Γράφει ο Σταμάτης Σκηφαλίδης
Όταν ένα φυσικό πρόσωπο ( ας τον ονομάσουμε Χ ), μισθωτός ή ελεύθερος επαγγελματίας, ακόμα κ άνεργος με μικρά εισοδήματα από ενοίκια, «βγάζει», παράγει (καθαρά) πχ 1 και το κράτος τον φορολογεί σαν να βγάζει 10, τότε προκύπτουν διάφορα εύλογα και οδυνηρά ρητορικά ερωτήματα :
1) Με ποιόν τρόπο, νόμιμο πάντα, θα μπορέσει ο Χ να πληρώσει την εφορία του, ανεξάρτητα των δόσεων που θα την «σπάσει», αν αυτό βέβαια καταστεί δυνατό..; αφού νομοτελειακά αυτό είναι αδύνατον ;πόση διαίρεση χωράει στο 1 ; όταν μάλιστα το 10 τοκίζεται βασανιστικά κάθε μήνα ;
2) Ποιος ασκεί οικονομική-βιοποριστική-ψυχολογική κλπ βία ; ο Χ ή το κράτος ; ποιος παράγει νεύρα, καταθλίψεις, αυτοκτονίες, μισαλλοδοξία, μιζέρια, ανεργία κλπ…; ο Χ ή το κράτος ; Πόσο αφορά η βία του κάθε (Μαζιώτη) τον Χ σε σχέση με την βία που του ασκεί το κράτος..; Πόσο κ πότε νοιώθει πιο ανασφαλής ο Χ ; όταν συλλαμβάνεται (δια διθυραμβικών tv shows) ο κάθε λογής τρομοκράτης ; Πότε πιάνεται το στομάχι του ; στη θέα μιας τηλεοπτικής σύλληψης ενός βαρύγδουπου κακοποιού ή στην θέα του εκκαθαριστικού του, στη θέα των παράλογων λογαριασμών στην θυρίδα της πολυκατοικίας του ;
3) Όταν ο Χ ως πχ μικρομεσαίος επιχειρηματίας βγάζει 1, φορολογείται για 10 και προσπαθεί να κρύψει τα 5 για να ανασάνει, είναι φοροφυγάς ή απλώς αγχωτικά προσπαθεί να επιβιώσει σε μια καφκική πραγματικότητα ; Στον αντίποδα, κάποιος Ψ παράγει 10 και φορολογείται για 1 (είτε βρίσκεται σε κάποια λίστα τύπου «Λαγκάρντ», είτε ανήκει στην εθνοσωτήρια ναυτιλία μας είτε έχει τις σωστές κουμπαριές κλπ…) τι είναι ; Νόμιμος ή μόνιμος φοροφυγάς με τις ευλογίες του κράτους ;
Κλείνοντας, ας μην ξεχνάμε ότι ο τρόμος παράδοξα γίνεται κράτος με την αρωγή της ψήφου, ανοχής του Χ … γιατί στην σημερινή αστική δημοκρατία, ο Χ δεν λέει να καταλάβει ότι αφού την ρίξει (στην κάλπη) θα πρέπει μουδιασμένος να περιμένει άλλα 3,4 χρονάκια γεμάτα δημοσκοπήσεις κ τεχνάσματα, μήπως και μοιρολατρικά στις επόμενες εκλογές αλλάξει κάτι…..(που δεν θα αλλάξει, καθώς το πρόβλημα είναι αλλού). Επίσης θα αποφύγει κ τις διαδηλώσεις μην αρπάξει και καμιά «ξώφαλτση» από τον «προστάτη του πολίτη», χώρια που θα προτιμήσει τα δανεικά μπάνια από μια πορεία στον καύσωνα της πλατείας συντάγματος. Αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία…
ΥΓ: Η ανάλυση του Χ δεν έχει να κάνει με τα κατ΄ επάγγελμα λαμόγια που πουλάνε το νερό 3 κ 4 ευρώ, λόγω τουριστικού χωροχρόνου. Αν και με την μεθοδευμένη και επιτηδευμένη ενοχική «ανοχή» εδώ και 30 περίπου χρόνια διαφόρων παρόμοιων κ χειρότερων καταστάσεων, σε όλους τους τομείς της οικονομίας, μας έφεραν στο «ενοχικό σφίξιμο στο ζωνάρι» οι διάφοροι εταίροι, εγχώριοι και μη.
