι είναι διαφορετικό και πρέπει να το διώξουν γιατί δεν είναι Άρειο;

Ποια μάνα τόλμησε να πει σε μια άλλη μάνα ότι «δεν θέλω το παιδί σου γιατί είναι ξένο»;

Ποιοι έφηβοι δεν ξεσηκώθηκαν από αυτή την επίδειξη μισαλλόδοξης θρασυδειλίας;

Ποιος γραφειοκράτης, λιγδερός δάσκαλος δεν έβαλε το κορμί του οδόφραγμα μπροστά στην κτηνωδία των γονιών-πελατών, για να προστατέψει αυτά τα οκτώ παιδάκια;

Ποιος σιχαμένος παππάς, σε αυτόν τον τόπο, δεν πήρε την αγιαστούρα να ξορκίσει  τη φρίκη του μίσους στον αδύναμο;

Ποιος Υπουργός που συνηθίζει να επικοινωνεί στα media τις  φωτογραφίες του με τους  μεγαλόσταυρους, υπέγραψε αυτή την κτηνώδη απόφαση;

Ποιο Κράτος Δικαίου ανέχεται να τσαλαπατιούνται έτσι τα Δικαιώματα του Ανθρώπου;

Ποιος Πρωθυπουργός καθαγιάζει τον ρατσισμό; Ποιος θεομπαίχτης παραβιάζει έτσι χυδαία, τα όρια της ανθρωπιάς;

Ποιος Άνθρωπος δεν τρέμει το νεοναζισμό;

«Μισώ τους αδιάφορους γιατί με ενοχλεί το κλαψούρισμά τους, κλαψούρισμα αιωνίων αθώων. Ζητώ να μου δώσει λογαριασμό ο καθένας απ’ αυτούς με ποιον τρόπο έφερε σε πέρας το καθήκον που του έθεσε και του θέτει καθημερινά η ζωή, γι’ αυτό που έκανε και ειδικά γι’ αυτό που δεν έκανε. Και νιώθω ότι μπορώ να είμαι αδυσώπητος, ότι δεν μπορώ να χαλαλίσω τον οίκτο μου, ότι δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί τους τα δάκρυά μου.»

Με μισώ. Με μισώ γιατί κάθομαι στον γραφείο μου και πληκτρολογώ κοινοτυπίες. Με μισώ γιατί όταν διάβασα αυτή τη συγκλονιστική είδηση, δεν πήγα στα Βρασνά να ουρλιάξω στη μέση της πλατείας. Μόνη μου; Μόνη μου…

Με μισώ γιατί δεν έγινα «γραφική». Με μισώ γιατί δεν εξαντλώ τις όποιες ελάχιστες δυνάμεις διαθέτω για να συνδράμω αυτά τα 8 βασανισμένα, ταλαιπωρημένα, ξεριζωμένα παιδιά, έρμαια των ναζιστών γονιών, των θλιβερών υποτακτικών δάσκαλων, των μεγάλων ιεροεξεταστών, των τραγικών κυβερνώντων. Με μισώ γιατί κατάντησα αδιάφορη.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr