Δουζίνας για Βενιζέλο: Αντιφατική η στάση του στην προανακριτική για τη Novartis

Όπως είπε, η αντίφαση συνίσταται στο ότι λέει «αφενός ότι η σύσταση της Επιτροπής και όλες οι νομοθετικές διατάξεις που οδήγησαν στη σύστασή της οδηγούν σε πλήρη ακυρότητα και της Επιτροπής και οποιασδήποτε ενέργειας αυτή προβεί, καθώς και ότι υπάρχει ευθύνη των μελών, αφετέρου ότι πρέπει να προχωρήσουν όλες οι ανακριτικές ενέργειες, να έρθουν μάρτυρες, κλπ».

Σε ό,τι αφορά τη δήλωση του κ. Βενιζέλου για «ελλιπή στοιχεία», παρατήρησε: «Ας κάνουμε μία υπόθεση εργασίας, ότι πράγματι υπάρχουν πολύ λίγα στοιχεία με τον κ. Βενιζέλο. Έφτασε στη Βουλή μία δικογραφία με χιλιάδες σελίδες και η Βουλή βάσει Συντάγματος και Κανονισμού μπορούσε να κάνει είτε να δημιουργήσει την Επιτροπή που δημιουργήθηκε είτε να θεωρήσει ότι είναι προφανώς αβάσιμη η δικογραφία και να τη βάλει στο αρχείο. Τι θα έλεγε ο κ. Βενιζέλος για την υπόλοιπη δικογραφία, για τα άλλα αναφερόμενα πρόσωπα ήταν προφανώς αβάσιμη η δικογραφία; Και ο κ. Βενιζέλος απάντησε ότι δεν είναι δυνατόν να υποστηρίξει ότι για άλλους είναι αβάσιμη».

Ως προς το ζήτημα των προστατευομένων μαρτύρων τόνισε ότι «υπάρχει πάγια νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κατά την οποία αν υπάρχει ανάγκη να προστατευτεί η ανωνυμία μαρτύρων, ώστε να διαλευκανθούν εγκλήματα, να μην είναι γνωστά τα ονόματά τους και να μην γίνεται μία κατ’ αντιπαράσταση μαρτυρία, αυτό είναι απολύτως αποδεκτό εάν στη δίκη που θα ακολουθήσει μετά την προδιαδικασία, υπάρξει αποκάλυψη της ταυτότητάς τους ώστε να υπάρχουν και όλα τα δικαιώματα του κατηγορούμενου, να τους εξετάσει κατ’ αντιπαράσταση, να έχει δυνατότητα για ενστάσεις στη μαρτυρία τους, κλπ».

Ο κ. Δουζίνας επικαλέστηκε πρόταση που διατύπωσε ο κ. Βενιζέλος σε άρθρο του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» της 30ης Απριλίου 2011, για το θέμα της ευθύνης των υπουργών, όπου αναφέρει ότι «είναι μία ευκαιρία να συμφωνήσουμε ευρύτερα στον δημόσιο διάλογο, ότι για τα άθλια φαινόμενα της δωροδοκίας ή της διακίνησης μαύρου χρήματος, η ποινική αντιμετώπιση δεν παρεμποδίζεται από το άρθρο 86 του Συντάγματος, όπως και αν αυτό ερμηνευτεί» και σημείωσε: «Ο κ. Βενιζέλος γράφει, το 2011 -και αυτή είναι η άποψη σχεδόν συνολικά όλων των θεωρητικών του Δικαίου- ότι δεν πρέπει το άθλιο αυτό έγκλημα να παραγραφεί, πρέπει να εξεταστεί. Και ο μόνος τρόπος που μπορεί να εξεταστεί, με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών σε ισχύ, είναι να θεωρηθεί ότι είναι ένα απλό ποινικό έγκλημα και να πάει στην εισαγγελέα Διαφθοράς, να γίνει ο κανονικός έλεγχος από το φυσικό δικαστή, που είναι οι εισαγγελείς και όχι η Επιτροπή της Βουλής. Εάν το αναλάβει η Επιτροπή, τότε θεωρείται ότι το έγκλημα είναι στην άσκηση των καθηκόντων του υπουργού, επομένως υπουργικό, πολιτικό έγκλημα, και έχει παραγραφεί, γιατί έχουν περάσει έξι-επτά χρόνια».