Καλεσμένη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη!» βρέθηκε η Εβελίνα Παπούλια και παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη. Η ηθοποιός μίλησε για την καριέρα της, την κόρη της ενώ αποκάλυψε ότι είχε ένα θέμα υγείας πριν πολλά χρόνια και κινδύνευσε.
«Είμαι πολύ καλά, πολύ δραστήρια περίοδος, 7 μέρες την εβδομάδα δουλεύω. Τρελαίνομαι για το ραδιόφωνο, μου αρέσει πάρα πολύ, μου αρέσει που συνεργάζομαι με τον Διονύση, είναι ένας άνθρωπος που μου ταιριάζει πάρα πολύ, επαγγελματίας, έχουμε το ίδιο χιούμορ, δεν παρεξηγούμαστε. Νιώθω πολύ ο εαυτός μου, δεν πολυφιλτράρω τι θα πω. Περνάμε πολύ καλά», είπε αρχικά η Εβελίνα Παπούλια.
Η Εβελίνα Παπούλια πρόσθεσε: «Βγαίνει πολύ σπάνια το εγώ μου τώρα πια και δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό. Έχεις περισσότερες φιλοδοξίες, θάρρος, θράσος, θέλω, όταν έχεις ένα μεγαλύτερο εγώ. Όσο μειώνεται, αυτά πηγαίνουν για ύπνο λίγο, αλλά δεν ήμουν ο άνθρωπος του εγώ. Είμαι της αμερικανικής σχολής ‘go with the flow’. Από αυτά που μου ήρθαν διάλεξα τα καλύτερα και εκεί πήγα. Το κομμάτι επιλογής και ελευθερίας πάει με αυτά που σου έρχονται. Εγώ δεν είμαι ένας άνθρωπος που θα κυνηγήσω κάτι. Κάνω τη δουλειά μου, πάω σπίτι. Η επιτυχία ήρθε πολύ νωρίς και λίγο τρόμαξα με όλο αυτό, με μάζεψε. Είμαι πιο πολύ του εμείς, να κάνουμε κάτι παρεΐστικα και όλοι να ανθίσουμε μέσα σε αυτό. Δε με ενδιαφέρει καθόλου η αυτοπροβολή, βαριέμαι να είμαι μόνη μου».
Για την κόρη της Αφροδίτη και τη σχέση τους είπε χαρακτηριστικά: «Ήθελα πολύ να κάνω παιδιά, το ήξερα από πολύ μικρή. Υπήρχε μια δυσκολία που αυτή το έφερε πιο σύντομα, έπρεπε να το κάνω νωρίς. Είχα μια σοβαρότατη εσωτερική αιμορραγία που πήγα να πεθάνω και μου είπε ο γυναικολόγος αν τυχόν θες παιδί πρέπει να κάνεις σύντομα, να είσαι μικρή. Τώρα πια δεν είμαι μαμά. Ως μαμά ήμουν πολύ μεθοδική, ήμουν τετράγωνη στον τρόπο που μεγάλωνα την Αφροδίτη, ήταν και δύσκολο γιατί ήμουν και μόνη μου. Τώρα είμαστε πιο πολύ φίλες. Είναι σημαντικό ένα παιδί να ενηλικιώνονται όσο το δυνατόν συντομότερο και να παίρνει τη ζωη στα χέρια του. Και γι’ αυτό την Αφροδίτη τη θαυμάζω πάρα πολύ. Κάνει τα πάντα για την επιβίωσή της, δε μου έχει ζητήσει τίποτα από την ημέρα που ξεκίνησε να εργάζεται. Τη θαυμάζω πάρα πολύ. Την άφηνα να κάνει ό,τι ήθελε. Ήμερα, όμως απλά δεν ήξερε ότι ξέρω».
