Γιατί, κάποιοι μισούν τόσο πολύ το Documento;

Το ερώτημα απλό και άμεσο:γιατί υπάρχουν άνθρωποι , πολιτικοί και μη, που μισούν τόσο πολύ μια εφημερίδα; Το Documento ξεκίνησε την κυκλοφορία του στις 20 Νοεμβρίου του 2016 και ήταν η μετεξέλιξη του επιτυχημένου περιοδικού ”Hot Doc” του Κώστα Βαξεβάνη και της ομάδας του. Κυκλοφόρησε χωρίς προσφορές, καταφέρνοντας να βρει το δικό του κοινό.  

Αρχικά η εφημερίδα κυκλοφόρησε με ιδιοκτήτη τον Καλογρίτσα και διευθυντή τον Κώστα Βαξεβάνη. Ο ίδιος έχει αναλύσει την σχέση που είχαν και τις περιπέτειες της έκδοσης με ένα άρθρο που μπορείτε να βρείτε εδώ.Ο Καλογρίτσας αποχώρησε το Μάρτιο του 2017 (στην ουσία ήταν στην εφημερίδα για λιγότερο από 5 μήνες) και η έκδοση συνεχίστηκε από τον Βαξεβάνη και τους εξαιρετικούς Δημοσιογράφους- ερευνητές. Γιατί συνεχίστηκε ο πόλεμος, η αμφισβήτηση, η δολοφονία χαρακτήρων, αφού έφυγε από τη μέση ο επιχειρηματίας;

Το Documento έχει καταγγείλει πολλές φορές ότι δέχεται πόλεμο από το πρακτορείο των εφημερίδων. Εγώ προσωπικά δεν το βρήκα την Κυριακή που μας πέρασε. Μπορεί μια χώρα να λέει ότι έχει Δημοκρατία όταν μια εφημερίδα δυσκολεύεται να φτάσει στους αναγνώστες της; Η απόφαση για το εάν μια εφημερίδα είναι επιτυχημένη ή όχι δεν πρέπει να ανήκει αποκλειστικά στους αναγνώστες;Πώς θα γίνει αυτό εάν δεν φτάνουν όλες οι εφημερίδες στο περίπτερο; Μήπως η απόφαση έχει ήδη παρθεί; Μήπως το επόμενο βήμα είναι να κάνουμε ότι έκανε ο παππούς μου πριν πολλές δεκαετίες που αγόραζε την Αυγή και την τύλιγε μέσα στην , φιλοδεξιά ”Ελεύθερος Κόσμος” για να μην τον δει ο χωροφύλακας; Μήπως στόχος του κύριου Μητσοτάκη είναι να τυλίγουμε το Documento μέσα στο Πρώτο Θέμα και τον Φιλελεύθερο;Αν μπορούμε να το αγοράσουμε…

Πέρα από την διανομή, υπάρχει και το θέμα των διαφημίσεων στον έντυπο τύπο. Η λογική λέει ότι όταν ένας επιχειρηματίας πουλάει ένα προϊόν το οποίο θέλει να διαφημίσει ώστε να προσελκύσει αγοραστές, θα το προβάλλει και θα πληρώσει για την προβολή του, ανάλογα με την κυκλοφορία και την απήχηση που έχει μια εφημερίδα. Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει. Η διαφήμιση στα έντυπα ΜΜΕ δεν μοιράζεται αξιοκρατικά. Το Documento μένει για πολλές εβδομάδες ή και μήνες, χωρίς ούτε μια διαφήμιση την στιγμή που εφημερίδες που πουλάνε 500 και 1000 φύλλα έχουν πρωτοσέλιδες (και πανάκριβες) διαφημιστικές καταχωρήσεις! Σύμφωνα με έρευνα της Focus Bari, σε στατιστικά αντιπροσωπευτικό και σταθμισμένο δείγμα, κατά το διάστημα 1 με 7 Νοεμβρίου 2019 η εφημερίδα Documento είναι στην 6η θέση της προτίμησης των αναγνωστών. Την περίοδο που έγινε η έρευνα η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ της Κυριακής δεν είχε κλείσει, οπότε τώρα το Documento είναι στην 5η θέση. Την έρευνα μπορείτε να την δείτε εδώ:

 Ο εκδότης της εφημερίδας έχει καταγγείλει δημοσίως ότι , με εντολή του Πρωθυπουργού και των συνεργατών του τα media shops , αυτοί που διανέμουν τις (ιδιωτικές) διαφημίσεις έχουν σταματήσει να δίνουν διαφημίσεις στο Documento. Ο Μητσοτάκης δεν απάντησε ποτέ σε αυτή την , βαρύτατη κατηγορία επιβεβαιώνοντας την ενοχή του. Τέτοιες κινήσεις συμβαίνουν μόνο σε απολυταρχικά κράτη. Και η Ελλάδα προς τα εκεί βαδίζει, εάν δεν έχει ήδη φτάσει εκεί.

Και στον τομέα της επίσημης πολιτικής τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Διάφοροι πολιτικοί, κυρίως από την Νέα Δημοκρατία αμφισβητούν την εφημερίδα και τους Δημοσιογράφους της. Καταθέτουν μηνύσεις, τις οποίες χάνουν στα Δικαστήρια, αλλά όταν το Documento γράφει κάτι για αυτούς λένε με το γνωστό ύφος και την γνωστή αυθάδειά τους :«αα το Documento το είπε;» και αρνούνται να απαντήσουν επί της ουσίας των καταγγελιών! Η συνεχής προσπάθεια δολοφονίας του χαρακτήρα του εκδότη Κώστα Βαξεβάνη και των , εξαιρετικών επαγγελματιών που εργάζονται στην εφημερίδα, έχει επηρεάσει και ένα μέρος των δεξιών ψηφοφόρων, οι οποίοι αρνούνται να δουν την πραγματικότητα και τα καταγγελλόμενα σκάνδαλα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όταν, ένας πολιτικός κατηγορείται για κάτι πρέπει να απαντάει επί της ουσίας. Εάν δεν το κάνει, κάτι έχει να κρύψει.

Κλείνοντας, λοιπόν πρέπει όλοι να αναρωτηθούμε σε τι Δημοκρατία θέλουμε να ζούμε. Θέλουμε μια Δημοκρατία όπου η 4η εξουσία (τα ΜΜΕ) θα ελέγχεται από 3-4 ισχυρούς , πλούσιους επιχειρηματίες οι οποίοι έχουν εξαγοράσει δεκάδες ΜΜΕ με σκοπό να προωθούν τα δικά τους συμφέροντα και πολιτικούς που είναι πρόθυμοι να τους το ανταποδώσουν;Ή θέλουμε ΜΜΕ που ανήκουν σε Δημοσιογράφους και οι ειδήσεις που θα διαβάσουμε σε αυτά να είναι 100% αληθινές; Και κάτι τελευταίο: τα ΜΜΕ μπορούν και πρέπει να έχουν άποψη, αρκεί να είναι δομημένη με επιχειρήματα και όχι με ψεύδη. Άρα ένα ΜΜΕ που έχει άποψη, δε σημαίνει ότι είναι αναξιόπιστο, αρκεί να έχει χώρο και για την αντίθετη άποψη, κάτι που δεν συμβαίνει στα ΜΜΕ των ισχυρών.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr