Η είδηση της απώλειας του Παύλου Γιαννακόπουλου, την ημέρα που συμπλήρωσε 47 χρόνια όταν μπήκε στην οικογένεια του Παναθηναϊκού σκόρπισε θλίψη σε όλο τον ελληνικό αθλητισμό. Στις 10 Ιουνίου (1971) έγινε μέλος του Παναθηναϊκού. Στις 10 Ιουνίου (1987) ανέλαβε τον Ερασιτέχνη οπου ανηκε τότε το μπάσκετ. Στις 10 Ιουνίου 2018 έφυγε…
Ο βιομήχανος και ιστορικός παράγοντας του Παναθηναϊκού περίπου στις 3 τα ξημερώματα ένιωσε έντονη αδιαθεσία στον ύπνο του και αμέσως διακομίστηκε σε Ιδιωτικό θεραπευτήριο της οδού Κηφισίας χωρίς όμως οι γιατροί να καταφέρουν να τον κρατήσουν στη ζωή.
Τον θάνατο του Παύλου Γιαννακόπουλου, ιδρυτή και προέδρου της ΒΙΑΝΕΞ, επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή της η φαρμακοβιομηχανία.
“Μπορεί να μην είναι πια κοντά μας, όμως ό,τι μεγαλειώδες δημιούργησε και όλους όσους ευεργέτησε είναι εδώ για να τον θυμίζουν για πάντα”, σημειώνεται.
“Ως ελάχιστο φόρο τιμής, η ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε αποφασίζει η σημαία της να κυματίζει μεσίστια σε όλες τις εγκαταστάσεις και τα γραφεία της έως και την ημέρα της Κηδείας, ενώ η 10η Ιουνίου κηρύσσεται ως επίσημη μέρα Πένθους και Αργίας εφεξής”, καταλήγει η ανακοίνωση της ΒΙΑΝΕΞ.
Αναλυτικά η ανακοίνωση:
Με βαθιά θλίψη και ανείπωτο πόνο η οικογένεια της ΒΙΑΝΕΞ αποχαιρετά υποκλινόμενη τον Ιδρυτή και Πρόεδρο της. Ο Παύλος Γιαννακόπουλος μπορεί να μην είναι πια κοντά μας, όμως, ό, τι μεγαλειώδες δημιούργησε και όλους όσους ευεργέτησε είναι εδώ για να τον θυμίζουν για πάντα.
Με πείσμα σπαρτιάτικο και οξύνοια χαρακτηριστική συστήνει αυτήν που έμελε να γίνει η μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία της Ελλάδας και μια από τις μεγαλύτερες της Ευρώπης. Στα 70 χρόνια ενεργής επαγγελματικής παρουσίας του Πατριάρχη της ελληνικής βιομηχανίας, μόνο επιτυχίες, επενδύσεις και χιλιάδες θέσεις εργασίας σημειώνονται. Όλες οι εταιρείες Κολοσσοί του φαρμάκου επιθυμούν να συνάψουν συνεργασία μαζί του, το όνομά του ταυτίζεται με το ήθος, την ακεραιότητα και την αποτελεσματικότητα, ενώ ο ίδιος ακούραστος δε σταματά να αναζητεί νέους δρόμους έρευνας και ανάπτυξης. Έχοντας πάντα τον Άνθρωπο ως βασική του αξιακή προτεραιότητα, δημιουργεί σχέσεις ζωής με τους εργαζομένους του και όποιον συναναστρέφεται.
Ως ελάχιστο φόρο τιμής, η ΒΙΑΝΕΞ Α.Ε αποφασίζει η σημαία της να κυματίζει μεσίστια σε όλες τις εγκαταστάσεις και τα γραφεία της εως και την ημέρα της Κηδείας, ενώ η 10η Ιουνίου κηρύσσεται ως επίσημη μέρα Πένθους και Αργίας εφεξής.
Ποιος ήταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος
Οσοι γνώρισαν τον Παύλο Γιαννακόπουλο έχουνε πάρα πολλά να πούνε, να γράψουνε, να διηγηθούνε διότι ήταν ένας άνθρωπος ξεχωριστός, μοναδικός.
Επίμονος κι αποφασισμένος. Γεμάτος ενέργεια. Ηταν εκείνος που ενέπνεε σιγουριά σε όλους τους τομείς με την παρουσία του. Η οικογένειά του, η εταιρεία του, ο Παναθηναϊκός ήταν σίγουροι επειδή ήταν παρών ο Παύλος.
Τα χρόνια πέρασαν, παρέδωσε την σκυτάλη στην νέα γενιά (όπως γίνεται πάντα) όμως ήταν εκεί. Μην την εμβληματική φιγούρα του, να εμπνέει ότι ακόμα και τα αδύνατα μπορούν να γίνουν δυνατά. Με όσα είχε μάθει όλους που εργάστηκαν κοντά του. Με την ευθύτητα των λόγων του, αλλά κυρίως με τις πράξεις του.
Δεν έχει κανένα νόημα να απαριθμήσουμε όσα πέτυχε ο Παύλος Γιαννακόπουλος όταν από νεαρό παιδάκι ορφάνεψε και ανέλαβε το φαρμακείο του πατέρα του αλλά και να μεγαλώσει και να σπουδάσει τα αδερφια του. Κατάφερε να φτιάξει μια εταιρεία- κολοσσό, να έχει κοντά του πάνω από χίλιους εργαζόμενους που τον λάτρεψαν και σε ό,τι αφορά στον Παναθηναϊκό να τον φτάσει σε υψη που κανείς δεν φανταζόταν.
Κανείς; Μόνο ο Παύλος… Λάθος κάναμε. Διότι εκείνος πίστευε ότι ακόμα και τα αδύνατα μπορούν να πραγματοποιηθούν. Και γι’ αυτό πέτυχε…
Η 10η Ιουνίου πλέον είναι ημέρα Παύλου Γιαννακόπουλου. Ημέρα μνήμης του κορυφαίου- μαζί με τον ιδρυτή, Γιώργο Καλαφάτη- παράγοντα στην ιστορια του Παναθηναϊκού
