Ο συναγερμός χτύπησε σαν δαιμονισμένος τη στιγμή που έκανε την πρώτη του εμφάνιση το απειλητικό hashtag #θα_λογαριαστούμε_μετά. Ποιοι είναι αυτοί που τολμούν να ζητούν εξηγήσεις, ε;
Σε κάποιο υπόγειο της οδού Πειραιώς με τοίχους ποτισμένους από σαμπάνια κατάλαβαν ότι δεν έπιασε απόλυτα η ομαδική λοβοτομή, οπότε επιστράτευσαν τη γνώριμη από την προεκλογική περίοδο τακτική.
Τις αμέσως επόμενες μέρες, η αντεπίθεση των bots και των πρόθυμων ηλίθιων έλαβε διαστάσεις πανδημίας.
Ο χρήστης που τολμούσε να αναρτήσει «τιτίβισμα» με αντιπολιτευτική διάθεση δεχόταν αδυσώπητη επιδρομή από σμήνη ανύπαρκτων και υπαρκτών υπερασπιστών του καθεστώτος.
Σχεδόν πάντα, η επίθεση συνοδευόταν από ύβρεις και προσβολές, καθώς και από ασυμβίβαστα hashtag τύπου #θα_μας_κλάσετε_τα_αρχίδια. Μην πάει και χαμένη, η π**τσα που ήρθε τον περασμένο Ιούλιο.
Για το Documento δεν συζητάμε, όλοι το χαρακτήριζαν «κωλόχαρτο», όπως αυτό που συσσώρευαν τις μέρες της οικονομικής κρίσης ο Άδωνης και η Βούλτεψη.
Οι περισσότεροι λογαριασμοί των γενίτσαρων ήταν ολόφρεσκοι και σπαρταρούσαν, με την ένδειξη «Μάρτιος 2020» να καμαρώνει δίπλα στο ψευδώνυμο και στο συνηθισμένο «αυγό» που υπήρχε αντί φωτογραφίας.
Όλοι τους είχαν μηδέν ακολούθους στο Twitter και μηδενική κατά τα λοιπά δραστηριότητα. Και έναν μουσαντένιο κωδικό, τύπου: wf7g9u3kl71p6r5k3b.
Τα υπόλοιπα «ακάου» είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά, αλλά εμφανίζονταν ανενεργά από το 2013, τότε που αρχειοθετήθηκαν για ώρα ανάγκης από τους φωστήρες του μουρουτέικου. Και να που επέστρεψαν δριμύτερα από τη ναφθαλίνη.
Πρόκειται για γνωστά και μη εξαιρετέα bot-άκια, πρόσφατης ή παλαιότερης εσοδείας, με ανεκτίμητη προσφορά στους πρόσφατους εκλογικούς θριάμβους της Νέας Δημοκρατίας.
Οι χειριστές τους άλλαξαν τώρα αφήγημα, αλλά δεν χάνουν ευκαιρία να θυμίζουν το Μάτι ή τη Μάνδρα. Ο χορός επί πτωμάτων αποτελεί πατροπαράδοτη δραστηριότητα αυτής της παράταξης.
Αλίμονο στην άμοιρη Δούρου, αν τολμήσει να παρέμβει στον διάλογο ή απλά να ξεμυτίσει. Φόνισσα την ανεβάζουν, πουτάνα την κατεβάζουν. Οι πιο ευγενείς.
Επειδή μόνο με άψυχα και έμψυχα μηχανάκια δεν γίνεται δουλειά, επιστρατεύτηκαν στη συνέχεια φωτισμένοι αρθρογράφοι, όπως ο ζεβζέκης που χαρακτήρισε τους διαφωνούντες «υπανθρώπους», στην επικεφαλίδα μάλιστα του αριστουργήματός του.
Νέο πουλέν, ο λεγάμενος. Κατηγορία Δημάδη, αλλά χωρίς την περούκα. Ας ήξερα, στα λεφτόδεντρα βγαίνουν αυτοί οι εγκέφαλοι;
Αν ήμουν κακός άνθρωπος και όχι υπάνθρωπος, θα θεωρούσα τον όρο δανεισμένο από τους θεωρητικούς των Ες-Ες, οι οποίοι αποκαλούσαν Untermenschen τους Εβραίους, τους αθιγγάνους και τους ομοφυλόφιλους.
Α, και τους κομμουνιστές.
Αλλά ούτε με περισπούδαστα άρθρα γίνεται σωστή δουλειά. Ποιος ζαβλακωμένος πολίτης κάθεται να διαβάσει λίμπεραλ παραληρήματα στο διαδίκτυο όταν μπορεί να φορέσει λουρί στο καναρίνι του και να το βγάλει βόλτα για να ξεσκάσει;
Έχει και η κλεισούρα τα όριά της. Αν είναι να παραφρονήσουμε με δαύτους που μπλέξαμε, ας το ευχαριστηθούμε τουλάχιστον.
