Τι ήταν αυτό που έβγαλε προχθές ο Σαμαράς στη Βουλή για την Αριστερά και τον Τσίπρα; Σε ποια εργαστήρια παρασκεύασε αυτό το μείγμα εμπάθειας, μίσους, περιφρόνησης και κουτσαβακισμού -ο Μπαϊρακτάρης θα του έκοβε το μανίκι- και το σερβίρισε σε όλους; Τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό του και δεν μπορεί ούτε να κοιτάξει τον πολιτικό του αντίπαλο, ενώ το σώμα του διαγράφει με κάθε κίνησή του όχι απλώς εκνευρισμό αλλά μίσος;
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και ακόμα βαθύτερη άβυσσος η ψυχή του Σαμαρά. Και μπορεί να υποθέσει κανείς ότι είναι πολιτικό το μίσος του -το ακροδεξιό DNA εξεγείρεται και μόνο στη θέα του αριστερού, τον αναρχικού του κομμουνιστή, του εξαποδώ. Και κοινωνικό φυσικά -οι πιο μύχιες σκέψεις και τα αισθήματά του για συγκεκριμένα κοινωνικά συμφέροντα, άγρια και ανεπεξέργαστα εκεί στα βάθη του, σημαίνουν συναγερμό και καλούν σε γενική επιστράτευση νεκρών και ζώντων μπροστά στην επέλαση του εχθρού.
Δεν αρκούν όμως αυτά. Υπήρχε και κάτι προσωπικό, ψυχολογικό, ανάμεσα σε κείνα που έσπρωχναν τον Σαμαρά των καλών τρόπων και της αρίστης μεσοαστικής ανατροφής να είναι αγενής και χυδαίος. Υπόθεση εργασίας: Δεν μπορεί να κρατηθεί ο ευπατρίδης της εξουσίας μπροστά στους γύφτους -η λέξη με όλο τα ρατσιστικό της φορτίο- που χτυπούν την πόρτα του Μαξίμου. Δεν αντέχουν η ψυχή, το σώμα, η παιδεία και η ανατροφή του άνθρωποι που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στο αριστερό γυφτόσογο, προορισμένοι να ζουν στα γκέτο του κυνηγητού, ή άντε της γραφικότητας, να βαδίζουν τώρα προς την κυβερνητική εξουσία.
Διότι τον Σαμαρά, κυρίες και κύριοι, οι μοίρες τον μοίραναν από την κούνια του να γίνει εξουσία. Γάλα εξουσίας θήλασε, εξουσία σπούδασε, με την εξουσία βγήκε τα πρώτα του ραντεβού, στον έρωτά της βρήκε την ολοκλήρωσή του και γι’ αυτήν έκανε όλες τις θυσίες. Και στη διαδρομή αυτή μπήκε στο DNA του ότι η εξουσία ανήκει ολοκληρωτικά σ’ αυτόν και στους ομοίους του. Ποιοι είναι λοιπόν οι ξεβράκωτοι που του βγάζουν γλώσσα; Που βλέπουν τη γενιά τους κι αναγάλλεται η καρδιά τους -οι γύφτοι; Και απαιτούν κουβεντολόι μ’ Αυτόν;
Δύσκολα περνάει ο άνθρωπος, πρέπει να το παραδεχτούμε. Διότι οι γύφτοι στο Μαξίμου είναι, όπως και να το κάνουμε, εφιάλτης…
του Θανάση Καρτερού
πηγή: avgi.gr
Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr
