Είχαν λόγους οι αρχαιολόγοι για να μαυρίσουν τη Μενδώνη

Αφού δεν τσίμπησαν οι αρχαιολόγοι το τυράκι που πέταξε η Μενδώνη και δεν ακολούθησαν τους/τις εννεά που απαξίωναν τον ΣΕΑ, οι περισσότεροι παρατηρητές απλώς περίμεναν πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν στις εκλογές της περασμένης Παρασκευής. Όταν η συμμετοχή φάνηκε ότι ήταν μεγάλη, τότε όλοι κατάλαβαν ότι δεν πήγαν για αποδοκιμασία της διοίκησης αλλά του υπουργείου.

Και δεν είναι η πρώτη φορά που αποδοκιμάζεται η υπουργός Πολιτισμού. Είναι φαινόμενο να διοικείς υπουργείο και να σε αποδοκιμάζουν οι εργαζόμενοι στον τομέα στον οποίο έχεις την επιστασία (μην ξεχνάτε τους καλλιτέχνες εν μέσω πανδημίας). Ακούγονται διάφορα για μηχανορραφίες και απειλές με τις οποίες προσπάθησε η υπουργός να επιβάλει τις θέσεις της, π.χ. στο φλέγον γι’ αυτή ζήτημα της αλλαγής νομικού καθεστώτος των πέντε μεγαλύτερων μουσείων της χώρας. Κι αυτό διότι θα τοποθετούσε στη διοίκησή τους τους εκλεκτούς της από την «καλή κοινωνία» που αναζητούν ένα «παράσημο» αριστείας. Παράλληλα όμως απέκοψε την αρχαιολογική υπηρεσία από τα μουσεία, φτάνοντας έτσι στην περίπτωση σχεδόν το σύνολο των εργαζομένων (πάνω από 90%) στα μουσεία είχε εκφραστεί εναντίον της αλλαγής σε ΝΠΔΔ.

Η υπουργός δεν έκανε πουθενά πίσω. Κόντραρε τους αρχαιολόγους και στην πρωτοφανή περίπτωση να διασφαλίσει μια συναλλαγή μεταξύ ιδιωτών με νόμο του κράτους. Νομιμοποίησε αφενός τα αντικείμενα μιας αρχαιολογικής συλλογής καθώς καμία υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ δεν έκρινε αν είναι αυθεντικά, αφετέρου νομιμοποίησε την απόκτηση των εν λόγω κυκλαδικών ειδωλίων από ιδιώτη, δεδομένου ότι καταφανώς βρέθηκαν εκτός Ελλάδας με σκοτεινές διαδικασίες. Είναι αδιανόητο να υπάρχουν κυκλαδικά ειδώλια από τα νησιά Σολομώντα ή την Γκουάμ και την Ταϊτή, κι όμως κάποιος τα απέκτησε χωρίς να προσδιορίσει αν ήταν νόμιμη η διαδρομή (ποιοςμπορεί να ήταν ο ιδιοκτήτης πέρα από το ελληνικό κράτος;)

Επιπλέον η συλλογή έμεινε στα χέρια του αρχικού ιδιοκτήτη αφού την πέρασε σε ίδρυμα στο οποίο έχει κυρίαρχο λόγο ο γιος του και έχει έδρα τον γνωστό «παράδεισο» για τις offshore Ντέλαγουερ των ΗΠΑ. Απλώς μας έκανε τη χάρη να τη δανείσει σε ένα ιδιωτικό μουσείο, το Κυκλαδικής Τέχνης, για κάποια χρόνια. Στη συμφωνία αυτή μπήκε η μεγάλη σφραγίδα του κράτους καθώς με νόμο παραχωρούνται ως δάνεια αρχαιότητες (όχι ευτελείς) από δημόσια μουσεία. Είναι συμφωνία για την οποία θα πέταγαν τη σκούφια τους αρχαιολόγοι που εργάζονται με μόνο σκοπό την προστασία των ελληνικών αρχαιοτήτων και όχι των μεγαλόσχημων συλλεκτών;

