Δημοκρατία αλά νορβηγικά

του Βασίλη Δρουκόπουλου

«Ουίνστον Τσώρτσιλ: “Το καλύτερο επιχείρημα ενάντια στη δημοκρατία είναι μια συζήτηση πέντε λεπτών με το μέσο ψηφοφόρο”. Θα μπορούσε να είχε προσθέσει ότι το καλύτερο επιχείρημα ενάντια στην ελιτίστικη διακυβέρνηση είναι μια συζήτηση πέντε λεπτών με το μέσο πολιτικό»

Για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει τα πρόσφατα (9.9.2013) αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Νορβηγίας, ας υπενθυμιστεί ότι ο συνασπισμός των τριών δεξιών κομμάτων δεν είχε τη δυνατότητα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας παρά μόνον αν συμμετείχε στην κυβέρνηση και το ακροδεξιό ρατσιστικό Κόμμα της Προόδου (sic). Η σιδηρά κυρία της Νορβηγίας και νέα πρωθυπουργός Έρνα Σόλμπεργκ, του Συντηρητικού Κόμματος, υποσχέθηκε να σκληρύνει τη μεταναστευτική πολιτική για να εξασφαλίσει τη σύμπραξή του. Το Κόμμα της Προόδου, ενώ στις προηγούμενες εκλογές (2009) είχε αναδειχτεί δεύτερο, μετά το Εργατικό Κόμμα, με 22,9% και 41 έδρες, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου είδε τη δύναμή του να συρρικνώνεται στο 16,4% με 29 έδρες. Βασική αιτία της πτώσης ήταν το γεγονός ότι αρκετοί δεξιοί ψηφοφόροι το εγκατέλειψαν και μεταπήδησαν στα υπόλοιπα δεξιά κόμματα. Η στροφή αυτή φαίνεται να οφείλεται στο ότι ο σφαγέας Άντερς Μπρέιβικ που μακέλεψε 77 ανθρώπους το 2011 σε βομβιστική ενέργεια και στην κατασκήνωση του Εργατικού Κόμματος, είχε υπάρξει μέλος του Κόμματος της Προόδου.

Είναι προφανές λοιπόν ότι στη Νορβηγία η Δεξιά δεν επικαλείται, αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, τη θεωρία των δύο άκρων, ή αλλιώς τη «θεωρία του πετάλου» που αποδίδεται στον Γάλλο φιλόσοφο Jean-Pierre Faye, σύμφωνα με την οποία τα δύο άκρα του καμπυλωτού πετάλου είναι εγγύτερα μεταξύ τους ενώ αντίθετα, σε μεγάλη απόσταση από αυτά, το «συνταγματικό τόξο» καταλαμβάνει την κεντρική θέση της μετριοπάθειας και σωφροσύνης. Γίνεται φανερό ότι η κατάκτηση της κυβερνητικής εξουσίας αποτελεί τον ύψιστο στόχο και η μεθόδευση για την επίτευξή του πρέπει να είναι απαλλαγμένη από ηθικο-ιδεολογικές αναστολές και επιφυλάξεις. Στο ίδιο πνεύμα, ο Kjetil Kolsrud, δημοσιογράφος της συντηρητικής Aftenposten, παρατήρησε: «Κανένα Νορβηγός με την ελάχιστη νοημοσύνη δε θα συνέδεε σήμερα τον Μπρέιβικ με το κόμμα… [και]… αυτός ο συνασπισμός θα σπρώξει το Κόμμα της Προόδου προς το κέντρο…». Να, επομένως, που και στη Νορβηγία η Δεξιά του «συνταγματικού τόξου» δεν διατηρεί τον παραμικρό ενδοιασμό για να φέρει τη «σοβαρή», πλέον (λέγεται ότι έχει κατεβάσει τους τόνους της ρατσιστικής της ρητορικής), ακροδεξιά στους κόλπους της κυβερνητικής ευθύνης. «Το καθυστερημένο παιδί μιας μεγάλης πολιτικής οικογένειας» (έτσι τη θεωρούν αρκετοί στον χώρο της Δεξιάς, όπως επισήμανε πρόσφατα ο Αλ. Παπαχελάς, Η Καθημερινή, 2.10.2013) επανέρχεται με αυτό τον τρόπο στη θαλπωρή της κοινής ιδεολογικής μήτρας. Ο οποιοσδήποτε συνειρμός με τις παρ’ ημίν πρόσφατες εξελίξεις κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι.

Όμως, η χώρα των Βίκινγκ δεν παύει να μας εκπλήσσει. Ο Μπρέιβικ που εκτίει ποινή 21 ετών σε φυλακή υψίστης ασφαλείας, έκανε αίτηση στο πανεπιστήμιο του Όσλο για να σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες. Η αρχική του αίτηση απορρίφθηκε επειδή δεν είχε τα απαραίτητα προαπαιτούμενα εφόδια (φαίνεται να είχε διακόψει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του). Ωστόσο, λίγο αργότερα, έγινε δεκτός να «παρακολουθήσει» ορισμένα μαθήματα, χωρίς να μπορεί να εγγραφεί στο πρόγραμμα του κανονικού πτυχίου. Έτσι, όπως επισημαίνει ο πρύτανης του πανεπιστήμιου του Όσλο Ole Petter Ottersen, o Μπρέιβικ θα πρέπει να μελετήσει τα περί δημοκρατίας δικαιοσύνης, ελευθερίας και πώς ο πλουραλισμός, ο σεβασμός των ατομικών δικαιωμάτων και της προστασίας των μειονοτήτων επέδρασαν καθοριστικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης Ευρώπης. Δεν θα του επιτραπεί η είσοδος στον πανεπιστημιακό χώρο αλλά θα του διατεθεί ειδικό δωμάτιο μελέτης στη φυλακή. Μετά από αυτό θα αναμένουμε με ενδιαφέρον αν οι –μετά την πιθανή καταδικαστική απόφαση– τρόφιμοι των φυλακών του συγγενικού κόμματος στη χώρα μας αιτηθούν την εγγραφή τους ή την παρακολούθηση πανεπιστημιακών μαθημάτων (e-learning, εξ αποστάσεως;) ή του Ανοικτού Πανεπιστήμιου ενδεχομένως σε αντίστοιχα γνωστικά αντικείμενα και/ή στην Εγκληματολογία, και/ή στις Ναυτιλιακές Σπουδές και/ή στη Θεολογία. Όπως αιτήθηκαν να τους βγάζουν από τη φυλακή, να τους πηγαίνουν στη Βουλή να ψηφίζουν και να τους επιστρέφουν στο κελί τους. Από την «κατάμαυρη» ανώτερη σχολή της πρότερης δραστηριότητας τους στη «φωτεινή» ανώτατη εκπαίδευση της έγκλειστης απομόνωσής τους…

Ο Βασίλης Δρουκόπουλος είναι οικονομολόγος και δίδαξε στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην κατηγορία «Απόψεις» εκφράζουν τον/την συντάκτη/τριά τους και οι θέσεις δεν συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη του koutipandoras.gr