Η μάρτυρας απαντώντας σε ερωτήσεις της Πολιτικής Αγωγής εξήγησε τον φόβο που βίωσε τότε η ίδια και η οικογένειά της «φόβος που δεν νομίζω να φύγει ποτέ. Και εγώ φοβάμαι και ο Φοίβος και όλοι».
Κατέθεσε, μάλιστα, ότι πριν από την επίθεση στον Φοίβο είχαν μαχαιρώσει στη γειτονιά τους έναν Πακιστανό που καθάριζε τζάμια σε ένα βιντεοκλάμπ.
«Έγινε ένα σούσουρο αλλά δεν το κατήγγειλε κανείς γιατί όλοι φοβόντουσαν».
Εκτός από τα απειλητικά τηλεφωνήματα που δέχτηκε μετά την επίθεση στον γιο της και τα συνθήματα της Χρυσής Αυγής που γράφονταν στην πολυκατοικία, η Μ. Γκάγκα περιέγραψε ένα περιστατικό στον χώρο εργασίας της:
«Ήρθαν δύο τύποι στη δουλειά μου -δούλευα σε ένα εστιατόριο της Νέας Σμύρνης – και ήταν δύο τύποι ογκώδεις, ξυρισμένοι, στρατιωτικά, αρβύλες. Ο ένας μου είπε “κάπου σε γνωρίζω, βγαίνεις συχνά στην τηλεόραση;” Φοβήθηκα, πήρα 4-5 άτομα, ήρθαν στο μαγαζί να με στηρίξουν. Η μία κοπέλα ήταν με αγκυλωτούς σταυρούς και σβάστικες».
Χαρακτηριστική ήταν και η αναφορά της μάρτυρα ότι εκείνη την περίοδο η Χρυσή Αυγή προσηλύτιζε μικρούς μαθητές στην περιοχή.
«Υπήρχαν μαμάδες που έλεγαν ότι πλησίαζαν τα παιδιά τους. Μου είπαν ότι ερχόντουσαν τα παιδιά τους και τους έλεγαν ότι τους πλησίαζαν αυτοί οι τύποι και τους έλεγαν “τι γίνεται ρε φίλε, τι κάνεις κ.λπ.”. Με κάποιον τρόπο προσέγγιζαν τα παιδιά».
