«Έρχονται στις ΜΕΘ άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από εντατική θεραπεία»

Επιμέλεια: Κατερίνα Κατή

Ρεπορτάζ: Αντιγόνη Μιχοπούλου, Βαγγέλης Τριάντης, Βασίλης Ανδριανόπουλος, Μάριος Αραβαντινός, Δανάη Κισκήρα-Μπαρτζώκα, Μάκης Νοδάρος, Νίκος Σπυρόπουλος

Νοσηλευτικό προσωπικό που μπαίνει στα τμήματα ενός τρομακτικά αόρατου εχθρού, του κορονοϊού, με απλές χειρουργικές μάσκες επειδή δεν έχει μάσκες υψηλής προστασίας. Οι ήρωες της δηµόσιας υγείας που ράβουν μόνοι τους πάνινες μάσκες, αγοράζουν αυτές που χρησιμοποιούν οι κηπουροί για να κόβουν τον χλοοτάπητα και βάζουν από μέσα φίλτρα απορροφητήρα και φίλτρα καφέ. Κι αν δεν έχουν γάντια, τους λένε… δεν πειράζει, να πλένετε καλά τα χέρια σας αν δεν έχουν αρκετές μάσκες… να φοράνε την ίδια όλη την ημέρα.

Ναι, κυρίες και κύριοι αναγνώστες, αυτά και άλλα χειρότερα διαδραµατίζονται τις ηµέρες του κορονοϊού στα δηµόσια νοσοκοµεία µας. Αυτές και ακόµη χειρότερες είναι οι συνθήκες, για τις οποίες δεν έχουµε ιδέα ούτε καν οι πιο υποψιασµένοι από εµάς, κάτω από τις οποίες ζητάµε από γιατρούς και νοσηλευτές να πολεµήσουν τον εχθρό σώζοντας τις δικές µας ζωές και θέτοντας σε κίνδυνο τις δικές τους. Δεν έχουµε ιδέα ότι πολεµάνε χωρίς να έχουν στη διάθεσή τους ούτε τα στοιχειώδη πολεµοφόδια για έναν εχθρό που πλέον χτυπάει από τα µέσα την πρώτη µας γραµµή: τα αθωράκιστα δηµόσια νοσοκοµεία. ∆εν έχουµε ιδέα επειδή εµείς «µένουµε σπίτι» και παρακολουθούµε όλη την ηµέρα αποσβολωµένοι τις επικοινωνιακές καµπάνιες του ενοχικού σπόρου της ατοµικής ευθύνης. 

Ενός σπόρου που ριζώνει µέρα µε τη µέρα γερά µέσα µας, γιγαντώνοντας το δέντρο µιας αποπροσανατολιστικής εικονικής πραγµατικότητας. Για να µη βρούµε, λοβοτοµηµένοι γαρ, τον δρόµο προς το δάσος της τεράστιας κρατικής ευθύνης. Για να µείνει στο απυρόβλητο και να είναι πολυχρονεµένη η κυβέρνηση των τραγικών ολιγωριών και λαθών. Η κυβέρνηση που δεν έχει να αγοράσει µάσκες για γιατρούς και νοσηλευτές, αδυνατεί να τους προστατεύσει κάνοντάς τους το σωτήριο τεστ, δεν επιτάσσει αλλά χρυσοπληρώνει αντιδραστήρια και ΜΕΘ των ιδιωτών την ίδια ώρα που τα νοσοκοµεία αναφοράς µετατρέπονται σε νοσοκοµεία διασποράς. Με µια κουρτίνα µόνο να χωρίζει, σε χώρο επειγόντων περιστατικών, τους ύποπτους για Covid-19 από τους υπόλοιπους ασθενείς. 

Λοιπόν, τι λέτε; Θέλετε να µάθετε την αλήθεια για την κατάσταση των δηµόσιων νοσοκοµείων της χώρας τις ηµέρες του κορονοϊού; ∆εν θα σας την πούµε εµείς. Τη λένε εδώ οι ίδιοι οι γιατροί και νοσηλευτές, οι πραγµατικοί άριστοι, αυτοί που επέλεξαν να υπηρετήσουν µε χίλια προβλήµατα και µε µισθούς ντροπής τη δωρεάν δηµόσια υγεία. Θα σας τη µεταφέρουν µέσα από τις σελίδες του Documento που ξέρει τι σηµαίνει άνισος αγώνας και τους έδωσε βήµα και χώρο για να γράψουν οι ίδιοι µε τις αφηγήσεις τους το ρεπορτάζ ίσως της πιο δύσκολης αποστολής της επιστηµονικής τους διαδροµής. Αφουγκραστείτε αυτούς που την επέτειο της 25ης Μαρτίου ο πρωθυπουργός, παραβλέποντας τα σκοτεινά σηµεία της ιστορικής αναγωγής, αποκάλεσε οπλαρχηγούς της σύγχρονης επανάστασης. Οπλαρχηγοί γυµνοί από πολεµοφόδια –και όχι µόνο– και τότε και τώρα. Οι γιατροί και οι νοσηλευτές µας είναι πολύ θυµωµένοι. Γιατί «δεν θέλουµε χειροκροτήµατα και µεγαλοστοµίες. Θέλουµε να έχουµε µάσκες υψηλής προστασίας όταν πιάνουµε δουλειά, αδιάβροχες ολόσωµες φόρµες, πλαστικά γυαλιά χειρουργείου».

Για «να πολεµήσουµε ως ήρωες και όχι ως µάρτυρες», γιατί «άλλο οι ήρωες και άλλο οι άοπλοι µάρτυρες που πάνε για θυσία». Διαβάστε τους.

Έρχονται στις ΜΕΘ άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από εντατική θεραπεία

Δυστυχώς έχουμε μεγάλο έλλειμμα ως προς την τεκμηρίωση του ποιοι είναι θετικοί. Το προσωπικό εκτίθεται συνεχώς στον κορονοϊό αλλά δεν ελέγχεται και ούτε πρόκειται. Θα έπρεπε να είχαν επιταχθεί τα αντιδραστήρια από τα ιδιωτικά εργαστήρια.

Το υπουργείο προσπαθεί να αναπληρώσει το κενό με μετακινήσεις από άλλα νοσοκομεία ή με αναδιάταξη προσωπικού εντός του νοσοκομείου, αφού πολλές ειδικότητες έχουν σταματήσει λόγω της πανδημίας. Ετσι όμως έρχονται άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα από εντατική θεραπεία. Καινούργιο προσωπικό μέσω κοινών προκηρύξεων, άνθρωποι δηλαδή που έχουν προσληφθεί, δεν έχει έρθει ακόμη. Το προσωπικό που χρειάζεται στις ΜΕΘ και τις κλινικές για τον κορονοϊό είναι τουλάχιστον τριπλάσιο από μιας τυπικής κλινικής, αφού απαιτείται να δαπανηθεί και πολύς χρόνος στην προετοιμασία για την προφύλαξη του προσωπικού. Αναλώσιμα υλικά έχουμε κάποια αλλά δεν θα φτάσουν, αυτό είναι σίγουρο. Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στην περιφέρεια, όπου ιδιώτες γιατροί δεν βρίσκουν μάσκες για να προστατευτούν ούτε για να τις φορέσουν στους ασθενείς που βήχουν.

Σπύρος Ζακυνθινός – Καθηγητής Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, διευθυντής ΜΕΘ νοσοκομείου Ευαγγελισμός