Το βαρύ πυροβολικό στην ομοβροντία της προπαγάνδας δεν είναι το διαδίκτυο, αλλά η τηλεόραση και δη η κρατική, που ζει μέρες δόξας λόγω του κράχτη Τσιόδρα.
Στη μεγάλη καρέκλα της ΕΡΤ στρογγυλοκάθεται από την πρώτη μέρα της «μεταπολίτευσης» ο υπεύθυνος του γραφείου τύπου του Μητσοτάκη. Και στις μικρότερες, ένα πολυάνθρωπο στράτευμα από κατοικίδια πουλιά της Νέας Δημοκρατίας.
Άλλοι παπαγάλοι στην πρωινή ζώνη, άλλοι στη μεσημβρινή, άλλοι στα δελτία ειδήσεων, άλλος το απομεσήμερο, άλλος στη βραδυνή εκπομπή, άλλος στους δρόμους, άλλος στις ανταποκρίσεις από το εξωτερικό. Γέμισε το ραδιομέγαρο με κουτσουλιές.
Όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά, κράζουν κρώζοντας όποιον τολμά να ψελλίσει κακή -ή έστω ουδέτερη- κουβέντα για τον λαοπρόβλητο ηγέτη, που δυσκολεύεται να μοιράσει δύο γαϊδάρων άχυρα.
Οι περισσότεροι είναι νεοπροσληφθέντες και φυτευτοί, με δικά μας χρήματα. Αυτό δεν μετριάζει το θράσος τους. Κάθε άλλο.
Ο γαλάζιος ταλιμπανισμός έχει ξεπεράσει κάθε όριο και η εκπορνευμένη δημοσιογραφία ζει μέρες ντροπής, για όσους τουλάχιστον θυμούνται τι σημαίνει αυτή η λέξη. Δεν γράφω περισσότερα, γιατί φοβάμαι μην έρθει αυτός ο Κανέλλης στο σπίτι μου και με πλακώσει στις σφαλιάρες.
Η Όλγα Τρέμη γλίτωσε φτηνά χθες τον ανασκολοπισμό, καθώς θεωρήθηκε εγκάθετη του ΣυΡιζΑ. Επαναλαμβάνω για όσους πίστεψαν ότι πρόκειται για τυπογραφικό λάθος: η Όλγα Τρέμη.
Το μήνυμα της όχι ιδιαίτερα άριας αλλά εσχάτως άγριας φυλής, που στηρίζει αναφανδόν τον στρατάρχη Κυριάκο, δεν σηκώνει αντιρρήσεις: «Δεν είναι ώρα για αντιπολίτευση. Προέχει η εθνική ομοψυχία. Και αν διαφωνείτε, να θυμάστε ότι ο Πολάκης καπνίζει».
Η ομοψυχία των σφογγοκωλάριων απαιτεί να αποσιωπηθούν η αισχροκέρδεια και ο μαυραγοριτισμός, οι παραποιημένες στατιστικές, οι κατ’ οίκον θάνατοι, οι ανύπαρκτοι έλεγχοι, οι τραγικές εικόνες από τα νοσοκομεία, η ανυπαρξία αρμόδιων υπουργών και παραγόντων, το εργασιακό μνημόνιο στις πλάτες των απελπισμένων, η αισχρή θεωρία της «ατομικής ευθύνης», η κονσομασιόν στους παπάδες, το όργιο της ευνοιοκρατίας, η κατασυκοφάντηση και στοχοποίηση των αντιφρονούντων, η αστυνομοκρατία, ο μεσαιωνισμός, η εθνοκαπηλεία, η διεθνής απομόνωση, ο μακιαβελισμός, οι παλινωδίες, όλα όσα καμουφλάρονται πρόχειρα πίσω από τις ψαλμωδίες και τα δάκρυα του Σωτήρη Τσιόδρα.
Εσχάτως, επιτέθηκαν οι αθεόφοβοι ακόμα και στον σκιτσογράφο που τόλμησε να φιλοτεχνήσει σκίτσο με την ένδειξη «πεθαίνουμε σπίτι», καθώς και σε όσους το κοινοποίησαν. Όσο πιο ΣυΡιζΑ, τόσο το χειρότερο για τους ίδιους.
Στο όνομα της κοινωνικής γαλήνης, οι ασύδοτοι απαιτούν να σιωπήσει κάθε αντιπολιτευτική φωνή, ώστε να συνεχίσουν το πάρτι ανενόχλητοι, απτόητοι ή ίσως ευνοημένοι από τις συνθήκες πανδημίας.
Φωνάζουμε «μάσκες» και αυτοί ακούνε «μάσες». Είτε το θέλουν είτε όχι, ο λογαριασμός θα γίνει, όταν εκδιωχθεί ο ιός και θάψουμε τα πτώματα. Αλλά τότε μπορεί να είναι πολύ αργά για τη χώρα.