Όλα αυτά λοιπόν καταδίκασαν με ηχηρό τρόπο οι αρχαιολόγοι και η Μενδώνη έχει μείνει μόνη με τους προστάτες φίλους και φίλες της. Φροντίζουν να διαρρέουν πόσο μεγάλη δουλειά έχει κάνει στο μάνατζμεντ με την απορρόφηση ΕΣΠΑ κ.λπ. όταν αυτά τα κονδύλια κατευθύνονται σε διάφορα έργα και μοναστήρια. Φάνηκε σαν να έφτιαξε το αρχαιολογικό μουσείο Χανίων για να στεγαστεί η συλλογή Μητσοτάκη, ενώ είχε δρομολογηθεί, καθώς μετέτρεψε τα «προεγκαίνια» σε φιέστα για τη διαφήμιση της οικογένειας Μητσοτάκη, και δώρισε σε μοναστήρια το λάδι από τις ελιές του αρχαιολογικού χώρου της αρχαίας Ολυμπίας, για το οποίο υπήρχε η φιλόδοξη ιδέα να πουληθεί ακριβά στους τουρίστες.

Και δεν είναι μόνο αυτό. Το δημόσιο απουσιάζει από έργα και έχει «παραχωρήσει» χώρους σε μεγάλα ιδρύματα. Στην Ακρόπολη, π.χ., ο ανελκυστήρας και το τσιμέντο έπεσαν με χορηγία μεγάλου Ιδρύματος, το οποίο έφτιαξε ό,τι του είπαν.

Η απουσία του δημοσίου φαίνεται παντού, και στις συμβάσεις αλλά και στην κατασκευή αναμνηστικών εκμαγείων κ.λπ. σε ιδιώτες και σε πάγωμα της υπηρεσίας που είχε συσταθεί ακριβώς γι’ αυτό τον σκοπό. Όλη αυτή την πολιτική Μενδώνη καταδίκασαν οι αρχαιολόγοι που τη ζουν στην καθημερινότητά τους, στη δουλειά τους.

Εδώ για την καραμπινάτη αρπαγή αρχαιοτήτων (ευτελών ή όχι δεν κρίνεται) από μεγαλοσχήμονα  εφοπλιστή  δεν έπραξε ούτε ανακοίνωσε τίποτα που να δείχνει ότι κίνησε διαδικασίες του αρχαιολογικού νόμου (κινήθηκε η αρμόδια εφορεία εναλίων αρχαιοτήτων και από τότε είναι στο στόχαστρο της Μενδώνη για το «ατόπημα» αυτό), αλλά ακούστηκε μια ηχηρότατη σιωπή μπροστά σε αυτόν που έχει δηλώσει on camera ότι αποπατεί υπουργούς.

Μεγάλο επίτευγμα της υπουργού Μενδώνη, πλην του τσιμεντώματος της Ακρόπολης, ήταν η συστράτευση των βυζαντινών αρχαιολόγων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό εναντίον της για το ζήτημα της απόσπασης / καταστροφής του μοναδικού σταυροδρομιού της πόλης της ύστερης αρχαιότητας που αποκαλύφθηκε κατά τις εργασίες για το μετρό της Θεσσαλονίκης στον υπό κατασκευή σταθμό Βενιζέλου. Κι εδώ όπως και στις υπόλοιπες περιπτώσεις που προαναφέρθηκαν η «άριστη» υπουργός ξέρει και όλοι οι υπόλοιποι επιστήμονες με περγαμηνές είναι… άσχετοι.

Κι όλα αυτά απέναντι στους αρχαιολόγους για να φανούν σαν «συνδικάλες» και «αναρχοάπλυτοι» με λουσάτα κτίρια που τα «βανδάλισαν» απέναντι στην πιο επιτυχημένη ever υπουργό Πολιτισμού.