Δωρεές αντί στεφάνων ζητάει η οικογένεια του Δ. Τσακνιά

Αύριο Τετάρτη στις 11:30 το πρωί θα πραγματοποιηθεί στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, η κηδεία του Δήμου Τσακνιά, δικηγόρου, ιδρυτικού στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ και συζύγου της βουλευτή Νάντιας Βαλαβάνη που έφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών. 

Η οικογένεια του Δήμου Τσακνιά απηύθηνε σήμερα έκκληση ώστε, αντί στεφάνων, να διατεθούν χρήματα  υπέρ των Παιδικών Χωριών SOS ή της Παιδούπολης Αλίμου, εκπρόσωποι των οποίων θα παρευρίσκονται για τον σκοπό στην κηδεία.

Για τους φίλους και συντρόφους του Δήμου Τσακνιά στο Ηράκλειο της Κρήτης,  η οικογένεια παρακαλεί να καταθέσουν τα αντίστοιχα ποσά υπέρ του Γηροκομείου του Ιδρύματος Καλοκαιρινού.

Ο Δήμος Τσακνιάς γεννήθηκε στο χωριό Καστέλια Φωκίδας (δίπλα στη Γραβιά) από φτωχή αγροτική οικογένεια. Ορφανός από πατέρα από τα 13 του χρόνια, είχε ήδη μεταναστεύσει στην Αθήνα όπου σπούδασε δουλεύοντας από τα 12 του – το μεγαλύτερο διάστημα σε κυλικείο κινηματογράφου.

Το 1970, ενώ ήταν φοιτητής της Νομικής, οργανώθηκε στην ΚΝΕ, και από το 1971 έγινε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της και υπεύθυνος του παράνομου «Οδηγητή», ο οποίος μέχρι τότε εκτυπωνόταν στο εξωτερικό. Από κοινού με τη νέα συντακτική ομάδα της εφημερίδας της ΚΝΕ πρόσθεσαν πλάι στον τίτλο του τον γνωστό στίχο του Βάρναλη (από το «Φως που καίει»): «Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης / ο πλαστουργός της νιας ζωής / εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης / κι ώριμο τέκνο της οργής».

Μέχρι τον Ιούλιο 1974 εκτύπωνε νύχτα τον «Οδηγητή» στον πολύγραφο του τόπου δουλειάς του, στα γραφεία του Συνδέσμου Ανωνύμων Εταιρειών. Μετά το «χτύπημα» του Φλεβάρη 1974 και τη σύλληψη ή πέρασμα στην παρανομία συνεργατών και συνδέσμων, ουσιαστικά έγραφε, εκτύπωνε και διακινούσε μόνος του την εφημερίδα – μέχρι και την κατάρρευση της χούντας. Υπήρξε ο πρώτος αρχισυντάκτης του νόμιμου «Οδηγητή» κατά τον πρώτο χρόνο της μεταπολίτευσης.

Στα τέλη του 1975 πέρασε στο ΚΚΕ. Υπήρξε μέλος του Γραφείου της Επιτροπής Πόλης της Οργάνωσης Πειραιά, υπεύθυνος της Επιτροπής Προπαγάνδας της ΚΕ και διευθυντής της ΚΟΜΕΠ (Κομμουνιστική Επιθεώρηση, το θεωρητικό όργανο του ΚΚΕ). Αναπληρωματικό μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ από το 12ο Συνέδριο, αποχώρησε με την κρίση του 1989 με την κυβέρνηση Τζαννετάκη.

Συμμετείχε σε όλους τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της περιόδου. Το 1999 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Χώρου Διαλόγου και Κοινής Δράσης της Αριστεράς, μέσα από τις αναζητήσεις του οποίου αναδύθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και της Γραμματείας του (ανένταχτος) ως το συνέδριο του 2013.

Μέχρι την τελευταία του πνοή ήταν μαχόμενος δικηγόρος στον τομέα του Εργατικού Δικαίου και συνέχισε να μετέχει ενεργά στην πάλη για την αλλαγή της κοινωνίας.