Μια γυναίκα και μητέρα που ο θάνατος του Γιώργου της, του Νταγιού (Νταγιούκλα) όπως το αγάπησαν οι φίλοι του, έγινε αφορμή να σηκώνει στα πόδια της και να σώσει τα κεφάλια πολλών δικυκλιστών που οδηγούν χωρίς να φορούν το κράνος τους.
Ο 17χρονος Γιώργος που αγαπούσε το ποδόσφαιρο εκπροσωπώντας μάλιστα την ομάδα της Θύελλας Πατρών σκοτώθηκε μετά από τροχαίο στην οδό Ακρωτηρίου. Το μηχανάκι του συγκρούστηκε τον Μάιο του 2016 με ένα φορτηγό και μετά από νοσηλεία στην ΜΕΘ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Πατρών άφησε την τελευταία του πνοή, βυθίζοντας την τοπική κοινωνία σε πένθος.
Αν ζούσε, την Πέμπτη 29 Ιουνίου θα ενηλικιωνόταν! Αυτή την Πέμπτη λοιπόν, θα σβήσουμε “τα κεράκια του” με μια υπόσχεση. Ποτέ χωρίς κράνος στους δρόμους της πόλης!
“Έφυγε το παιδί μου και εγώ ζω σαν είναι εδώ”
“Θέλω να καθιερωθεί η “Ημέρα κράνους” κάθε χρόνο στις 29 Ιουνίου! Κάθε φορά θα προσπαθώ να εντάξω και μια ακόμα πόλη σε αυτή την προσπάθεια. Φέτος δεν ήμουν έτοιμη να το διαχειριστώ, όπως την επόμενη χρονιά θα προετοιμαστώ καλύτερα ούτως ώστε σε λίγα χρόνια να γίνεται παντού”, ανέφερε η κα. Γλυκερία ενώ συνέχισε λέγοντάς πως “το εύκολο είναι να τα παρατήσεις. Έχασα το παιδί μου, ο κόσμος με στήριξε πάρα πολύ ακόμα και οι φίλοι του, όμως δεν μπορώ να φέρω πίσω το παιδί μου ότι και να κάνω.
Έχω άλλο ένα παιδί και αυτό το παιδί χρειάζεται στήριξη. Τον αγαπάω τον Γιώργο και επειδή δεν τελειώνει αυτή αγάπη με τον θάνατο ένιωσα πως έπρεπε να μεταφραστεί σε πράξη τόσο για αυτούς που μένουν πίσω αλλά και γι αυτόν που έχει φύγει.
Οι γονείς, δεν πρέπει να αγαπάμε τα παιδιά εγωιστικά δεν είναι δικά μας. Πρέπει να τα αφήνουμε ελεύθερα να αποφασίζουν και να είμαστε δίπλα τους και όχι από πάνω τους δηλαδή να τους “καπελώνουμε”. Να μην βάζουμε τα θέλω μας στα παιδιά μας.
Έφυγε το παιδί μου και εγώ ζω σαν είναι εδώ. Το έχω συνειδητοποιήσει αλλά δεν μπορώ να τον φέρω πίσω. Μπορώ όμως να κάνω πράγματα γι αυτόν.”
πηγή: www.patrasevents.gr
